Δημοσιεύουμε μια ανακοίνωση των εργαζομένων στο δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό του Ηρακλείου Αττικής «Επικοινωνία 94» που βρίσκονται εδώ και 10 μέρες σε απεργία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σταθμός (συμπεριλαμβανομένης και μίας απόλυσης εργαζομένου).
Αφορμή της δημοσίευσης είναι το ότι η ανακοίνωση εκφράζει σε μεγάλο βαθμό το τι συμβαίνει στις δημοτικές επιχειρήσεις. Για όποιον δεν γνωρίζει, οι δήμοι και οι δημοτικές επιχειρήσεις είναι οι πρωταθλητές στην εισαγωγή επισφαλούς εργασίας: μπορείς να συναντήσεις κάθε λογής σύμβαση που διαχωρίζει τον έναν εργαζόμενο από τον άλλο. Επιπλέον, η "ανανέωση" των συμβάσεων υπόκειται κάθε φορά στα σχέδια του τοπικού κομματικού άρχοντα-δημάρχου, που καταφέρνει με αυτό τον τρόπο, και να στήνει ένα δίκτυο πελατειακών σχέσεων με τους δημότες, και ένα μηχανισμό πειθάρχησης (αφού οι "άτακτοι" εργαζόμενοι δεν επαναπροσλαμβάνονται). Οι πληρωμές στις δημοτικές επιχειρήσεις συχνά απουσιάζουν (για μήνες παραμένει κόσμος απλήρωτος π.χ. δημοτικές επιχειρήσεις Ευόσμου Θεσσαλονίκης) και τέλος, επικρατεί συνέχεια ένα κλίμα τρομοκρατίας και πειθάρχησης ότι "λεφτά δεν υπάρχουν, τα προγράμματα κόβονται". Μάλιστα, αυτά που απειλούνται είναι κυρίως τα κοινοφελή κομμάτια των δήμων π.χ. παιδικοί σταθμοί, προγράμματα "Βοήθεια στο Σπίτι", πολιτιστικά προγράμματα κ.α.
Απέναντι σε όλα αυτά τα προβλήματα οι εργαζόμενοι έχουν κατά καιρούς κινητοποιηθεί. Παρολαυτά στους δήμους-δημοτικές επιχειρήσεις, πέρα από τις αντικειμενικές διαιρέσεις που υπάρχουν στα εργασιακά καθεστώτα και που δυσχεραίνουν την ανάπτυξη της κοινότητας συμφερόντων, της αλληλεγγύης, του αγώνα, υπάρχει και μια αξιοσημείωτη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που παίζει και αυτή...το ρόλο της...Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...
Ακολουθεί η ανακοίνωση.
Ανακοίνωση – Ψήφισμα των εργαζομένων στο δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό του Ηρακλείου Αττικής «Επικοινωνία 94»
Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Προς: 1) Δήμαρχο και Δημοτικό Συμβούλιο Ηρακλείου Αττικής
2) Τους προέδρους και τα Δ.Σ. των Δημοτικών Επιχειρήσεων του Ηρακλείου Αττικής
3) Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο
4) Τους προέδρους και τα Δ.Σ. ΕΣΗΕΑ, ΕΤΕΡ, ΕΣΠΗΤ, ΕΠΗΕΑ και όλων των συλλόγων εργαζομένων στο Δήμο Ηρακλείου Αττικής.
Οι εργαζόμενοι του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού του Δήμου Ηρακλείου Αττικής «Επικοινωνία 94», βρισκόμαστε σε διαρκείς απεργιακές κινητοποιήσεις από τις 20 Μαΐου και συνεχίζουμε την απεργία που έχουν εξαγγείλει τα κλαδικά μας σωματεία (ΕΣΗΕΑ, ΕΤΕΡ, ΕΣΠΗΤ), με αίτημα την επαναπρόσληψη του συνάδελφου δημοσιογράφου, συνδικαλιστικού εκπροσώπου της ΕΣΗΕΑ Τάσου Τατάρογλου. Η δημοτική αρχή έχει δημιουργήσει εσκεμμένα σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία και το μέλλον της δημοτικής επιχείρησης ραδιοφωνίας, όπως και σε άλλες δημοτικές επιχειρήσεις του Ηρακλείου (βρεφονηπιακοί σταθμοί, κοινωνική πολιτική κ.α.). Η επιλογή της απόλυσης του συγκεκριμένου συναδέλφου αποτελεί πρόκληση για τη διαμόρφωση τεχνητού αδιεξόδου, με άρρητο στόχο την απαξίωση, όχι μόνο του ραδιοφώνου μας, αλλά όλων των δημοτικών λειτουργιών, το μέλλον των οποίων διαγράφεται ζοφερό, πλην ίσως των πελατειακών σχέσεων που ο ίδιος ο δήμαρχος κ.Σταύρος Γεωργόπουλος, προσπαθεί να επιβάλλει.
Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με «εξορθολογισμό» των κοινωνικών υπηρεσιών και των δημοτικών επιχειρήσεων. «Οικονομική εξυγίανση» δεν μπορεί να γίνει με την απόλυση εργαζομένων που αμείβονται με 400, 500 και 800 ευρώ μηνιαίως, την στιγμή που ξοδεύονται δεκάδες χιλιάδες ευρώ, για δημόσιες σχέσεις του Δήμου και του δημάρχου.
Πληροφορούμε τους δημότες της πόλης του Ηρακλείου, ότι στον ραδιοφωνικό σταθμό προσφέρουν τις υπηρεσίες τους 34 εργαζόμενοι, η πλειοψηφία των οποίων με 2ωρες και 3ωρες συμβάσεις. Η σημερινή συνέλευση του σωματείου των εργαζομένων (δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικών) στον δημοτικό ραδιοσταθμό «Επικοινωνία 94», συνεκτιμώντας τα παραπάνω δεδομένα που απειλούν ευθέως την τύχη του σταθμού (ιδιοκτησιακό καθεστώς, περιεχόμενο προγράμματος, θέσεις δουλειάς και εργασιακές σχέσεις) όπως και των άλλων δημοτικών υπηρεσιών, αποφάσισε να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις και να ζητήσει:
Την ανάκληση της απόλυσης του συνάδελφου δημοσιογράφου, συνδικαλιστικού εκπροσώπου της ΕΣΗΕΑ, Τάσου Τατάρογλου.
Την από κοινού ανάληψη πρωτοβουλιών και παρεμβάσεων των σωματείων του κλάδου (ΕΣΗΕΑ, ΕΤΕΡ, ΕΠΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ) αλλά και όλων των σωματείων των εργαζομένων στο Δήμο Ηρακλείου, που θα θέτουν προ των ευθυνών του, τον δήμαρχο κ.Σταύρο Γεωργόπουλο και να δίνουν διέξοδο στα προβλήματα που ο ίδιος δημιούργησε.
Την συμπαράσταση των δημοτών της πόλης του Ηρακλείου και την άσκηση από μέρους τους, του δημοκρατικού τους δικαιώματος, να ελέγξουν τις ανεξήγητες, αδιέξοδες και επικίνδυνες αποφάσεις και τις παραλήψεις των θεσμικών οργάνων του Δήμου (Δημοτικό Συμβούλιο και διοικήσεις Δημοτικών Επιχειρήσεων).
Ηράκλειο Αττικής 28 Μαΐου 2008
Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΣΤΟΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ 94»
Πέμπτη 29 Μαΐου 2008
Κυριακή 25 Μαΐου 2008
Διασώζοντας τη μνήμη του Εκπαιδευτικού Κινήματος!
Το βιβλίο"Φοιτητικές καταλήψεις - Απεργία δασκάλων:
Μια συνάντηση που (δεν) έγινε"
εκδόθηκε πριν λίγες ημέρες σε 1.000 αντίτυπα στην Αθήνα από τους
"Αιώνιους καταληψίες - Αμετανόητους απεργούς και άλλους προλετάριους συντρόφους".
Το προβάλλουμε ακριβώς γιατί κάποιοι από εμάς ανήκουν σε αυτούς τους "αμετανόητους απεργούς" και μάλιστα συμμετείχαν στο ανοικτό διήμερο απεργών δασκάλων/καταληψιών φοιτητών που πραγματοποιήθηκε στις 16-17 Ιούνη του 2007 στο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ).
Το βιβλίο είναι πολύ σημαντικό καθότι διασώζει τη μνήμη του κινήματος
(θυμίζουμε το ιστορικό βιβλίο "Αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται" που μας δίδαξε τόσα και τόσα για το τι έγινε στους αγώνες της μεταπολίτευσης). Αποτελεί βέβαια μια καταγραφή υποκειμενική (και πως θα μπορούσε άλλωστε). Μια καταγραφή από ανθρώπους που συναντήθηκαν μέσα στο κίνημα, μια καταγραφή που έχει τη δύναμη να μην είναι "φιλτραρισμένη" από τις "γραμμές" κάποιων κομμάτων ή συνδικαλιστικών παρατάξεων (φοιτητικών ή εργατικών).
Όπως εύστοχα αναφέρεται:
"Την περίοδο 2006-2007 μια "περίεργη αρρώστια" κατέλαβε το μεγαλύτερο κομμάτι των ανθρώπων που εμπλέκονται είτε από θέση διδάσκοντα, είτε από θέση διδασκόμενου, στο εκπαιδευτικό εργοστάσιο. Για ένα χρόνο αποφάσισαν να παρατήσουν τις αίθουσες διδασκαλίας και να βγουν στους δρόμους. Αποτέλεσμα αυτής της "αρρώστιας" είναι κι η παρούσα έκδοση. Το ενωτικό σημείο που μας έφερε σε επαφή ήταν η συμμετοχή στα κινήματα των φοιτητών και των δασκάλων από μέσα και από τα κάτω. "Από μέσα" λέγοντας, εννοούμε την κινηματική παρέμβαση με κοινωνικούς κι όχι ιδεολογικούς όρους, θεωρώντας δηλαδή αυτονόητη τη συμμετοχή μας στα κινήματα λόγω της κοινωνικής μας θέσης. "Από τα κάτω" λέγοντας, εννοούμε τη συμμετοχή μας στον αγώνα χωρίς να κατέχουμε κάποια θεσμική/συνδικαλιστική θέση και δίνοντας ταυτόχρονα καθημερινή μάχη ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τη λογική της ανάθεσης του αγώνα σε κάποιους "ειδικούς" κι αντιπροσώπους."
Η έκδοση περιλαμβάνει πρόλογο της εκδοτικής ομάδας, χρονολόγιο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και των κινήσεων αντίστασης που αναπτύχθηκαν από το Σεπτέμβρη του 2004 μέχρι το Μάιο του 2007, καταγραφή των εισηγήσεων και των συζήτησεων καθώς και παράρτημα στο οποίο περιλαμβάνονται προκηρύξεις, κινηματικό υλικό από τις κινητοποιήσεις και μια λίστα με τα συνθηματα που γεννήθηκαν στον ένα χρόνο που περάσαμε στο δρόμο. "
Για επικοινωνία έτσι ώστε να προμηθευτείτε το βιβλίο:
aperkat0607@yahoo.gr
Οι Βιβλιοϋπάλληλοι έχουν δίκιο!
το κείμενο αυτό μοιράστηκε στους
επισκέπτες της Έκθεσης Βιβλίου,
στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου,
επισκέπτες της Έκθεσης Βιβλίου,
στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου,
την Κυριακή 18 Μάη
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (β’ όροφος)
Εξάρχεια, ΤΗΛΕΦ.: 210-3820537.
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ
Εργαζόμενοι/ες,
νέοι/ες, φίλοι/ες επισκέπτες/τριες της Έκθεσης Βιβλίου
Απευθυνόμαστε σε σας, θέλοντας να σας ενημερώσουμε για τα όσα συμβαίνουν στον «όμορφο, ηθικό και αγγελικά πλασμένο» κόσμο του βιβλίου.
Εμείς οι βιβλιοϋπάλληλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα με όλους εσάς, τους εργαζόμενους σε
διάφορους άλλους κλάδους: χαμηλοί μισθοί, εντατικοποίηση, απάνθρωπα ωράρια,
απολύσεις, εργοδοτική αυθαιρεσία, κουτσούρεμα κατακτήσεων π.χ. ασφαλιστικά
δικαιώματα, κακοπληρωμένες ή απλήρωτες υπερωρίες και πολλά άλλα.
Αυτή την περίοδο, οι εργαζόμενοι/ες στο Βιβλίο και ο σύλλογός μας βρισκόμαστε σε
διαδικασία διαπραγμάτευσης για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2008.
Η εργοδοτική πλευρά προσφέρει «απλόχερα» αυξήσεις τύπου ΓΣΕΕ-ΣΕΒ (3,45% + 3%).
Η ακρίβεια καλπάζει, οι τιμές στα βασικά καταναλωτικά αγαθά και στις υπηρεσίες κοινής
ωφέλειας βρίσκονται στα ύψη και ο εργαζόμενος καταδικάζεται να τα φέρει βόλτα
με μισθό που μάλλον μοιάζει με φιλοδώρημα. Δεν πάει άλλο, δεν μπορούμε να ζήσουμε… και αυτό δεν είναι υπερβολή.
Για να ξέρουν και οι φίλοι του βιβλίου τη μισθολογική μας πραγματικότητα,
παρουσιάζουμε ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα:
1ο: 633 ευρώ το μήνα, για άγαμο πωλητή/τρια
με 0 έως 2 χρόνια προϋπηρεσία,
2ο: 668 ευρώ το μήνα, για άγαμο διανομέα με
4 έως 6 χρόνια προϋπηρεσία (περιλαμβάνεται σε αυτά το επίδομα επικίνδυνης
εργασίας (10%), επειδή δουλεύει με δίκυκλο),
3ο: 725 ευρώ το μήνα, για έγγαμο αποθηκάριο
με 6 έως 8 χρόνια προϋπηρεσία,
4ο: 877 ευρώ το μήνα, για έγγαμο και με ένα παιδί βοηθό λογιστή με 4 έως 6 χρόνια
προϋπηρεσία (περιλαμβάνεται σε αυτά
το επίδομα πτυχίου ΑΕΙ -18%),
5ο: 950 ευρώ το μήνα, για έγγαμο και με ένα παιδί οδηγό
(έως 2 χρόνια στον ίδιο εργοδότη) με 9 έως 12 χρόνια προϋπηρεσία
(περιλαμβάνονται σε αυτά 3 επιδόματα - ανθυγιεινής εργασίας, ειδικών συνθηκών,
επικίνδυνης εργασίας).
Αν ισχύσουν και στον κλάδο μας οι αυξήσεις
τύπου ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, οι «παχυλοί» μισθοί μας θα απογειωθούν (!!). Στα παραπάνω
παραδείγματα, από 1/9/08, οι μισθοί θα διαμορφωθούν ως εξής:
1ο: 674 ευρώ, 2ο: 712 ευρώ, 3ο: 773 ευρώ, 4ο: 934 ευρώ, 5ο: 1012 ευρώ
Εμείς ρωτάμε: Θα μπορούσε κάποιος
εργοδότης να ζήσει με αυτά τα χρήματα το μήνα;
Οι εργαζόμενοι/ες στο χώρο του Βιβλίου
(πωλητές, δειγματιστές, διανομείς, επιμελητές, αποθηκάριοι, λογιστές, οδηγοί…)
δεν είμαστε συντεχνία, δεν είμαστε κάποια ειδική κατηγορία. Αγωνιζόμαστε για
καλύτερες συνθήκες εργασίας, για μισθούς που θα μας επιτρέπουν να ζούμε
αξιοπρεπώς χωρίς την ανάγκη δεύτερης δουλειάς και υπερωριών. Διεκδικούμε στις
ιδιαίτερες συνθήκες του κλάδου μας, να κατακτήσουμε και να κατοχυρώσουμε
ορισμένα πράγματα. Ό,τι κατακτήσουμε εμείς, θα είναι προς όφελος κάθε κλάδου.
Έτσι θα μπορούν και αυτοί να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο. Άλλωστε, οι
κατακτήσεις των άλλων κλάδων είναι και προς δικό μας όφελος.
Ο αγώνας μας για ικανοποιητική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για διατήρηση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι ταυτόχρονα
και αγώνας για το βιβλίο.
Οι εκδοτικοί οίκοι – μαμούθ, οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης βιβλίου δε
χτίζονται από την «δημιουργικότητα» και την «εργατικότητα» των αφεντικών μας,
αλλά από τη δική μας υπερεκμετάλλευση, τις χαμένες μας υπερωρίες, τα 600 - 700
ευρώ μισθό, τις πενιχρές αυξήσεις και τα πανάκριβα βιβλία.
Πάμε κόντρα στη λογική των εργοδοτών και της εκάστοτε κυβέρνησης που θέλει το βιβλίο είδος πανάκριβο, απρόσιτο, μακριά από την πλειοψηφία της νεολαίας και των
εργαζομένων. Παλεύουμε για να πάψει το βιβλίο να είναι εμπόρευμα, για να γίνει
κοινωνικό αγαθό.
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (β’ όροφος)
Εξάρχεια, ΤΗΛΕΦ.: 210-3820537.
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ
Εργαζόμενοι/ες,
νέοι/ες, φίλοι/ες επισκέπτες/τριες της Έκθεσης Βιβλίου
Απευθυνόμαστε σε σας, θέλοντας να σας ενημερώσουμε για τα όσα συμβαίνουν στον «όμορφο, ηθικό και αγγελικά πλασμένο» κόσμο του βιβλίου.
Εμείς οι βιβλιοϋπάλληλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα με όλους εσάς, τους εργαζόμενους σε
διάφορους άλλους κλάδους: χαμηλοί μισθοί, εντατικοποίηση, απάνθρωπα ωράρια,
απολύσεις, εργοδοτική αυθαιρεσία, κουτσούρεμα κατακτήσεων π.χ. ασφαλιστικά
δικαιώματα, κακοπληρωμένες ή απλήρωτες υπερωρίες και πολλά άλλα.
Αυτή την περίοδο, οι εργαζόμενοι/ες στο Βιβλίο και ο σύλλογός μας βρισκόμαστε σε
διαδικασία διαπραγμάτευσης για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2008.
Η εργοδοτική πλευρά προσφέρει «απλόχερα» αυξήσεις τύπου ΓΣΕΕ-ΣΕΒ (3,45% + 3%).
Η ακρίβεια καλπάζει, οι τιμές στα βασικά καταναλωτικά αγαθά και στις υπηρεσίες κοινής
ωφέλειας βρίσκονται στα ύψη και ο εργαζόμενος καταδικάζεται να τα φέρει βόλτα
με μισθό που μάλλον μοιάζει με φιλοδώρημα. Δεν πάει άλλο, δεν μπορούμε να ζήσουμε… και αυτό δεν είναι υπερβολή.
Για να ξέρουν και οι φίλοι του βιβλίου τη μισθολογική μας πραγματικότητα,
παρουσιάζουμε ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα:
1ο: 633 ευρώ το μήνα, για άγαμο πωλητή/τρια
με 0 έως 2 χρόνια προϋπηρεσία,
2ο: 668 ευρώ το μήνα, για άγαμο διανομέα με
4 έως 6 χρόνια προϋπηρεσία (περιλαμβάνεται σε αυτά το επίδομα επικίνδυνης
εργασίας (10%), επειδή δουλεύει με δίκυκλο),
3ο: 725 ευρώ το μήνα, για έγγαμο αποθηκάριο
με 6 έως 8 χρόνια προϋπηρεσία,
4ο: 877 ευρώ το μήνα, για έγγαμο και με ένα παιδί βοηθό λογιστή με 4 έως 6 χρόνια
προϋπηρεσία (περιλαμβάνεται σε αυτά
το επίδομα πτυχίου ΑΕΙ -18%),
5ο: 950 ευρώ το μήνα, για έγγαμο και με ένα παιδί οδηγό
(έως 2 χρόνια στον ίδιο εργοδότη) με 9 έως 12 χρόνια προϋπηρεσία
(περιλαμβάνονται σε αυτά 3 επιδόματα - ανθυγιεινής εργασίας, ειδικών συνθηκών,
επικίνδυνης εργασίας).
Αν ισχύσουν και στον κλάδο μας οι αυξήσεις
τύπου ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, οι «παχυλοί» μισθοί μας θα απογειωθούν (!!). Στα παραπάνω
παραδείγματα, από 1/9/08, οι μισθοί θα διαμορφωθούν ως εξής:
1ο: 674 ευρώ, 2ο: 712 ευρώ, 3ο: 773 ευρώ, 4ο: 934 ευρώ, 5ο: 1012 ευρώ
Εμείς ρωτάμε: Θα μπορούσε κάποιος
εργοδότης να ζήσει με αυτά τα χρήματα το μήνα;
Οι εργαζόμενοι/ες στο χώρο του Βιβλίου
(πωλητές, δειγματιστές, διανομείς, επιμελητές, αποθηκάριοι, λογιστές, οδηγοί…)
δεν είμαστε συντεχνία, δεν είμαστε κάποια ειδική κατηγορία. Αγωνιζόμαστε για
καλύτερες συνθήκες εργασίας, για μισθούς που θα μας επιτρέπουν να ζούμε
αξιοπρεπώς χωρίς την ανάγκη δεύτερης δουλειάς και υπερωριών. Διεκδικούμε στις
ιδιαίτερες συνθήκες του κλάδου μας, να κατακτήσουμε και να κατοχυρώσουμε
ορισμένα πράγματα. Ό,τι κατακτήσουμε εμείς, θα είναι προς όφελος κάθε κλάδου.
Έτσι θα μπορούν και αυτοί να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο. Άλλωστε, οι
κατακτήσεις των άλλων κλάδων είναι και προς δικό μας όφελος.
Ο αγώνας μας για ικανοποιητική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για διατήρηση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι ταυτόχρονα
και αγώνας για το βιβλίο.
Οι εκδοτικοί οίκοι – μαμούθ, οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης βιβλίου δε
χτίζονται από την «δημιουργικότητα» και την «εργατικότητα» των αφεντικών μας,
αλλά από τη δική μας υπερεκμετάλλευση, τις χαμένες μας υπερωρίες, τα 600 - 700
ευρώ μισθό, τις πενιχρές αυξήσεις και τα πανάκριβα βιβλία.
Πάμε κόντρα στη λογική των εργοδοτών και της εκάστοτε κυβέρνησης που θέλει το βιβλίο είδος πανάκριβο, απρόσιτο, μακριά από την πλειοψηφία της νεολαίας και των
εργαζομένων. Παλεύουμε για να πάψει το βιβλίο να είναι εμπόρευμα, για να γίνει
κοινωνικό αγαθό.
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!
Κυριακή 18 Μαΐου 2008
Τι είναι flexicurity ή αλλιώς "ελαστασφάλεια"; Η επερχόμενη αλλαγή του εργατικού δικαίου!
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ FLEXICURITY (ελαστασφάλειας)
από το έντυπο δρόμου «Στάση» που κυκλοφορεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης (http://stasiepisfaleias.wordpress.com)
«Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανημαρκίας»Άμλετ, Πράξη i, σκηνή iv
Εισαγωγή στη flexicurity
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 οι σοσιαλδημοκράτες στη Δανία επεδίωξαν για πρώτη φορά να συνδέσουν δύο φαινομενικά αντιτιθέμενες τάσεις, την ευελιξία και την ασφάλεια της εργασίας. Την πολιτική αυτή την ονόμασαν flexicurity (ακρωνύμιο των όρων flexible-ευελιξία & security-ασφάλεια) και το μοντέλο χειροκροτήθηκε για την επιτυχία του από αφεντικά και συνδικάτα καθώς τα αποτελέσματά του ήταν θεαματικά, μέσα σε μια δεκαετία αυξήθηκαν τα ποσοστά απασχόλησης και η ανεργία από 12% μειώθηκε σε 5% (όταν σε χώρες με φιλεργατική –άκαμπτη- νομοθεσία π.χ. Γαλλία είναι στο 10%). Το δανέζικο μοντέλο flexicurity, το οποίο το αποκαλούνε και «χρυσό τρίγωνο» βασίζεται στα εξής τρία στοιχεία: πρώτον στη μεγάλη επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα των εργαζομένων, δεύτερον στο διευρυμένο σύστημα κοινωνικής προστασίας, με υψηλά επιδόματα ανεργίας και τρίτον στη δια βίου εκπαίδευση.
Ωστόσο όσοι χειροκροτούν το παραπάνω μοντέλο δεν μας λένε ότι η Δανία μέσω της flexicurity πέτυχε τη λεγόμενη «δημιουργική καταστροφή», αφού περίπου 3000 επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν από τη χώρα ετησίως, το 30% του εργατικού δυναμικού αλλάζει εργασία κάθε χρόνο, το 67% των εργαζόμενων δουλεύει σε θέσεις επισφαλούς εργασίας (προσωρινή, μερική, εποχιακή κτλ), υπάρχει πλήρης ελευθερία στις προσλήψεις και τις απολύσεις, ο εργαζόμενος δεν παίρνει αποζημίωση όταν απολυθεί και το πρότερο πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα κάμφθηκε σημαντικά την τελευταία δεκαετία. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά έχουν ανάγει το πακέτο της flexicurity στη νέα ελκυστική προσφορά στο super market ιδεών της Ε.Ε. και εμφανίζεται πλέον ως πανάκεια για πάσα νόσο. Όπου εφαρμόζεται τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Σε χώρες, όπως η Ολλανδία και η Γερμανία, όπου το σύστημα εφαρμόζεται πιλοτικά εδώ και μια πενταετία, παρατηρήθηκαν μαζικές απολύσεις εργαζομένων καθώς οι επιχειρήσεις άρπαξαν την ευκαιρία να μειώσουν ανέξοδα το κόστος παραγωγής και μετά, εφόσον χρειαστεί, να επαναπροσλάβουν μισθωτούς δούλους. Εργαζόμενοι οι οποίοι δούλευαν στην ίδια θέση για δεκαετίες εκβιάστηκαν να υπογράψουν με καινούριους όρους για να διατηρήσουν τη θέση τους ενώ αρκετοί άλλοι απολύθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς την παραμικρή χρονικά προειδοποίηση.
Έτσι φτάνουμε λοιπόν στο Νοέμβριο του 2007 που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από μια δεκαετία ανεπιτυχών προσπαθειών για εργατική μεταρρύθμιση (πράσινη βίβλος) υιοθέτησε τελικά την πρόταση της σοσιαλιστικής ομάδας (έκθεση Προτασίεβιτς) για την εφαρμογή της flexicurity σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. έως το 2012. Ο στρατηγικός στόχος της flexicurity είναι ο εκσυγχρονισμός της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας και η κατάργηση των υπερπροστατευτικών εθνικών νομοθεσιών με εργαλεία την προώθηση των απολύσεων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και τη μετακύληση του κόστους προστασίας των νέων ανέργων στο κοινωνικό σύνολο. Ταυτόχρονα αναδεικνύεται ως βασική κατεύθυνση της Ε.Ε. μέσω της flexicurity η αποδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η εξασθένηση του ρόλου των συνδικάτων και η καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων, η οποία θα προσφέρει στα αφεντικά ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για απολύσεις χωρίς αιτιολόγηση, ενώ θα αποδυναμωθεί ριζικά η δυνατότητα συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Συγκεκριμένα, τι περιλαμβάνει λοιπόν η flexicurity: κατάργηση στο ήμισυ των μόνιμων θέσεων εργασίας έως το 2012, μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, καταβολή αποζημίωσης ανεξάρτητα από την προϋπηρεσία, άρση του αιτιολογημένου χαρακτήρα των απολύσεων, μείωση του χρόνου προειδοποίησης για τις απολύσεις σε πέντε μέρες, μείωση του μέσου χρόνου παραμονής ενός εργαζόμενου σε έναν εργοδότη κάτω από 5 χρόνια, αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων, περιορισμός των διοικητικών υποχρεώσεων στις περιπτώσεις των ομαδικών απολύσεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, αύξηση του εβδομαδιαίου ανώτατου χρόνου εργασίας σε 65 ώρες. Απέναντι σε αυτής της μορφής την ευελιξία προτείνεται, προαιρετικά βέβαια, η καθιέρωση ενός συστήματος ασφάλειας που αφορά στους όρους διαχείρισης της ανεργίας. Αυτό υποτίθεται ότι σημαίνει υψηλά επιδόματα ανεργίας, σε χρήμα και σε διάρκεια και ενισχυμένα προγράμματα για την κατάρτιση και επανακατάρτιση του εργατικού δυναμικού.Ταυτόχρονα η έννοια της ευελιξίας επεκτείνεται σε όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων από την πρόσληψη μέχρι τους όρους της απόλυσης και φυσικά το χρόνο αλλά και τον τόπο εργασίας, όπως επίσης και τη μισθολογική μεταχείριση των εργαζομένων. Ο εργαζόμενος χάνει την εγγύηση της σταθερότητας που του παρέχει το εργατικό δίκαιο, το οποίο αποκτά χαρακτηριστικά εμπορικού δικαίου αλλά υποτίθεται ότι κερδίζει την εγγύηση ενός ελάχιστου εισοδήματος (επιδόματα ανεργίας) και άλλες φορές τη δια βίου μάθηση και κατάρτιση κατά τη διάρκεια των μεταβατικών περιόδων εργασίας του.
Τι κρύβεται πίσω από την παραπλανητική flexicurity
Ένας νέος «μεγάλος μετασχηματισμός» είναι προ των πυλών. Στο πλαίσιο των επιχειρούμενων αλλαγών η έννοια της flexicurity, αποτελεί κεντρική επιλογή για την Ε.Ε. και πρόκειται για ένα μοντέλο easy hiring – easy firing - εύκολης εισόδου και ακόμα πιο εύκολης απόλυσης. Ωστόσο η κατ’ ουσίαν ισορροπία ανάμεσα στους δύο πόλους, την ευελιξία και την ασφάλεια, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολη στην πράξη, αν όχι αδύνατη. Πόσο μάλλον όταν από τις διαφαινόμενες προθέσεις η ευελιξία συνιστά προτεραιότητα (αποτελεί άλλωστε και το πρώτο συνθετικό του όρου flexicurity) η δε ασφάλεια μάλλον αποτελεί το ζητούμενο ή, για ορισμένους, το εύπεπτο υλικό προκειμένου να ενισχυθεί η ευελιξία και να συγκεντρώσει με το μέρος της τις μέγιστες δυνατές συναινέσεις.
Θεωρητική βάση της flexicurity είναι πως ο εργαζόμενος δε γνωρίζει πια ότι «έχει μια δουλειά», με την έννοια της μονιμότητας, αλλά ότι διαρκώς θα πρέπει να «αναζητά μια δουλειά». Ωστόσο το νέο με την flexicurity δεν είναι τόσο η θεσμική κατοχύρωση και διόγκωση της προσωρινότητας της εργασίας (που, σε τελική ανάλυση, με μια μικρή εξαίρεση στα μέσα του 20ου αιώνα ήταν πάντα προσωρινή), αλλά η διάλυση του ατόμου ως ενεργού υποκειμένου, η διάλυση δηλαδή της εργατικής διαπραγματευτικής δύναμης. Με την flexicurity οδηγούμαστε από την ασφάλεια της «θέσης εργασίας» στην προστασία «μιας θέσης εργασίας» και από το «κράτος πρόνοιας» ως απόρροια των συλλογικών κοινωνικών αγώνων στο επιλεκτικό «κράτος στοργής» ατομικοτήτων χωρίς πολιτική ή εργατική ταυτότητα. Θέλουν να μας πείσουν ότι περνάμε σε μια εποχή που το μόνο που μετράει είναι ο χρόνος, ο αποπροσωποποιημένος χρόνος χωρίς δικαιώματα και απαιτήσεις. Το κεφάλαιο αγοράζει πακέτα χρόνου και οι άνθρωποι εκλαμβάνονται ως αποπροσωποποιημένες μηχανές σώματος που ανά πάσα στιγμή όταν τα καλέσουν, με μια κλήση στο κινητό, θα είναι πάντα εκεί έτοιμα και διαθέσιμα να δουλέψουν.
Με αλλά λόγια η κινητικότητα, η περιπλάνηση, η αβεβαιότητα, η προσωρινότητα γίνονται τα όπλα για μια νέου τύπου πειθάρχηση των εργαζόμενων. Η ευελιξία γίνεται η λέξη κλειδί τόσο στα νέα παραγωγικά μοντέλα, όσο και στο τρόπο ζωής των εργαζόμενων. Την θέση του «εξασφαλισμένου» εργάτη του φορντισμού παίρνει ο ευπροσάρμοστος ευέλικτος εργάτης του μεταφοντισμού ο οποίος πρέπει συνεχώς να ανανεώνει τις εργασιακές του ικανότητες, να κινείται ανάμεσα στα διάφορα στάδια της παραγωγής, να συνεργάζεται παίρνοντας μέρος σε ομάδες εργασίας και κύκλους ποιότητας, για την βελτίωση της παραγωγικής μονάδας, εσωτερικεύοντας την επιτυχία ή την αποτυχία της επιχείρησης. Και βέβαια κάτω από μια διαρκή ανασφάλεια για το εάν μπορεί να ανταποκριθεί στα πολύπλευρα καθήκοντά του, καθώς η ανεργία καραδοκεί.
Επιπλέον με την προώθηση της flexicurity θα διογκωθεί το φαινόμενο σε μια επιχείρηση, οι εργαζόμενοι να έχουν τόσες διαφορετικές σχέσεις εργασίας, αμοιβές, εργοδότες, που είναι δύσκολο να ανακαλύψουν μια κοινότητα συμφερόντων, να συγκεκριμενοποιήσουν τις διεκδικήσεις, να οριοθετήσουν τον αντίπαλο και τους τρόπους αντίστασης και αγώνα. Ταυτόχρονα η νεοδαρβινική αντίληψη του flexicurity στηρίζεται στο αξίωμα πως οι άνθρωποι πρέπει να ζουν από την εργασία τους και όχι από τις κοινωνικές παροχές. Ο στόχος είναι η ώθηση στην απασχόληση του συνόλου του πληθυσμού ανεξάρτητα των όρων της εργασίας αρκεί να επιτευχθεί η προσέγγιση του ποσοτικού στόχου.
«Κάτι βρωμάει όμως.. κάτι σκοτεινό, κάτι ύπουλο. Το άρωμα της αυταπάτης και της ψευδαισθησιακής πραγματικότητας, το άρωμα της επιφανειακής αισιοδοξίας, κι ενός ήλιου που δεν δύει ποτέ.» Άμλετ, Πράξη i, σκηνή iv
Δια βίου μάθηση, κοινωνική συνοχή, βιώσιμη απασχόληση, ισότητα ευκαιριών μια σειρά από όμορφες λεξούλες προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ευελιξία με ασφάλεια αποτελεί επένδυση για τις ανάγκες μας. Εμείς δεν εξαπατόμαστε από τα μεγάλα λόγια, δε θα μας κοροϊδέψουν με νέες λέξεις.
Κάτι βρωμάει λοιπόν όχι μόνο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, αλλά σε όλη την Ευρώπη κάτι έρπον και ζοφερό, διεισδύει μέσα στις θρυμματισμένες συλλογικότητες, αποικεί τις σχέσεις των ανθρώπων παρέχοντας σιγουριά και ασφάλεια σε κράτη και αφεντικά. Ότι ίσχυε έως σήμερα για μετανάστες και επισφαλείς εργαζόμενους επεκτείνεται σαν καρκίνωμα μολύνοντας σταδιακά το σύνολο των θέσεων εργασίας καθώς νομιμοποιούνται πλέον οι εκβιασμοί, οι απλήρωτες υπερωρίες, τα κλεμμένα ένσημα, τα ελαστικά ωράρια, οι κουτσουρεμένες άδειες, οι καθηλωμένοι μισθοί. Εμπειρίες γνωστές σε όλους μας από προσωρινές εργασίες θα γίνουν ο κανόνας για το σύνολο των θέσεων εργασίας. Η δυσοσμία της αέναης επισφαλούς εργασίας ήδη πνέει και όλοι τη μυρίζουμε, καιρός λοιπόν να οργανωθούμε…
«κάτι βρωμάει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας σας λέω.. κάτι σάπιο, κάτι πεθαμένο εδώ και καιρό…» Άμλετ, Πράξη i, σκηνή iv
χρήσιμα websites
flexicurity στο wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Flexicurity
flexicurity στην Ε.Ε.
α) http://ec.europa.eu/employment_social/employment_strategy/flex_meaning_en.htm
β)European Parliament resolution of 29 November 2007 on Common Principles of Flexicurity http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=TA&reference=P6-TA-2007-0574&language=EN&ring=A6-2007-0446
- μελέτες
Flexicurity: A New Paradigm for Labour Market Policy Reform? T Wilthagen http://skylla.wz-berlin.de/pdf/1998/i98-202.pdf
The Danish Model of “Flexicurity”–A Paradise with some Snakes PK Madsen http://www.eurofound.europa.eu/ewco/employment/documents/madsen.pdf
Atypical Employment and Flexicurity Berndt Keller http://ideas.repec.org/a/mro/mamere/v16y2005i3p304-323.html
Flexicurity—the German trajectory B Keller, H Seifert http://www.boeckler.de/pdf/wsi_seifert_transfer_02_2004.pdf
Towards “flexicurity”?: balancing flexibility and security in EU member states http://www.tilburguniversity.nl/faculties/law/research/flexicurity/publications/papers/fxp2003_3.pdf
το πράσινο βιβλίο για τις εργασιακές σχέσεις και η flexicurity – Γιάννης Κουζής http://www.inegsee.gr/pdxb/seminaria.htm
από το έντυπο δρόμου «Στάση» που κυκλοφορεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης (http://stasiepisfaleias.wordpress.com)
«Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανημαρκίας»Άμλετ, Πράξη i, σκηνή iv
Εισαγωγή στη flexicurity
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 οι σοσιαλδημοκράτες στη Δανία επεδίωξαν για πρώτη φορά να συνδέσουν δύο φαινομενικά αντιτιθέμενες τάσεις, την ευελιξία και την ασφάλεια της εργασίας. Την πολιτική αυτή την ονόμασαν flexicurity (ακρωνύμιο των όρων flexible-ευελιξία & security-ασφάλεια) και το μοντέλο χειροκροτήθηκε για την επιτυχία του από αφεντικά και συνδικάτα καθώς τα αποτελέσματά του ήταν θεαματικά, μέσα σε μια δεκαετία αυξήθηκαν τα ποσοστά απασχόλησης και η ανεργία από 12% μειώθηκε σε 5% (όταν σε χώρες με φιλεργατική –άκαμπτη- νομοθεσία π.χ. Γαλλία είναι στο 10%). Το δανέζικο μοντέλο flexicurity, το οποίο το αποκαλούνε και «χρυσό τρίγωνο» βασίζεται στα εξής τρία στοιχεία: πρώτον στη μεγάλη επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα των εργαζομένων, δεύτερον στο διευρυμένο σύστημα κοινωνικής προστασίας, με υψηλά επιδόματα ανεργίας και τρίτον στη δια βίου εκπαίδευση.
Ωστόσο όσοι χειροκροτούν το παραπάνω μοντέλο δεν μας λένε ότι η Δανία μέσω της flexicurity πέτυχε τη λεγόμενη «δημιουργική καταστροφή», αφού περίπου 3000 επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν από τη χώρα ετησίως, το 30% του εργατικού δυναμικού αλλάζει εργασία κάθε χρόνο, το 67% των εργαζόμενων δουλεύει σε θέσεις επισφαλούς εργασίας (προσωρινή, μερική, εποχιακή κτλ), υπάρχει πλήρης ελευθερία στις προσλήψεις και τις απολύσεις, ο εργαζόμενος δεν παίρνει αποζημίωση όταν απολυθεί και το πρότερο πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα κάμφθηκε σημαντικά την τελευταία δεκαετία. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά έχουν ανάγει το πακέτο της flexicurity στη νέα ελκυστική προσφορά στο super market ιδεών της Ε.Ε. και εμφανίζεται πλέον ως πανάκεια για πάσα νόσο. Όπου εφαρμόζεται τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Σε χώρες, όπως η Ολλανδία και η Γερμανία, όπου το σύστημα εφαρμόζεται πιλοτικά εδώ και μια πενταετία, παρατηρήθηκαν μαζικές απολύσεις εργαζομένων καθώς οι επιχειρήσεις άρπαξαν την ευκαιρία να μειώσουν ανέξοδα το κόστος παραγωγής και μετά, εφόσον χρειαστεί, να επαναπροσλάβουν μισθωτούς δούλους. Εργαζόμενοι οι οποίοι δούλευαν στην ίδια θέση για δεκαετίες εκβιάστηκαν να υπογράψουν με καινούριους όρους για να διατηρήσουν τη θέση τους ενώ αρκετοί άλλοι απολύθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς την παραμικρή χρονικά προειδοποίηση.
Έτσι φτάνουμε λοιπόν στο Νοέμβριο του 2007 που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από μια δεκαετία ανεπιτυχών προσπαθειών για εργατική μεταρρύθμιση (πράσινη βίβλος) υιοθέτησε τελικά την πρόταση της σοσιαλιστικής ομάδας (έκθεση Προτασίεβιτς) για την εφαρμογή της flexicurity σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. έως το 2012. Ο στρατηγικός στόχος της flexicurity είναι ο εκσυγχρονισμός της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας και η κατάργηση των υπερπροστατευτικών εθνικών νομοθεσιών με εργαλεία την προώθηση των απολύσεων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και τη μετακύληση του κόστους προστασίας των νέων ανέργων στο κοινωνικό σύνολο. Ταυτόχρονα αναδεικνύεται ως βασική κατεύθυνση της Ε.Ε. μέσω της flexicurity η αποδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η εξασθένηση του ρόλου των συνδικάτων και η καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων, η οποία θα προσφέρει στα αφεντικά ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για απολύσεις χωρίς αιτιολόγηση, ενώ θα αποδυναμωθεί ριζικά η δυνατότητα συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Συγκεκριμένα, τι περιλαμβάνει λοιπόν η flexicurity: κατάργηση στο ήμισυ των μόνιμων θέσεων εργασίας έως το 2012, μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, καταβολή αποζημίωσης ανεξάρτητα από την προϋπηρεσία, άρση του αιτιολογημένου χαρακτήρα των απολύσεων, μείωση του χρόνου προειδοποίησης για τις απολύσεις σε πέντε μέρες, μείωση του μέσου χρόνου παραμονής ενός εργαζόμενου σε έναν εργοδότη κάτω από 5 χρόνια, αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων, περιορισμός των διοικητικών υποχρεώσεων στις περιπτώσεις των ομαδικών απολύσεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, αύξηση του εβδομαδιαίου ανώτατου χρόνου εργασίας σε 65 ώρες. Απέναντι σε αυτής της μορφής την ευελιξία προτείνεται, προαιρετικά βέβαια, η καθιέρωση ενός συστήματος ασφάλειας που αφορά στους όρους διαχείρισης της ανεργίας. Αυτό υποτίθεται ότι σημαίνει υψηλά επιδόματα ανεργίας, σε χρήμα και σε διάρκεια και ενισχυμένα προγράμματα για την κατάρτιση και επανακατάρτιση του εργατικού δυναμικού.Ταυτόχρονα η έννοια της ευελιξίας επεκτείνεται σε όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων από την πρόσληψη μέχρι τους όρους της απόλυσης και φυσικά το χρόνο αλλά και τον τόπο εργασίας, όπως επίσης και τη μισθολογική μεταχείριση των εργαζομένων. Ο εργαζόμενος χάνει την εγγύηση της σταθερότητας που του παρέχει το εργατικό δίκαιο, το οποίο αποκτά χαρακτηριστικά εμπορικού δικαίου αλλά υποτίθεται ότι κερδίζει την εγγύηση ενός ελάχιστου εισοδήματος (επιδόματα ανεργίας) και άλλες φορές τη δια βίου μάθηση και κατάρτιση κατά τη διάρκεια των μεταβατικών περιόδων εργασίας του.
Τι κρύβεται πίσω από την παραπλανητική flexicurity
Ένας νέος «μεγάλος μετασχηματισμός» είναι προ των πυλών. Στο πλαίσιο των επιχειρούμενων αλλαγών η έννοια της flexicurity, αποτελεί κεντρική επιλογή για την Ε.Ε. και πρόκειται για ένα μοντέλο easy hiring – easy firing - εύκολης εισόδου και ακόμα πιο εύκολης απόλυσης. Ωστόσο η κατ’ ουσίαν ισορροπία ανάμεσα στους δύο πόλους, την ευελιξία και την ασφάλεια, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολη στην πράξη, αν όχι αδύνατη. Πόσο μάλλον όταν από τις διαφαινόμενες προθέσεις η ευελιξία συνιστά προτεραιότητα (αποτελεί άλλωστε και το πρώτο συνθετικό του όρου flexicurity) η δε ασφάλεια μάλλον αποτελεί το ζητούμενο ή, για ορισμένους, το εύπεπτο υλικό προκειμένου να ενισχυθεί η ευελιξία και να συγκεντρώσει με το μέρος της τις μέγιστες δυνατές συναινέσεις.
Θεωρητική βάση της flexicurity είναι πως ο εργαζόμενος δε γνωρίζει πια ότι «έχει μια δουλειά», με την έννοια της μονιμότητας, αλλά ότι διαρκώς θα πρέπει να «αναζητά μια δουλειά». Ωστόσο το νέο με την flexicurity δεν είναι τόσο η θεσμική κατοχύρωση και διόγκωση της προσωρινότητας της εργασίας (που, σε τελική ανάλυση, με μια μικρή εξαίρεση στα μέσα του 20ου αιώνα ήταν πάντα προσωρινή), αλλά η διάλυση του ατόμου ως ενεργού υποκειμένου, η διάλυση δηλαδή της εργατικής διαπραγματευτικής δύναμης. Με την flexicurity οδηγούμαστε από την ασφάλεια της «θέσης εργασίας» στην προστασία «μιας θέσης εργασίας» και από το «κράτος πρόνοιας» ως απόρροια των συλλογικών κοινωνικών αγώνων στο επιλεκτικό «κράτος στοργής» ατομικοτήτων χωρίς πολιτική ή εργατική ταυτότητα. Θέλουν να μας πείσουν ότι περνάμε σε μια εποχή που το μόνο που μετράει είναι ο χρόνος, ο αποπροσωποποιημένος χρόνος χωρίς δικαιώματα και απαιτήσεις. Το κεφάλαιο αγοράζει πακέτα χρόνου και οι άνθρωποι εκλαμβάνονται ως αποπροσωποποιημένες μηχανές σώματος που ανά πάσα στιγμή όταν τα καλέσουν, με μια κλήση στο κινητό, θα είναι πάντα εκεί έτοιμα και διαθέσιμα να δουλέψουν.
Με αλλά λόγια η κινητικότητα, η περιπλάνηση, η αβεβαιότητα, η προσωρινότητα γίνονται τα όπλα για μια νέου τύπου πειθάρχηση των εργαζόμενων. Η ευελιξία γίνεται η λέξη κλειδί τόσο στα νέα παραγωγικά μοντέλα, όσο και στο τρόπο ζωής των εργαζόμενων. Την θέση του «εξασφαλισμένου» εργάτη του φορντισμού παίρνει ο ευπροσάρμοστος ευέλικτος εργάτης του μεταφοντισμού ο οποίος πρέπει συνεχώς να ανανεώνει τις εργασιακές του ικανότητες, να κινείται ανάμεσα στα διάφορα στάδια της παραγωγής, να συνεργάζεται παίρνοντας μέρος σε ομάδες εργασίας και κύκλους ποιότητας, για την βελτίωση της παραγωγικής μονάδας, εσωτερικεύοντας την επιτυχία ή την αποτυχία της επιχείρησης. Και βέβαια κάτω από μια διαρκή ανασφάλεια για το εάν μπορεί να ανταποκριθεί στα πολύπλευρα καθήκοντά του, καθώς η ανεργία καραδοκεί.
Επιπλέον με την προώθηση της flexicurity θα διογκωθεί το φαινόμενο σε μια επιχείρηση, οι εργαζόμενοι να έχουν τόσες διαφορετικές σχέσεις εργασίας, αμοιβές, εργοδότες, που είναι δύσκολο να ανακαλύψουν μια κοινότητα συμφερόντων, να συγκεκριμενοποιήσουν τις διεκδικήσεις, να οριοθετήσουν τον αντίπαλο και τους τρόπους αντίστασης και αγώνα. Ταυτόχρονα η νεοδαρβινική αντίληψη του flexicurity στηρίζεται στο αξίωμα πως οι άνθρωποι πρέπει να ζουν από την εργασία τους και όχι από τις κοινωνικές παροχές. Ο στόχος είναι η ώθηση στην απασχόληση του συνόλου του πληθυσμού ανεξάρτητα των όρων της εργασίας αρκεί να επιτευχθεί η προσέγγιση του ποσοτικού στόχου.
«Κάτι βρωμάει όμως.. κάτι σκοτεινό, κάτι ύπουλο. Το άρωμα της αυταπάτης και της ψευδαισθησιακής πραγματικότητας, το άρωμα της επιφανειακής αισιοδοξίας, κι ενός ήλιου που δεν δύει ποτέ.» Άμλετ, Πράξη i, σκηνή iv
Δια βίου μάθηση, κοινωνική συνοχή, βιώσιμη απασχόληση, ισότητα ευκαιριών μια σειρά από όμορφες λεξούλες προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ευελιξία με ασφάλεια αποτελεί επένδυση για τις ανάγκες μας. Εμείς δεν εξαπατόμαστε από τα μεγάλα λόγια, δε θα μας κοροϊδέψουν με νέες λέξεις.
Κάτι βρωμάει λοιπόν όχι μόνο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, αλλά σε όλη την Ευρώπη κάτι έρπον και ζοφερό, διεισδύει μέσα στις θρυμματισμένες συλλογικότητες, αποικεί τις σχέσεις των ανθρώπων παρέχοντας σιγουριά και ασφάλεια σε κράτη και αφεντικά. Ότι ίσχυε έως σήμερα για μετανάστες και επισφαλείς εργαζόμενους επεκτείνεται σαν καρκίνωμα μολύνοντας σταδιακά το σύνολο των θέσεων εργασίας καθώς νομιμοποιούνται πλέον οι εκβιασμοί, οι απλήρωτες υπερωρίες, τα κλεμμένα ένσημα, τα ελαστικά ωράρια, οι κουτσουρεμένες άδειες, οι καθηλωμένοι μισθοί. Εμπειρίες γνωστές σε όλους μας από προσωρινές εργασίες θα γίνουν ο κανόνας για το σύνολο των θέσεων εργασίας. Η δυσοσμία της αέναης επισφαλούς εργασίας ήδη πνέει και όλοι τη μυρίζουμε, καιρός λοιπόν να οργανωθούμε…
«κάτι βρωμάει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας σας λέω.. κάτι σάπιο, κάτι πεθαμένο εδώ και καιρό…» Άμλετ, Πράξη i, σκηνή iv
χρήσιμα websites
flexicurity στο wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Flexicurity
flexicurity στην Ε.Ε.
α) http://ec.europa.eu/employment_social/employment_strategy/flex_meaning_en.htm
β)European Parliament resolution of 29 November 2007 on Common Principles of Flexicurity http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=TA&reference=P6-TA-2007-0574&language=EN&ring=A6-2007-0446
- μελέτες
Flexicurity: A New Paradigm for Labour Market Policy Reform? T Wilthagen http://skylla.wz-berlin.de/pdf/1998/i98-202.pdf
The Danish Model of “Flexicurity”–A Paradise with some Snakes PK Madsen http://www.eurofound.europa.eu/ewco/employment/documents/madsen.pdf
Atypical Employment and Flexicurity Berndt Keller http://ideas.repec.org/a/mro/mamere/v16y2005i3p304-323.html
Flexicurity—the German trajectory B Keller, H Seifert http://www.boeckler.de/pdf/wsi_seifert_transfer_02_2004.pdf
Towards “flexicurity”?: balancing flexibility and security in EU member states http://www.tilburguniversity.nl/faculties/law/research/flexicurity/publications/papers/fxp2003_3.pdf
το πράσινο βιβλίο για τις εργασιακές σχέσεις και η flexicurity – Γιάννης Κουζής http://www.inegsee.gr/pdxb/seminaria.htm
Τρίτη 13 Μαΐου 2008
Μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις σε 2 σωματεία!
Mε αφορμή τις αφίσες του σωματείου της WIND που εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζουμε 2 σωματεία του ιδιωτικού τομέα (ένα κλαδικό και ένα επιχειρησιακό) που διακρίνονται για τον τρόπο λειτουργίας τους (άμεση δημοκρατία μέσα τους χωρίς παραταξιακά παιχνίδια, μεγάλη έμφαση/δύναμη στις Γενικές Συνελεύσεις και όχι στα Δ.Σ., μαχητικότητα, στήριξη και άλλων αγώνων και κλάδων και όχι συντεχνιακά στεγανά κ.α.) και που βρίσκονται στη μάχη των συλλογικών τους συμβάσεων. Δείτε τα δύο ενημερωτικά κείμενα.
Δελτίο Τύπου:
ANAKOINΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Οι εργαζόμενοι στην WIND διεκδικούν Συλλογική Σύμβαση για το 2008.
Εμείς, οι εργαζόμενοι στην εταιρία κινητής τηλεφωνίας WIND, διεκδικούμε την υπογραφή της δεύτερης Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για το έτος 2008. Διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς που να ανταποκρίνονται στην εργασία μας, η οποία αντανακλάται στα πολύ καλά αποτελέσματα και τους ανοδικούς ρυθμούς της εταιρίας μας. Αυξήσεις στους μισθούς, με τις οποίες ένας εργαζόμενος θα ανταποκρίνεται με αξιοπρέπεια στην κάλυψη του ήδη αυξημένου κόστους ζωής. Διεκδικούμε την σύνδεση επιδομάτων με την φύση της εργασίας μας και τα ιδιαίτερα εργασιακά καθήκοντα που προκύπτουν μέσα από αυτήν. Ζητάμε:
Τα αυτονόητα για μια εταιρία διεθνούς αναγνώρισης - και η διοίκηση μέχρι στιγμής κάνει πως δεν ακούει.
Την καταβολή επιδόματος Ξένης Γλώσσας σε όλους τους εργαζόμενους που την χρησιμοποιούν - και η διοίκηση θεωρεί ότι η γνώση της δεν είναι αξιοποιήσιμο προσόν σʼ έναν εργαζόμενο και άρα δεν χρειάζεται να την αμοίβει.
Την αναγνώριση της γνώσης, των σπουδών και του πτυχίου των συναδέλφων από ιδιωτικά κολλέγια - και η διοίκηση βρίσκει προσχήματα για να τους θεωρεί και να τους αμοίβει ως απόφοιτους... Λυκείου.
Την αναγνώριση της εντατικής και παρατεταμένης εργασίας συναδέλφων μπροστά σε οθόνες με την καταβολή σχετικού επιδόματος - και η διοίκηση το προσπερνά, αδιαφορώντας για την επιβάρυνση της υγείας που προκύπτει από μια τέτοια εργασία.
Την σταδιακή εξομάλυνση των μισθολογικών αδικιών, αφού όλα τα τμήματα της εταιρίας και όλες οι κατηγορίες συναδέλφων έχουν με τον δικό τους τρόπο την ίδια συνεισφορά στα αποτελέσματά της - και η διοίκηση επιμένει να διατηρεί μισθολογικά χάσματα, για να μας διαιρεί.
Ουσιαστική βοήθεια (άδειες, ωράριο) για τις εργαζόμενες μητέρες και εγκύους. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που τα στελέχη της εταιρίας έχουν μισθούς πολλαπλάσιους απʼ αυτόν ενός μέσου εργαζόμενου, απολαμβάνουν υψηλότατα μπόνους και πολλά ακόμα προνόμια και παροχές. Διεκδικούμε το δικαίωμά μας να ζούμε από έναν μισθό, κάτι που στις μέρες μας έχει γίνει άγνωστη λέξη. Ζητάμε την αλληλεγγύη σας στα αιτήματά μας, γιατί οποιαδήποτε επιτυχία σήμερα για εμάς, τους εργαζόμενους της WIND, θα είναι επιτυχία για όλους τους εργαζόμενους και αρχή δημιουργίας ευνοϊκότερων συνθηκών διεκδίκησης και για άλλα τμήματα της εργαζόμενης κοινωνίας. Πιστεύουμε με την ενότητα την δύναμη και αποφασιστικότητα των εργαζομένων της WIND και την αλληλεγγύη των υπόλοιπων εργαζομένων, θα νικήσουμε.
Το ΔΣ του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην WIND http://www.pasetim.com/
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ Λόντου 6 (βʼ όροφος) Εξάρχεια
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-3820537, e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr
Συνάδελφοι εργαζόμενοι στα βιβλιοπωλεία, τα βιβλιοχαρτοπωλεία, τους εκδοτικούς οίκους, τα πρακτορεία διακίνησης βιβλίων
Οι διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες για τη Συλλογική Σύμβαση του 2008 ξεκίνησαν. Πρέπει να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις.
Με αρκετή καθυστέρηση και παλινωδίες ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ). Μια πρώτη συνάντηση έγινε στα γραφεία της ΠΟΕΒ στις 20/3, ανάμεσα σε 4μελή αντιπροσωπία του Συλλόγου μας και στον Γενικό Γραμματέα της ΠΟΕΒ κ. Στεφάνου, παρουσία και του νομικού συμβούλου της ΠΟΕΒ.
Η εργοδοτική πλευρά παρουσιάστηκε «ανέτοιμη», χωρίς συγκεκριμένες αντι-προτάσεις στα ζητήματα που θέτει το κατατεθέν από μας Σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης. Η μη «ετοιμότητα» μάλλον δεν ήταν τυχαία. Όσα αιτήματα προβάλλαμε (μισθολογικά ή θεσμικά) αντιμετωπίστηκαν με μια επωδό: «Να πάρετε υπόψη σας ότι στον κλάδο μας οι εταιρείες είναι μικρομεσαίες και δεν αντέχουν να δώσουν καλύτερους μισθούς. Δε βγαίνουμε, θα κλείσουμε».
Οι ανάγκες, λοιπόν, και τα αιτήματά μας θα πάνε άπατα, επειδή είχαμε την ατυχία να πέσουμε σε «μικρομεσαίους και προβληματικούς»; Αλλά για ποιους «μικρομεσαίους» μιλάμε; Στο χώρο του βιβλίου, τα τελευταία χρόνια έχουμε ένα τεράστιο γιγαντισμό και στις εκδόσεις με εκδοτικούς οίκους – κολοσσούς και στη λιανική πώληση με μεγάλες αλυσίδες και πολυκαταστήματα. Η ΠΟΕΒ εκπροσωπεί όλους τους εργοδότες, δεν εκπροσωπεί μόνο τους «μικρομεσαίους». Η Κλαδική ΣΣΕ ισχύει για όλους τους εργαζόμενους, για αυτούς που δουλεύουν σε «μικρομεσαίους», για αυτούς που δουλεύουν σε μεγάλους, ακόμη και για τους εργαζόμενους στα τμήματα βιβλίου των πολυκαταστημάτων π.χ. HODOS, PUBLIC, FNAC. Και τέλος πάντων, το ενοίκιο, η ακρίβεια, οι υποχρεώσεις είναι το ίδιο για όλους μας σε όποιον εργοδότη και αν δουλεύουμε. Μήπως πρέπει να λυπηθούμε τα αφεντικά για τις δυσκολίες τους και να τσοντάρουμε και εμείς κάτι;
Στις 8/5 έγινε νέα συνάντηση στα πλαίσια του Οργανισμού ΜΕσολάβησης Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), στον οποίο έχουμε προσφύγει. Από το Σύλλογό μας παραβρέθηκαν 3 μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας, μαζί με 2 μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας μας (ΟΙΥΕ). Από την εργοδοτική πλευρά ήταν πάλι ο κος Στεφάνου και ο νομικός σύμβουλος της ΠΟΕΒ. Η άλλη εργοδοτική οργάνωση, ο ΣΕΚΒ που έχει προσκληθεί στις διαπραγματεύσεις, δε μας έκανε την τιμή να παραβρεθεί. Ο ΣΕΚΒ έχει δηλώσει, ότι εξουσιοδοτεί την ΠΟΕΒ να χειριστεί το ζήτημα των αυξήσεων και της ΣΣΕ. Μπορεί, στα δικά τους ζητήματα σαν εργοδότες, ΣΕΚΒ και ΠΟΕΒ να μαλλιοτραβιούνται, απέναντι όμως στα αιτήματα των εργαζομένων έχουν αρραγές μέτωπο.
Και πάλι η εργοδοτική πλευρά δεν είχε συγκεκριμένες αντι-προτάσεις. Η διάθεσή της για τις μισθολογικές αυξήσεις φάνηκε να είναι ότι ισχύει στην Εθνική ΣΣΕ που υπέγραψαν ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, δηλαδή 3,45% από 1/1/08 και 3% από 1/9/08. Δηλώθηκε ότι θα εξετάσει με καλή διάθεση ένα – δύο θεσμικά ζητήματα, όπως την ένταξη νέας ειδικότητας του διανομέα-courier, την άδεια αιμοδοσίας, την επαναδιατύπωση με πιο σαφή τρόπο της αργίας του Αγίου Πνεύματος, επίσης ίσως δει θετικά κάποιο από τα επιδόματα που διεκδικούμε. Και αυτά, θα τα μελετήσει. Δεν υπήρξε καμία δέσμευση.
Από την πλευρά μας τονίσαμε ότι, δεν μπορεί να είναι μπούσουλας της διαπραγμάτευσης η Εθνική ΣΣΕ, η οποία υπολείπεται πολύ από τις πραγματικές ανάγκες, με την υπογραφή της οποίας διαφωνούμε κάθετα και βρισκόμαστε σε ρήξη με την ΓΣΕΕ και η οποία ούτως ή άλλως δεν μπορεί και δεν πρέπει να καθηλώσει τις κλαδικές συμβάσεις.
Επιμείναμε στην ένταξη νέων ειδικοτήτων ώστε η ΣΣΕ Βιβλίου να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους που απασχολούνται στο χώρο: διανομείς – courier, εργατοτεχνίτες, εργαζόμενοι γραφικών τεχνών (πληκτρολόγοι – δακτυλογράφοι, φωτοστοιχειοθέτες - σελιδοποιοί, σελιδοποιοί – γραφίστες), βοηθητικό προσωπικό (εργαζόμενοι στα κυλικεία και στα καφέ/μπαρ των βιβλιοπωλείων ή των πολυχώρων).
Επιμείναμε στην προβολή κάποιων επιδομάτων που πρέπει να δίνονται γενικευμένα σε όλους τους εργαζόμενους, σε όλες τις ειδικότητες και τα οποία δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να λειτουργούν επικουρικά στους συμπιεσμένους και μη ικανοποιητικούς μισθούς.
Δώσαμε, τέλος, μεγάλη βαρύτητα στις θεσμικές ρυθμίσεις που έχουμε διατυπώσει.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο. Η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα. Το διεθνές κερδοσκοπικό παιχνίδι με το πετρέλαιο και τώρα με τα τρόφιμα έχει ξεφτιλίσει εντελώς το εργατικό εισόδημα. Σε κάποιες χώρες του Τρίτου Κόσμου, καθώς και στους απόκληρους των ανεπτυγμένων χωρών, το φάντασμα της πείνας έχει κάνει την απειλητική του εμφάνιση. Πέρυσι το πετρέλαιο στοίχιζε 68 δολάρια το βαρέλι και φέτος 120. Όλοι προβλέπουν ότι θα κάνει νέα άλματα, παρασύροντας τα πάντα σε μια τρελή κούρσα ανατιμήσεων. Αυτές τις μέρες, ανακοινώνονται αυξήσεις σε όλα τα βασικά καταναλωτικά αγαθά της τάξης του 20%, καθώς και στα τιμολόγια παρεχόμενων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Το ενιαίο εισιτήριο 80 λεπτών είναι μια ακόμη ακραία έκφραση αυτής της κατάστασης.
Τη στιγμή που ο επίσημος πληθωρισμός, πόσο μάλλον ο πραγματικός, τρέχει με 4.5%, τη στιγμή που το εργατικό εισόδημα δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα, η ΓΣΕΕ υπέγραψε αύξηση ούτε
1 ευρώ την ημέρα.
Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, είναι όσο ποτέ αναγκαία η ενότητα των εργαζομένων, η συσπείρωση στα σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες, η διεκδίκηση και ο αγώνας, η αλληλεγγύη.
Να πάρουμε την υπόθεση των μισθών και των αυξήσεων στα χέρια μας. Ακόμη και τώρα που η διαπραγμάτευση για τη νέα ΣΣΕ οδεύει προς ολοκλήρωση, να σκεφτούμε, να αποφασίσουμε και να οργανώσουμε μορφές πίεσης προς τους εργοδότες.
Να ανοίξουμε μια διαρκή διαδικασία, στους χώρους δουλειάς και στον κλάδο, συλλογικής διεκδίκησης καλύτερων μισθών και καλύτερων συνθηκών εργασίας.
Τα αφεντικά μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές!
Όλοι στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Κυριακή 25 Μάη 11.30 π.μ.
στα γραφεία του Συλλόγου (Λόντου 6 - βʼ όροφος, Εξάρχεια)
Όλοι στη ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ στην Έκθεση Βιβλίου
Κυριακή 18 Μάη 7.00 μ.μ.
στην αρχή της Δ. Αρεοπαγίτου
Δελτίο Τύπου:
ANAKOINΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Οι εργαζόμενοι στην WIND διεκδικούν Συλλογική Σύμβαση για το 2008.
Εμείς, οι εργαζόμενοι στην εταιρία κινητής τηλεφωνίας WIND, διεκδικούμε την υπογραφή της δεύτερης Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για το έτος 2008. Διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς που να ανταποκρίνονται στην εργασία μας, η οποία αντανακλάται στα πολύ καλά αποτελέσματα και τους ανοδικούς ρυθμούς της εταιρίας μας. Αυξήσεις στους μισθούς, με τις οποίες ένας εργαζόμενος θα ανταποκρίνεται με αξιοπρέπεια στην κάλυψη του ήδη αυξημένου κόστους ζωής. Διεκδικούμε την σύνδεση επιδομάτων με την φύση της εργασίας μας και τα ιδιαίτερα εργασιακά καθήκοντα που προκύπτουν μέσα από αυτήν. Ζητάμε:
Τα αυτονόητα για μια εταιρία διεθνούς αναγνώρισης - και η διοίκηση μέχρι στιγμής κάνει πως δεν ακούει.
Την καταβολή επιδόματος Ξένης Γλώσσας σε όλους τους εργαζόμενους που την χρησιμοποιούν - και η διοίκηση θεωρεί ότι η γνώση της δεν είναι αξιοποιήσιμο προσόν σʼ έναν εργαζόμενο και άρα δεν χρειάζεται να την αμοίβει.
Την αναγνώριση της γνώσης, των σπουδών και του πτυχίου των συναδέλφων από ιδιωτικά κολλέγια - και η διοίκηση βρίσκει προσχήματα για να τους θεωρεί και να τους αμοίβει ως απόφοιτους... Λυκείου.
Την αναγνώριση της εντατικής και παρατεταμένης εργασίας συναδέλφων μπροστά σε οθόνες με την καταβολή σχετικού επιδόματος - και η διοίκηση το προσπερνά, αδιαφορώντας για την επιβάρυνση της υγείας που προκύπτει από μια τέτοια εργασία.
Την σταδιακή εξομάλυνση των μισθολογικών αδικιών, αφού όλα τα τμήματα της εταιρίας και όλες οι κατηγορίες συναδέλφων έχουν με τον δικό τους τρόπο την ίδια συνεισφορά στα αποτελέσματά της - και η διοίκηση επιμένει να διατηρεί μισθολογικά χάσματα, για να μας διαιρεί.
Ουσιαστική βοήθεια (άδειες, ωράριο) για τις εργαζόμενες μητέρες και εγκύους. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που τα στελέχη της εταιρίας έχουν μισθούς πολλαπλάσιους απʼ αυτόν ενός μέσου εργαζόμενου, απολαμβάνουν υψηλότατα μπόνους και πολλά ακόμα προνόμια και παροχές. Διεκδικούμε το δικαίωμά μας να ζούμε από έναν μισθό, κάτι που στις μέρες μας έχει γίνει άγνωστη λέξη. Ζητάμε την αλληλεγγύη σας στα αιτήματά μας, γιατί οποιαδήποτε επιτυχία σήμερα για εμάς, τους εργαζόμενους της WIND, θα είναι επιτυχία για όλους τους εργαζόμενους και αρχή δημιουργίας ευνοϊκότερων συνθηκών διεκδίκησης και για άλλα τμήματα της εργαζόμενης κοινωνίας. Πιστεύουμε με την ενότητα την δύναμη και αποφασιστικότητα των εργαζομένων της WIND και την αλληλεγγύη των υπόλοιπων εργαζομένων, θα νικήσουμε.
Το ΔΣ του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην WIND http://www.pasetim.com/
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ Λόντου 6 (βʼ όροφος) Εξάρχεια
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-3820537, e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr
Συνάδελφοι εργαζόμενοι στα βιβλιοπωλεία, τα βιβλιοχαρτοπωλεία, τους εκδοτικούς οίκους, τα πρακτορεία διακίνησης βιβλίων
Οι διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες για τη Συλλογική Σύμβαση του 2008 ξεκίνησαν. Πρέπει να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις.
Με αρκετή καθυστέρηση και παλινωδίες ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ). Μια πρώτη συνάντηση έγινε στα γραφεία της ΠΟΕΒ στις 20/3, ανάμεσα σε 4μελή αντιπροσωπία του Συλλόγου μας και στον Γενικό Γραμματέα της ΠΟΕΒ κ. Στεφάνου, παρουσία και του νομικού συμβούλου της ΠΟΕΒ.
Η εργοδοτική πλευρά παρουσιάστηκε «ανέτοιμη», χωρίς συγκεκριμένες αντι-προτάσεις στα ζητήματα που θέτει το κατατεθέν από μας Σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης. Η μη «ετοιμότητα» μάλλον δεν ήταν τυχαία. Όσα αιτήματα προβάλλαμε (μισθολογικά ή θεσμικά) αντιμετωπίστηκαν με μια επωδό: «Να πάρετε υπόψη σας ότι στον κλάδο μας οι εταιρείες είναι μικρομεσαίες και δεν αντέχουν να δώσουν καλύτερους μισθούς. Δε βγαίνουμε, θα κλείσουμε».
Οι ανάγκες, λοιπόν, και τα αιτήματά μας θα πάνε άπατα, επειδή είχαμε την ατυχία να πέσουμε σε «μικρομεσαίους και προβληματικούς»; Αλλά για ποιους «μικρομεσαίους» μιλάμε; Στο χώρο του βιβλίου, τα τελευταία χρόνια έχουμε ένα τεράστιο γιγαντισμό και στις εκδόσεις με εκδοτικούς οίκους – κολοσσούς και στη λιανική πώληση με μεγάλες αλυσίδες και πολυκαταστήματα. Η ΠΟΕΒ εκπροσωπεί όλους τους εργοδότες, δεν εκπροσωπεί μόνο τους «μικρομεσαίους». Η Κλαδική ΣΣΕ ισχύει για όλους τους εργαζόμενους, για αυτούς που δουλεύουν σε «μικρομεσαίους», για αυτούς που δουλεύουν σε μεγάλους, ακόμη και για τους εργαζόμενους στα τμήματα βιβλίου των πολυκαταστημάτων π.χ. HODOS, PUBLIC, FNAC. Και τέλος πάντων, το ενοίκιο, η ακρίβεια, οι υποχρεώσεις είναι το ίδιο για όλους μας σε όποιον εργοδότη και αν δουλεύουμε. Μήπως πρέπει να λυπηθούμε τα αφεντικά για τις δυσκολίες τους και να τσοντάρουμε και εμείς κάτι;
Στις 8/5 έγινε νέα συνάντηση στα πλαίσια του Οργανισμού ΜΕσολάβησης Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), στον οποίο έχουμε προσφύγει. Από το Σύλλογό μας παραβρέθηκαν 3 μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας, μαζί με 2 μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας μας (ΟΙΥΕ). Από την εργοδοτική πλευρά ήταν πάλι ο κος Στεφάνου και ο νομικός σύμβουλος της ΠΟΕΒ. Η άλλη εργοδοτική οργάνωση, ο ΣΕΚΒ που έχει προσκληθεί στις διαπραγματεύσεις, δε μας έκανε την τιμή να παραβρεθεί. Ο ΣΕΚΒ έχει δηλώσει, ότι εξουσιοδοτεί την ΠΟΕΒ να χειριστεί το ζήτημα των αυξήσεων και της ΣΣΕ. Μπορεί, στα δικά τους ζητήματα σαν εργοδότες, ΣΕΚΒ και ΠΟΕΒ να μαλλιοτραβιούνται, απέναντι όμως στα αιτήματα των εργαζομένων έχουν αρραγές μέτωπο.
Και πάλι η εργοδοτική πλευρά δεν είχε συγκεκριμένες αντι-προτάσεις. Η διάθεσή της για τις μισθολογικές αυξήσεις φάνηκε να είναι ότι ισχύει στην Εθνική ΣΣΕ που υπέγραψαν ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, δηλαδή 3,45% από 1/1/08 και 3% από 1/9/08. Δηλώθηκε ότι θα εξετάσει με καλή διάθεση ένα – δύο θεσμικά ζητήματα, όπως την ένταξη νέας ειδικότητας του διανομέα-courier, την άδεια αιμοδοσίας, την επαναδιατύπωση με πιο σαφή τρόπο της αργίας του Αγίου Πνεύματος, επίσης ίσως δει θετικά κάποιο από τα επιδόματα που διεκδικούμε. Και αυτά, θα τα μελετήσει. Δεν υπήρξε καμία δέσμευση.
Από την πλευρά μας τονίσαμε ότι, δεν μπορεί να είναι μπούσουλας της διαπραγμάτευσης η Εθνική ΣΣΕ, η οποία υπολείπεται πολύ από τις πραγματικές ανάγκες, με την υπογραφή της οποίας διαφωνούμε κάθετα και βρισκόμαστε σε ρήξη με την ΓΣΕΕ και η οποία ούτως ή άλλως δεν μπορεί και δεν πρέπει να καθηλώσει τις κλαδικές συμβάσεις.
Επιμείναμε στην ένταξη νέων ειδικοτήτων ώστε η ΣΣΕ Βιβλίου να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους που απασχολούνται στο χώρο: διανομείς – courier, εργατοτεχνίτες, εργαζόμενοι γραφικών τεχνών (πληκτρολόγοι – δακτυλογράφοι, φωτοστοιχειοθέτες - σελιδοποιοί, σελιδοποιοί – γραφίστες), βοηθητικό προσωπικό (εργαζόμενοι στα κυλικεία και στα καφέ/μπαρ των βιβλιοπωλείων ή των πολυχώρων).
Επιμείναμε στην προβολή κάποιων επιδομάτων που πρέπει να δίνονται γενικευμένα σε όλους τους εργαζόμενους, σε όλες τις ειδικότητες και τα οποία δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να λειτουργούν επικουρικά στους συμπιεσμένους και μη ικανοποιητικούς μισθούς.
Δώσαμε, τέλος, μεγάλη βαρύτητα στις θεσμικές ρυθμίσεις που έχουμε διατυπώσει.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο. Η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα. Το διεθνές κερδοσκοπικό παιχνίδι με το πετρέλαιο και τώρα με τα τρόφιμα έχει ξεφτιλίσει εντελώς το εργατικό εισόδημα. Σε κάποιες χώρες του Τρίτου Κόσμου, καθώς και στους απόκληρους των ανεπτυγμένων χωρών, το φάντασμα της πείνας έχει κάνει την απειλητική του εμφάνιση. Πέρυσι το πετρέλαιο στοίχιζε 68 δολάρια το βαρέλι και φέτος 120. Όλοι προβλέπουν ότι θα κάνει νέα άλματα, παρασύροντας τα πάντα σε μια τρελή κούρσα ανατιμήσεων. Αυτές τις μέρες, ανακοινώνονται αυξήσεις σε όλα τα βασικά καταναλωτικά αγαθά της τάξης του 20%, καθώς και στα τιμολόγια παρεχόμενων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Το ενιαίο εισιτήριο 80 λεπτών είναι μια ακόμη ακραία έκφραση αυτής της κατάστασης.
Τη στιγμή που ο επίσημος πληθωρισμός, πόσο μάλλον ο πραγματικός, τρέχει με 4.5%, τη στιγμή που το εργατικό εισόδημα δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα, η ΓΣΕΕ υπέγραψε αύξηση ούτε
1 ευρώ την ημέρα.
Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, είναι όσο ποτέ αναγκαία η ενότητα των εργαζομένων, η συσπείρωση στα σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες, η διεκδίκηση και ο αγώνας, η αλληλεγγύη.
Να πάρουμε την υπόθεση των μισθών και των αυξήσεων στα χέρια μας. Ακόμη και τώρα που η διαπραγμάτευση για τη νέα ΣΣΕ οδεύει προς ολοκλήρωση, να σκεφτούμε, να αποφασίσουμε και να οργανώσουμε μορφές πίεσης προς τους εργοδότες.
Να ανοίξουμε μια διαρκή διαδικασία, στους χώρους δουλειάς και στον κλάδο, συλλογικής διεκδίκησης καλύτερων μισθών και καλύτερων συνθηκών εργασίας.
Τα αφεντικά μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές!
Όλοι στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Κυριακή 25 Μάη 11.30 π.μ.
στα γραφεία του Συλλόγου (Λόντου 6 - βʼ όροφος, Εξάρχεια)
Όλοι στη ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ στην Έκθεση Βιβλίου
Κυριακή 18 Μάη 7.00 μ.μ.
στην αρχή της Δ. Αρεοπαγίτου
Κυριακή 11 Μαΐου 2008
Νέα (καλά) από το Κ.Υ. Ζαγκλιβερίου!
Την Παρασκευή 21 – 3 – 2008 έγινε στο Ζαγκλιβέρι ανοικτή συγκέντρωση των κατοίκων της περιοχής και των μελών της Σύσκεψης Εργαζομένων στο Κ.Υ. Ζαγκλιβερίου. Στη συγκέντρωση μαζεύτηκαν περί τα 150 άτομα, κάθε ηλικίας, καθώς το θέμα αφορούσε τα προβλήματα του μικροβιολογικού αλλά και του Παιδιάτρου. Από τη συγκέντρωση έλειψαν κάτοικοι κάποιων χωριών όπου προφανώς δεν έγινε καλή ενημέρωση.
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν δύο από τους Δημάρχους της περιοχής (Καλλινδοίων και Κορώνειας). Ο ένας προσπάθησε να πει ότι δε γίνεται τίποτα, ενώ ο άλλος ότι κάνουν ό,τι μπορούν και ότι θέλει μία έως δύο εβδομάδες για να λύσει το θέμα. Και οι δύο αντιμετωπίστηκαν τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα από τους κατοίκους, οι οποίοι ήταν σαφές ότι ήθελαν να ακούσουν μόνο προτάσεις που θα οδηγούσαν σε άμεση λύση. Οι υποσχέσεις των Δημάρχων έπεσαν στο κενό καθώς εκ μέρους της Σύσκεψης ειπώθηκε ότι οι ίδιες υποσχέσεις δόθηκαν πολλές φορές στο παρελθόν και ότι πλέον είναι πολύ αργά. Οι Δήμαρχοι είπαν επίσης ότι δε συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις τις οποίες μάλιστα δεν επιθυμούν.
Η συγκέντρωση τελείωσε με τη δυναμική λήψη απόφασης για τη δημιουργία επιτροπών που θα έρθουν σε επαφή με τους Διοικητές για τα προβλήματα (όχι μόνο τα δύο που προαναφέρθηκαν αλλά και άλλα που εκκρεμούν από παλαιότερα). Σε περίπτωση που δεν θα δεχτούν οι διοικητές τις επιτροπές ή που δε θα δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις, τότε θα πραγματοποιηθεί άμεσο κατέβασμα με λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη.
Η συγκέντρωση ήταν δυναμική, κάτι που φάνηκε από τις αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σε δηλώσεις των Δημάρχων που δεν ήταν στη «σωστή» κατεύθυνση, αλλά και από την τελική απόφαση. Επίσης ήταν φανερό από όλες τις τοποθετήσεις, αλλά και από τα πηγαδάκια πριν και μετά, ότι όλοι είναι πολύ καλά ενημερωμένοι αλλά και αποφασισμένοι καθώς είναι ένα ζήτημα που τους έχει απασχολήσει λίγο ως πολύ όλους. Φάνηκε επίσης ότι όλοι ξέρουν να οργανώνουν και να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις, αλλά και ότι έχουν την αναγκαία αυτοπεποίθηση για αυτές που πρόκειται να έρθουν αν δε λυθούν τα προβλήματα άμεσα.
Οι παραπάνω εκτιμήσεις έγιναν συμπέρασμα την Τρίτη 08 – 04 – 2008. Η ημέρα αυτή ήταν η τελευταία διορία που είχαν δώσει οι επιτροπές στον Διοικητή της ΔΥΠΕ για να τους κλείσει ραντεβού, ενώ ταυτόχρονα είχαν περάσει και οι δύο εβδομάδες που είχαν ζητήσει οι Δήμαρχοι. Σε συναντήσεις που είχαν οι επιτροπές και σύμφωνα με την απόφαση που είχε παρθεί στη μεγάλη συγκέντρωση, όρισαν άμεσα την 21η Απριλίου ως ημέρα κατεβάσματος με Λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη. Αποφάσισαν την άμεση κινητοποίηση από πόρτα σε πόρτα και την ακριβή καταγραφή αυτών που θα κατέβαιναν ώστε να κλειστούν και τα αντίστοιχα Λεωφορεία. Αποφασίστηκαν επίσης δύο εκδηλώσεις σε χωριά όπου τις προηγούμενες φορές υπήρχε μεγάλη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενώ τώρα όχι, λόγω κακής ενημέρωσης.
Αυτό που είχε μεγάλη πλάκα όμως ήταν ότι αποφάσισαν να ζητήσουν από τους Δημάρχους να πάρουν αποφάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια στήριξης των κινητοποιήσεων αλλά και να πληρώσουν τα Λεωφορεία. Το αίτημα πρόλαβε να τεθεί μόνο στον ένα Δήμαρχο ο οποίος ενώ την Πέμπτη έδιωξε την Επιτροπή, την Παρασκευή όλο το πρωί έτρεχε στη ΔΥΠΕ και στο Ιπποκράτειο για να δοθεί κάποια λύση.
Και ω! του θαύματος εντελώς τυχαία την Παρασκευή το πρωί ήρθε παρασκευάστρια στο μικροβιολογικό εργαστήριο του Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου, ενώ ειπώθηκε ότι επρόκειτο την ερχόμενη εβδομάδα να δημοσιευτεί στις εφημερίδες η προκήρυξη των δύο θέσεων Παιδιάτρων του Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου (αυτά τα δύο ήταν τα πιο καυτά και πιο πρόσφατα από τα αιτήματα της κινητοποίησης).
Αβρόχοις ποσί!!!
Οι επιτροπές αποφάσισαν να δεχτούν ως κίνηση καλής θέλησης τις δύο αυτές κινήσεις και να αναστείλουν την κινητοποίηση. Επειδή όμως η παρασκευάστρια είναι με απόσπαση για τρεις μήνες, επειδή δεν έγινε κουβέντα για επικουρικό Παιδίατρο αλλά και επειδή δεν αντιμετωπίστηκαν τα άλλα εξίσου σημαντικά αιτήματα, οι επιτροπές αποφάσισαν να επιμείνουν στην απόφαση για συνάντηση με το Διοικητή.
Ένας αλληλέγγυος στον αγώνα του Ζαγκλιβερίου
Απρίλης 2008
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν δύο από τους Δημάρχους της περιοχής (Καλλινδοίων και Κορώνειας). Ο ένας προσπάθησε να πει ότι δε γίνεται τίποτα, ενώ ο άλλος ότι κάνουν ό,τι μπορούν και ότι θέλει μία έως δύο εβδομάδες για να λύσει το θέμα. Και οι δύο αντιμετωπίστηκαν τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα από τους κατοίκους, οι οποίοι ήταν σαφές ότι ήθελαν να ακούσουν μόνο προτάσεις που θα οδηγούσαν σε άμεση λύση. Οι υποσχέσεις των Δημάρχων έπεσαν στο κενό καθώς εκ μέρους της Σύσκεψης ειπώθηκε ότι οι ίδιες υποσχέσεις δόθηκαν πολλές φορές στο παρελθόν και ότι πλέον είναι πολύ αργά. Οι Δήμαρχοι είπαν επίσης ότι δε συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις τις οποίες μάλιστα δεν επιθυμούν.
Η συγκέντρωση τελείωσε με τη δυναμική λήψη απόφασης για τη δημιουργία επιτροπών που θα έρθουν σε επαφή με τους Διοικητές για τα προβλήματα (όχι μόνο τα δύο που προαναφέρθηκαν αλλά και άλλα που εκκρεμούν από παλαιότερα). Σε περίπτωση που δεν θα δεχτούν οι διοικητές τις επιτροπές ή που δε θα δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις, τότε θα πραγματοποιηθεί άμεσο κατέβασμα με λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη.
Η συγκέντρωση ήταν δυναμική, κάτι που φάνηκε από τις αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σε δηλώσεις των Δημάρχων που δεν ήταν στη «σωστή» κατεύθυνση, αλλά και από την τελική απόφαση. Επίσης ήταν φανερό από όλες τις τοποθετήσεις, αλλά και από τα πηγαδάκια πριν και μετά, ότι όλοι είναι πολύ καλά ενημερωμένοι αλλά και αποφασισμένοι καθώς είναι ένα ζήτημα που τους έχει απασχολήσει λίγο ως πολύ όλους. Φάνηκε επίσης ότι όλοι ξέρουν να οργανώνουν και να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις, αλλά και ότι έχουν την αναγκαία αυτοπεποίθηση για αυτές που πρόκειται να έρθουν αν δε λυθούν τα προβλήματα άμεσα.
Οι παραπάνω εκτιμήσεις έγιναν συμπέρασμα την Τρίτη 08 – 04 – 2008. Η ημέρα αυτή ήταν η τελευταία διορία που είχαν δώσει οι επιτροπές στον Διοικητή της ΔΥΠΕ για να τους κλείσει ραντεβού, ενώ ταυτόχρονα είχαν περάσει και οι δύο εβδομάδες που είχαν ζητήσει οι Δήμαρχοι. Σε συναντήσεις που είχαν οι επιτροπές και σύμφωνα με την απόφαση που είχε παρθεί στη μεγάλη συγκέντρωση, όρισαν άμεσα την 21η Απριλίου ως ημέρα κατεβάσματος με Λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη. Αποφάσισαν την άμεση κινητοποίηση από πόρτα σε πόρτα και την ακριβή καταγραφή αυτών που θα κατέβαιναν ώστε να κλειστούν και τα αντίστοιχα Λεωφορεία. Αποφασίστηκαν επίσης δύο εκδηλώσεις σε χωριά όπου τις προηγούμενες φορές υπήρχε μεγάλη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενώ τώρα όχι, λόγω κακής ενημέρωσης.
Αυτό που είχε μεγάλη πλάκα όμως ήταν ότι αποφάσισαν να ζητήσουν από τους Δημάρχους να πάρουν αποφάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια στήριξης των κινητοποιήσεων αλλά και να πληρώσουν τα Λεωφορεία. Το αίτημα πρόλαβε να τεθεί μόνο στον ένα Δήμαρχο ο οποίος ενώ την Πέμπτη έδιωξε την Επιτροπή, την Παρασκευή όλο το πρωί έτρεχε στη ΔΥΠΕ και στο Ιπποκράτειο για να δοθεί κάποια λύση.
Και ω! του θαύματος εντελώς τυχαία την Παρασκευή το πρωί ήρθε παρασκευάστρια στο μικροβιολογικό εργαστήριο του Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου, ενώ ειπώθηκε ότι επρόκειτο την ερχόμενη εβδομάδα να δημοσιευτεί στις εφημερίδες η προκήρυξη των δύο θέσεων Παιδιάτρων του Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου (αυτά τα δύο ήταν τα πιο καυτά και πιο πρόσφατα από τα αιτήματα της κινητοποίησης).
Αβρόχοις ποσί!!!
Οι επιτροπές αποφάσισαν να δεχτούν ως κίνηση καλής θέλησης τις δύο αυτές κινήσεις και να αναστείλουν την κινητοποίηση. Επειδή όμως η παρασκευάστρια είναι με απόσπαση για τρεις μήνες, επειδή δεν έγινε κουβέντα για επικουρικό Παιδίατρο αλλά και επειδή δεν αντιμετωπίστηκαν τα άλλα εξίσου σημαντικά αιτήματα, οι επιτροπές αποφάσισαν να επιμείνουν στην απόφαση για συνάντηση με το Διοικητή.
Ένας αλληλέγγυος στον αγώνα του Ζαγκλιβερίου
Απρίλης 2008
Δευτέρα 5 Μαΐου 2008
Να σταματήσει επιτέλους η "προβοκατορολογία" μέσα στο κίνημα!
Όποιος χτυπάει την ελευθερία της έκφρασης μέσα στο εργατικό κίνημα, χτυπάει το ίδιο το κίνημα
και ευνοεί τους εχθρούς του, τους καπιταλιστές και το κράτος
Στις 3 Μαρτίου 2008, έγινε η Πανελλαδική Ολομέλεια Προέδρων των Συλλόγων Δασκάλων-Νηπιαγωγών, στο ξενοδοχείο Νοβοτέλ, που συγκάλεσε το Δ.Σ. της ΔΟΕ, για να αποφασίσει μετά τις Γενικές Συνελεύσεις που προηγήθηκαν τις κινητοποιήσεις (απεργίες) του κλάδου μπροστά στην κατάθεση του αντι-ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Στην Ολομέλεια ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών Κερατσινίου-Περάματος Ακρίτας Καλούσης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, χαρακτήρισε «ασφαλίτικο και προβοκατόρικο» κείμενο το οποίο συντάχθηκε και μοιράστηκε από δασκάλους και δασκάλες μέλη των δασκαλικών συλλόγων «Παρθενώνας», Περιστερίου, Ν. Σμύρνης, Κερατσινίου-Περάματος, και Α΄ Αθήνας. Επίσης καταλόγισε στο μέλος του Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών Κερατσινίου-Περάματος Γιώργο Καρούτσο, έναν από τους συντάκτες του κειμένου, δείχνοντάς τον με το χέρι την ώρα που μιλούσε, ότι δεν έχει καμιά σχέση με τη ζωή και τις δραστηριότητες του Συλλόγου και ότι «εμφανίστηκε μόλις προχθές στη γενική συνέλευση» του συλλόγου τους. Τέλος, με έναν τρόπο απειλητικό, ανέφερε ότι ο συνάδελφος Γιώργος Καρούτσος «θα απολογηθεί για όσα έγραψε στην επόμενη γενική συνέλευση».
Το «ασφαλίτικο και προβοκατόρικο» -κατά τον Ακρίτα Καλούση- κείμενο, ασκούσε κριτική σε συγκεκριμένες παρατάξεις για τη στάση τους τόσο μέσα στους συλλόγους, όσο και μέσα στη ΔΟΕ γενικότερα, όλο το προηγούμενο διάστημα που συζητιόταν ο τρόπος δράσης του κλάδου των εκπαιδευτικών της Αʼβάθμιας Εκπαίδευσης ενάντια στο νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Η κριτική αυτή στρεφόταν και εναντίον των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ - ΚΙΝΗΣΕΩΝ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ και αυτό είναι που ενόχλησε τον Ακρίτα Καλούση, που είναι μέλος τους.
Ανεξάρτητα από τη γνώμη που μπορεί να έχει κανείς για τα όσα το κείμενο αυτό εκθέτει και για την κριτική που ασκεί, θεωρούμε απαράδεκτο, αντι-συναδελφικό και σε τελική ανάλυση αντι-κινηματικό τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε το κείμενο και τους συντάκτες του ο συγκεκριμένος «συνδικαλιστής».
Εκτός και αν ο Ακρίτας Καλούσης ξέρει κάτι πολύ σημαντικό για το συνάδελφο, το οποίο και όλοι εμείς πρέπει να μάθουμε. Αν ο κύριος Καλούσης έχει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Γιώργος Καρούτσος είναι «ασφαλίτης και προβοκάτορας», θα προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στο εργατικό κίνημα ξεσκεπάζοντας με δημόσιο τρόπο αυτό το ύποπτο στοιχείο που γλίστρησε μέσα στις γραμμές του (!!!).
Τον Γιώργο Καρούτσο, μέλος της συνέλευσής μας, τον γνωρίζουμε από παλιά. Τον θυμόμαστε, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στα Εξεταστικά Κέντρα για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, δεμένο με χειροπέδες και ξαπλωμένο στο δρόμο μπροστά στις μπότες των ΜΑΤατζήδων, έχοντας συλληφθεί μαζί με άλλους αγωνιστές που σήμερα είναι συνδικαλιστές των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στην Εκπαίδευση. Από το 1998 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η Ασφάλεια μπορεί να τον στρατολόγησε και εμείς να μην το ξέρουμε (!!!). Ας βοηθήσει ο κύριος Ακρίτας Καλούσης τόσο εμάς, όσο και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, να ανοίξουμε τα μάτια μας (!!!).
Η συμπεριφορά αυτή του συγκεκριμένου «συνδικαλιστή» είναι αντιδημοκρατική, συκοφαντική και τραμπούκικη. Σηματοδοτεί μια ταχτική, σύμφωνα με την οποία όποιος εργαζόμενος κριτικάρει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, ή την πολιτική συγκεκριμένων παρατάξεων, μπορεί να χαρακτηριστεί απʼ αυτούς που κατέχουν θεσμικές θέσεις, «ασφαλίτης» και «προβοκάτορας». Μια τέτοια ταχτική αποτελεί χτύπημα στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την ελευθερία του λόγου που πρέπει να υπάρχει μέσα στο εργατικό κίνημα και γιʼ αυτό πρέπει να καταδικαστεί αποφασιστικά.
Πιστεύουμε πως ο Σύλλογος Δασκάλων-Νηπιαγωγών Κερατσινίου-Περάματος πρέπει να πάρει θέση για το συγκεκριμένο γεγονός (στα πλαίσια του Δ.Σ. και της Γ.Σ. του), καλώντας τον Ακρίτα Καλούση να ανακαλέσει τους ανυπόστατους χαρακτηρισμούς και τις κατηγορίες που εξαπέλυσε.
Πρέπει επίσης να τοποθετηθούν, και η ΔΟΕ, μιας και συνέβη στα πλαίσια δικής της συνδικαλιστικής διαδικασίας, αλλά και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ. Δεν πιστεύουμε πως θα υπάρξουν αγωνιστές των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ που θα εγκρίνουν, θα συγκαλύψουν, θα ανεχτούν μια τέτοια συμπεριφορά.
Το δικαίωμα της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών το έχει κατακτήσει με σκληρούς αγώνες δεκαετιών η εργατική τάξη. Συνάδελφοί μας χτυπήθηκαν, δικάστηκαν, φυλακίστηκαν, υπέστησαν τα πάνδεινα, για να μπορεί κάθε συνάδελφος, κάθε ομάδα, κάθε συλλογικότητα, κάθε τάση του κινήματος να απευθύνεται γραπτά ή προφορικά σε όλους τους συναδέλφους, σε κάθε εργασιακό χώρο. Η διάδοση των ιδεών, η συζήτηση, η πάλη των απόψεων είναι συστατικό στοιχείο, είναι το οξυγόνο της εργατικής δημοκρατίας. Ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, βέβαια, έχει άλλη άποψη και για την εργατική δημοκρατία και για την πάλη των ιδεών, των απόψεων και των προτάσεων. Μια αντίληψη ιδιοκτησιακή, μια αντίληψη αποκλεισμού κάθε κριτικής, μια αντίληψη «πολυκαταστήματος». Αυτή ακριβώς η αντίληψη θεωρούμε ότι εκφράστηκε στη συκοφαντική επίθεση ενάντια στο συνάδελφό μας.
Το δικαίωμα να απευθυνόμαστε στους συναδέλφους εργαζόμενους δεν το απεμπολούμε, δεν το διαπραγματευόμαστε, δεν το θέτουμε στην κρίση κανενός γραφειοκρατικού μηχανισμού. Τέτοιες πρακτικές είναι καταδικασμένες στη συνείδηση κάθε εργαζόμενου, γιʼ αυτό και δε θα περάσουν.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
anoixti_synelefsi@yahoo.gr
Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ είναι μια αυτόνομη και ανοιχτή συσπείρωση εργαζομένων και άνεργων που παλεύει ενάντια στο κράτος, τους εργοδότες, και τις επιλογές τους. Στόχος της είναι να προωθήσει την επικοινωνία, το συντονισμό των αγώνων και την εργατική αλληλεγγύη πέρα από κλαδικά και συντεχνιακά στεγανά. Οι αποφάσεις της λαμβάνονται αμεσοδημοκρατικά και η εκτέλεσή τους δεν ανατίθεται σε σωτήρες, μικρούς ή μεγάλους.
και ευνοεί τους εχθρούς του, τους καπιταλιστές και το κράτος
Στις 3 Μαρτίου 2008, έγινε η Πανελλαδική Ολομέλεια Προέδρων των Συλλόγων Δασκάλων-Νηπιαγωγών, στο ξενοδοχείο Νοβοτέλ, που συγκάλεσε το Δ.Σ. της ΔΟΕ, για να αποφασίσει μετά τις Γενικές Συνελεύσεις που προηγήθηκαν τις κινητοποιήσεις (απεργίες) του κλάδου μπροστά στην κατάθεση του αντι-ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Στην Ολομέλεια ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών Κερατσινίου-Περάματος Ακρίτας Καλούσης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, χαρακτήρισε «ασφαλίτικο και προβοκατόρικο» κείμενο το οποίο συντάχθηκε και μοιράστηκε από δασκάλους και δασκάλες μέλη των δασκαλικών συλλόγων «Παρθενώνας», Περιστερίου, Ν. Σμύρνης, Κερατσινίου-Περάματος, και Α΄ Αθήνας. Επίσης καταλόγισε στο μέλος του Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών Κερατσινίου-Περάματος Γιώργο Καρούτσο, έναν από τους συντάκτες του κειμένου, δείχνοντάς τον με το χέρι την ώρα που μιλούσε, ότι δεν έχει καμιά σχέση με τη ζωή και τις δραστηριότητες του Συλλόγου και ότι «εμφανίστηκε μόλις προχθές στη γενική συνέλευση» του συλλόγου τους. Τέλος, με έναν τρόπο απειλητικό, ανέφερε ότι ο συνάδελφος Γιώργος Καρούτσος «θα απολογηθεί για όσα έγραψε στην επόμενη γενική συνέλευση».
Το «ασφαλίτικο και προβοκατόρικο» -κατά τον Ακρίτα Καλούση- κείμενο, ασκούσε κριτική σε συγκεκριμένες παρατάξεις για τη στάση τους τόσο μέσα στους συλλόγους, όσο και μέσα στη ΔΟΕ γενικότερα, όλο το προηγούμενο διάστημα που συζητιόταν ο τρόπος δράσης του κλάδου των εκπαιδευτικών της Αʼβάθμιας Εκπαίδευσης ενάντια στο νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Η κριτική αυτή στρεφόταν και εναντίον των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ - ΚΙΝΗΣΕΩΝ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ και αυτό είναι που ενόχλησε τον Ακρίτα Καλούση, που είναι μέλος τους.
Ανεξάρτητα από τη γνώμη που μπορεί να έχει κανείς για τα όσα το κείμενο αυτό εκθέτει και για την κριτική που ασκεί, θεωρούμε απαράδεκτο, αντι-συναδελφικό και σε τελική ανάλυση αντι-κινηματικό τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε το κείμενο και τους συντάκτες του ο συγκεκριμένος «συνδικαλιστής».
Εκτός και αν ο Ακρίτας Καλούσης ξέρει κάτι πολύ σημαντικό για το συνάδελφο, το οποίο και όλοι εμείς πρέπει να μάθουμε. Αν ο κύριος Καλούσης έχει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Γιώργος Καρούτσος είναι «ασφαλίτης και προβοκάτορας», θα προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στο εργατικό κίνημα ξεσκεπάζοντας με δημόσιο τρόπο αυτό το ύποπτο στοιχείο που γλίστρησε μέσα στις γραμμές του (!!!).
Τον Γιώργο Καρούτσο, μέλος της συνέλευσής μας, τον γνωρίζουμε από παλιά. Τον θυμόμαστε, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στα Εξεταστικά Κέντρα για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, δεμένο με χειροπέδες και ξαπλωμένο στο δρόμο μπροστά στις μπότες των ΜΑΤατζήδων, έχοντας συλληφθεί μαζί με άλλους αγωνιστές που σήμερα είναι συνδικαλιστές των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στην Εκπαίδευση. Από το 1998 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η Ασφάλεια μπορεί να τον στρατολόγησε και εμείς να μην το ξέρουμε (!!!). Ας βοηθήσει ο κύριος Ακρίτας Καλούσης τόσο εμάς, όσο και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, να ανοίξουμε τα μάτια μας (!!!).
Η συμπεριφορά αυτή του συγκεκριμένου «συνδικαλιστή» είναι αντιδημοκρατική, συκοφαντική και τραμπούκικη. Σηματοδοτεί μια ταχτική, σύμφωνα με την οποία όποιος εργαζόμενος κριτικάρει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, ή την πολιτική συγκεκριμένων παρατάξεων, μπορεί να χαρακτηριστεί απʼ αυτούς που κατέχουν θεσμικές θέσεις, «ασφαλίτης» και «προβοκάτορας». Μια τέτοια ταχτική αποτελεί χτύπημα στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την ελευθερία του λόγου που πρέπει να υπάρχει μέσα στο εργατικό κίνημα και γιʼ αυτό πρέπει να καταδικαστεί αποφασιστικά.
Πιστεύουμε πως ο Σύλλογος Δασκάλων-Νηπιαγωγών Κερατσινίου-Περάματος πρέπει να πάρει θέση για το συγκεκριμένο γεγονός (στα πλαίσια του Δ.Σ. και της Γ.Σ. του), καλώντας τον Ακρίτα Καλούση να ανακαλέσει τους ανυπόστατους χαρακτηρισμούς και τις κατηγορίες που εξαπέλυσε.
Πρέπει επίσης να τοποθετηθούν, και η ΔΟΕ, μιας και συνέβη στα πλαίσια δικής της συνδικαλιστικής διαδικασίας, αλλά και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ. Δεν πιστεύουμε πως θα υπάρξουν αγωνιστές των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ που θα εγκρίνουν, θα συγκαλύψουν, θα ανεχτούν μια τέτοια συμπεριφορά.
Το δικαίωμα της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών το έχει κατακτήσει με σκληρούς αγώνες δεκαετιών η εργατική τάξη. Συνάδελφοί μας χτυπήθηκαν, δικάστηκαν, φυλακίστηκαν, υπέστησαν τα πάνδεινα, για να μπορεί κάθε συνάδελφος, κάθε ομάδα, κάθε συλλογικότητα, κάθε τάση του κινήματος να απευθύνεται γραπτά ή προφορικά σε όλους τους συναδέλφους, σε κάθε εργασιακό χώρο. Η διάδοση των ιδεών, η συζήτηση, η πάλη των απόψεων είναι συστατικό στοιχείο, είναι το οξυγόνο της εργατικής δημοκρατίας. Ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, βέβαια, έχει άλλη άποψη και για την εργατική δημοκρατία και για την πάλη των ιδεών, των απόψεων και των προτάσεων. Μια αντίληψη ιδιοκτησιακή, μια αντίληψη αποκλεισμού κάθε κριτικής, μια αντίληψη «πολυκαταστήματος». Αυτή ακριβώς η αντίληψη θεωρούμε ότι εκφράστηκε στη συκοφαντική επίθεση ενάντια στο συνάδελφό μας.
Το δικαίωμα να απευθυνόμαστε στους συναδέλφους εργαζόμενους δεν το απεμπολούμε, δεν το διαπραγματευόμαστε, δεν το θέτουμε στην κρίση κανενός γραφειοκρατικού μηχανισμού. Τέτοιες πρακτικές είναι καταδικασμένες στη συνείδηση κάθε εργαζόμενου, γιʼ αυτό και δε θα περάσουν.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
anoixti_synelefsi@yahoo.gr
Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ είναι μια αυτόνομη και ανοιχτή συσπείρωση εργαζομένων και άνεργων που παλεύει ενάντια στο κράτος, τους εργοδότες, και τις επιλογές τους. Στόχος της είναι να προωθήσει την επικοινωνία, το συντονισμό των αγώνων και την εργατική αλληλεγγύη πέρα από κλαδικά και συντεχνιακά στεγανά. Οι αποφάσεις της λαμβάνονται αμεσοδημοκρατικά και η εκτέλεσή τους δεν ανατίθεται σε σωτήρες, μικρούς ή μεγάλους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)