Και όμως...οι καθημερινοί αγώνες συνεχίζονται...

Είναι αλήθεια ότι μετά την κοινωνική εξέγερση της δεύτερης εβδομάδας του Δεκεμβρίου, και την ανάδυση ενός κινήματος αλληλεγγύης στους συλληφθέντες που προσπαθεί να αναδείξει τα κοινωνικά περιεχόμενα/αίτια της εξέγερσης, μεγάλες εφεδρείες κόσμου (του κινήματος) έχει ξεχάσει τις καθημερινές μάχες που είναι ανοιχτές και πρέπει να έρθουν "εις πέρας". Είναι λογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν ζούμε γεγονότα πρωτόγνωρα, αλλά οι μάχες της καθημερινότητας είναι στην ουσία ο καλύτερος τρόπος μετάδοσης του "πνεύματος της εξέγερσης", είναι το "άνοιγμα της εξέγερσης" στους συγκεκριμένους υλικούς όρους του κάθε κοινωνικού χώρου.

Έτσι θυμίζουμε τον αγώνα στην MANCO συστήματα πληροφορικής, στην οποία έγινε ξανά παρέμβαση χθες. Συμμετείχαν εργαζόμενοι από την MANCO, τα κτηματολογικά γραφεία Αττικής, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και την Ένωση Εργάζομενων. Μοιράστηκε μάλιστα κείμενο που συνυπογράφεται από τους αγωνιζόμενους εργαζομένους της MANCO και των κτηματολογικών γραφείων και ακολουθεί παρακάτω.




ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΔΟΧΟΥΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ MANCO ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Η εκμετάλλευση και η καταπίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς μας ως εργαζόμενοι/ες σε εταιρείες ψηφιακής μηχανογράφησης δημοσίων εγγράφων (κτηματολόγιο, Ε9, ΑΠΔ του ΙΚΑ) και ο αγώνας που έχουμε ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό και στις δυο εταιρείες για τη διεκδίκηση βασικών μας δικαιωμάτων, αποτέλεσαν το συνδετικό εκείνο σημείο που μας έφερε σε επαφή προκειμένου να αντιπαλέψουμε ένα είδος εργοδοσίας που στην ουσία είναι ίδιο και απαράλλακτο: στυγνή εκμετάλλευση με κατάφορη καταστρατήγηση των διατάξεων του εργατικού δικαίου, τρομοκρατία (άμεση και έμμεση) με καλλιέργεια κλίματος φόβου προκειμένου να επιβληθεί η σιωπή ανάμεσα στους συναδέλφους. Όμως, η ανάδειξη των προβλημάτων μας, η ανταλλαγή ενημέρωσης πάνω στις κοινές συνθήκες εργασίας μας, η ενημέρωση όλων των συναδέλφων μας για τα δικαιώματα τους και η ανάπτυξη δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ μας, αποτελεί μέρος της προσπάθειας για τη δημιουργία μιας κοινής συνισταμένης αγώνα που να αντιπαλεύει στην πράξη τη συντονισμένη επίθεση και την ασυδοσία από την πλευρά των αφεντικών.

Διεκδικούμε από κοινού:

Την καταβολή επιδόματος Η/Υ ως καταχωρητές και όλων των νόμιμων επιδομάτων που δικαιούμαστε ως εργαζόμενοι. Και στις δυο εταιρείες η δουλειά που μας έχει ανατεθεί είναι η ίδια: αδιάκοπη διασταύρωση, καταχώρηση και επεξεργασία λεπτομερέστατων προσωπικών δεδομένων πολιτών και νομικών προσώπων (τα οποία περιλαμβάνουν τα φυσικά τους στοιχεία, αυτά της ακίνητης περιουσίας τους, των τραπεζικών τους αποδείξεων πληρωμής κ.α.) γεγονός που σημαίνει πως το αντικείμενο εργασίας μας δεν έχει τον Η/Υ απλώς ως βοήθημα, όπως ισχυρίζονται ψευδώς τα αφεντικά μας, αλλά αποτελεί το μοναδικό εργαλείο διεκπεραίωσης της εργασίας που μας έχουν αναθέσει. Τσακίζουμε το σώμα και τη μέση μας σε άκρως ακατάλληλα καθίσματα και βγάζουμε τα μάτια μας δεχόμενοι την ακτινοβολία των οθονών οπτικής απεικόνισης. Και αυτό δεν είναι το μόνο. Και στις δυο εταιρείες τα αφεντικά έχουν αποφασίσει αυθαίρετα να μην καταβάλουν κανενός είδους επίδομα από αυτά που δικαιούμαστε ως εργαζόμενοι γονείς, πολύτεκνοι, κτλ., επιδόματα αδείας, πτυχίου κτλ., ενώ η εταιρεία MANCO δεν έχει καταβάλλει ακόμα και ένσημα προηγούμενων μηνών εργασίας!

Την άμεση αποζημίωση των αναρίθμητων ωρών υπερωριακής εργασίας καθώς και για την εργασία τα Σάββατα και τις Κυριακές. Το προσωπικό των 2 εταιρειών, εργάζεται ή εργάζονταν για μεγάλο διάστημα σε εβδομαδιαίο ακανόνιστο εναλλασσόμενο ωράριο, συμπεριλαμβανομένης και της Σαββατιάτικης και Κυριακάτικης εργασίας, χωρίς στην τελευταία περίπτωση να χορηγείται άλλη μέρα αναπαύσεως μέσα στην εβδομάδα. Είναι φανερό πως τα αφεντικά με αυτό τον τρόπο παρανόμως εξοικονομούν χρήματα σε βάρος των υπαλλήλων τους, εμπίπτοντας στην αρχή του αδικαιολόγητου πλουτισμού (Άρθρο 904 του Α.Κ.), η οποία συνίσταται στην ωφέλεια που απεκόμισε ο εργοδότης εκ της μη απασχολήσεως άλλου εργαζόμενου κατά την ημέρα αυτή (Α.Π. 1164/95, Α.Π. 353/95, Α.Π.1017/95, Εφ.Αθηνών 5801/96, Εφ.Πειραιά 132/96, Α.Π.804/2003). Επιπλέον, κοινή πρακτική των αφεντικών η σκόπιμη μείωση των ωρών εργασίας - σε περιόδους χαμηλού ανταγωνισμού - κατά το δοκούν και η αυθαίρετη και συνεχής αλλαγή των ωραρίων εργασίας.

Να σταματήσει η τρομοκρατία και να αποσυρθούν οι μηνύσεις απέναντι στους συναδέλφους μας. Είναι χαρακτηριστικό πως όλες οι προσπάθειες επαφής μας εδώ και μήνες με τα αφεντικά έπεσαν στο κενό χάριν της προκλητικής αλαζονείας και αδιαφορίας που επιδεικνύουν. Η πραγματικότητα είναι πως προσδοκούν στην εκτόνωση της πίεσης που δέχονται και στην αποφυγή πληρωμής των δεδουλευμένων μας λόγω της λήξης της σύμβασης μας στο τέλος του έτους, κάτι που φυσικά δεν πρόκειται να συμβεί. Επιπλέον στο παρελθόν εξαιτίας των παραπάνω νόμιμων διεκδικήσεων μας (μέσω Συλλόγων, Σωματείων κλπ) όσον αφορά στο επίδομα Η/Υ αλλά και των αποζημιώσεων που μας οφείλουν για την πλήρη καταστρατήγηση της πενθήμερης εργασίας, κάποιοι συνάδελφοι μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με το τιμωρητικό και εκδικητικό πρόσωπο της εργοδοσίας. Φραστικές απειλές από προϊστάμενο, δυσμενείς μεταβολές στο είδος της εργασίας, μετάθεση σε άλλα γραφεία και φυσικά εκβιασμοί υπό την απειλή της μη ανανέωσης της σύμβασης. Στην εταιρεία MANCO μάλιστα η παράνομη και προκλητική συμπεριφορά του αφεντικού έφτασε μέχρι του σημείου να υποβάλλει μήνυση σε εργαζομένους του μόνο και μόνο επειδή προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας επειδή δεν τους είχαν καταβληθεί δεδουλευμένα προηγούμενων μηνών. Είναι φανερό πως τέτοιου είδους εξωφρενικές ενέργειες δεν έχουν σα στόχο συγκεκριμένα και μόνο άτομα, αλλά εφαρμόζονται για τον παραδειγματισμό για τον εκφοβισμό όλων.

Για τους λόγους αυτούς και προκειμένου να σπάσουμε το επιβαλλόμενο κλίμα σιωπής μεταξύ των συναδέλφων μας, καλούμε καταχωρητές και από άλλες εταιρείες και εργαζόμενους που δουλεύουν σε παρόμοιες συνθήκες, να συσπειρωθούν ώστε να διεκδικήσουμε συλλογικά την άμεση εκπλήρωση των νόμιμων και δίκαιων αιτημάτων μας και να αντισταθούμε σε αυτούς που προκλητικά μας εμπαίζουν.


Ενάντια στην εκμετάλλευση και καταπίεση στους χώρους εργασίας,
να σπάσουμε το τείχος της σιωπής και της υποταγής.

Καιρός να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας…



Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην εταιρεία MANCΟ (ergazomenoimanco@gmail.com)
Υπάλληλοι γραφείου (Data-Entry) που εργάζονται στα κτηματογραφικά γραφεία Αττικής


Για επικοινωνία:
dataentrybackoffice@gmail.com

Πρωτοβουλίες κατοίκων σε γειτονιές της Θεσσαλονίκης

Τρεις τουλάχιστον πρωτοβουλίες κατοίκων προσπαθούν να "κοινωνικοποιήσουν" το ζήτημα της κοινωνικής εξέγερσης σε γειτονιές της Θεσσαλονίκης και να συνεχίσουν τον αγώνα.
Η μία πρωτοβουλία λαμβάνει χώρα στις Συκιές όπου συγκαλείται Αγωνιστική Λαϊκή Συνέλευση, αντίστοιχη Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση συγκαλείται στην Άνω Πόλη και μια πρωτοβουλία-κατάληψη τρέχει στην Σταυρούπολη. Παρακάτω ακολουθεί ένα κειμενάκι από την Πρωτοβουλία Κατοίκων Άνω Πόλης.

Τώρα έχουμε την ευκαιρία
να διεκδικήσουμε τη ζωή μας!

Το περασμένο Σάββατο, 6 του Δεκέμβρη, έπεσε νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος. Αυτή η κρατική δολοφονία πυροδότησε μια κοινωνική έκρηξη τέτοιας έντασης που είχε αρκετά χρόνια να συμβεί στη χώρα. Η συσσωρευμένη οργή, νέων κυρίως ανθρώπων, τους οδήγησε στο δρόμο να διαδηλώνουν δυναμικά αλλά και πολύμορφα. Δίπλα στους μαθητές, τους φοιτητές και τους υπόλοιπους νέους, το κοινωνικό ξέσπασμα έφερε και εργαζομένους, αγανακτισμένους από χρόνια συνεχούς υποτίμησης, καθώς και μετανάστες οι οποίοι βρήκαν την πρώτη ευκαιρία να σηκώσουν το κεφάλι τους μετά από μια εικοσαετία βουβής υπομονής της εκμετάλλευσης. Μετά από δεκαπέντε ημέρες και με φόντο δεκάδες προσαγωγές ή συλλήψεις σε όλη τη χώρα, κινητοποιήσεις σε επίπεδο συνοικίας-γειτονίας εξελίσσονται κυρίως στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις. Άνθρωποι προσπαθούν να συναντηθούν, να συζητήσουν και να δράσουν∙ επιχειρούν να συνδέσουν την εμπειρία της καθημερινής εκμετάλλευσης και αλλοτρίωσής τους με ό,τι διαδραματίστηκε τις προηγούμενες ημέρες (και συνεχίζει να διαδραματίζεται) στα κέντρα των πόλεων.
Μ’ αυτή τη λογική, καλέστηκε Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση στην Άνω Πόλη από ανθρώπους που τυχαίνει να ζούνε στην ευρύτερη περιοχή και συμμετείχαν στις διαδηλώσεις. Η πρώτη Λαϊκή Συνέλευση έγινε την Τετάρτη στη δημοτική βιβλιοθήκη στην πλατεία Κουλέ Καφέ και συγκέντρωσε αρκετό κόσμο. Το ίδιο έγινε και στη 2η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση που έγινε στην πλατεία Κουλέ Καφέ την Παρασκευή. Ήταν μέρος μιας προσπάθειας να καταλάβουμε το ξέσπασμα που συνέβη τις τελευταίες ημέρες, να συζητήσουμε γι’ αυτό και να δράσουμε για την εξέλιξή του στις γειτονιές της πόλης και για τη στήριξη των συλληφθέντων ή διωκόμενων.

Η 3η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση κατοίκων της Άνω Πόλης (και όχι μόνο), θα γίνει στην πλατεία Κουλέ Καφέ, την Κυριακή 21 Δεκέμβρη,
στις 4 το μεσημέρι.
Ας είμαστε όλοι και όλες εκεί.


Άμεση απελευθέρωση των διωκόμενων διαδηλωτών των τελευταίων ημερών.


Πρωτοβουλία Κατοίκων της Άνω Πόλης

Μια πρώτη ανάλυση της εξέγερσης

Από την εξέγερση στο κίνημα;


Μια σταγόνα φτάνει για να ξεχειλίσει το ποτήρι

Η πρώτη φάση του αγώνα του Δεκέμβρη του 2008 ολοκληρώθηκε. Όλοι καταλαβαίνουν ότι ο θάνατος του Αλέξη ήταν απλά η αφορμή για να βγει στην φόρα μια συσσωρευμένη οργή για ένα πλήθος ζητημάτων όπως:

Η αστυνομική βαρβαρότητα που κορυφώθηκε τα τελευταία έτη, και με την ανοχή/άνοδο των συντηρητικών αντανακλαστικών στην κοινωνία από το ’90 (λόγω πλήθους ηττών), και με την προώθηση του δόγματος και του κράτους ασφάλειας. Αστυνομική βαρβαρότητα και κρατική καταστολή που την βίωσε κάθε κομμάτι που αγωνίστηκε τα τελευταία χρόνια. Ποιός ξεχνάει τους εισαγγελείς στα σχολεία από το ’98, το ξυλοφόρτωμα στο φοιτητικό κίνημα (περίπτωση 8η Μάρτη, πράσινα σταράκια κ.α.), τον καθημερινό εξευτελισμό των μεταναστών (θυμηθείτε απλά –σαν την κορυφή του παγόβουνου- το σοκαριστικό video από το Α.Τ. Ομόνοιας που ανάγκαζαν τον ένα μετανάστη να χτυπά τον άλλο), την απαξίωση που δέχτηκε η έξι εβδομάδων απεργία των δασκάλων, το χτύπημα στους λιμενεργάτες, την ποινικοποίηση της αντι-κουλτούρας, της ριζοσπαστικής νεολαίας κ.α. Στρατό κατοχής θύμιζαν τα ΜΑΤ στα Εξάρχεια (και όχι μόνο).

H επισφάλεια. Ανεργία, κακοπληρωμένες δουλειές χωρίς δικαιώματα, ανασφάλιστη εργασία, stage και προσωρινές συμβάσεις ακόμα και στο πάλαι ποτέ «καλό δημόσιο» και άλλα πολλά που όλοι πια γνωρίζουμε.

Την προκλητική διακυβέρνηση εις βάρος του (παλιού και νέου) προλεταριάτου: δεν μιλάμε για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, για τον πλουτισμό και το βόλεμα των «γαλάζιων» παιδιών, αλλά για γεγονότα όπως η μεταφορά χρημάτων στις τράπεζες για να αντιμετωπιστεί η «κρίση» («κοινωνικοποίηση των ζημιών»), ο νόμος Πετραλιά, ο νόμος πλαίσιο, οι συνεχείς ιδιωτικοποιήσεις, οι συνδικαλιστικές διώξεις με την πλάτη της «Δικαιοσύνης», η εντατικοποίηση των μαθητών από το νόμο Αρσένη και μετά κ.α.

Όλα αυτά, και μια συσσωρευμένη πίεση σε όσους ακόμα πιστεύουν ότι μπορούν και πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα, πυροδότησαν αυτό που ζούμε. Την πρώτη κοινωνική εξέγερση στον πλανήτη μετά την πρόσφατη "οικονομική" κρίση.


Δεν είμαστε Γαλλία, ή η εμφάνιση του
πλήθους του νεανικού προλεταριάτου

Πολλοί, ειδικά στο εξωτερικό, παρομοιάζουν την εξέγερση της τελευταίας εβδομάδας με την εξέγερση στα γαλλικά προάστια. Παρολαυτά, πολλά πράγματα διαφέρουν, και αυτό φαίνεται και από το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Συγκεκριμένα:

Το Σάββατο το βράδυ, την πρώτη άμεση ενημέρωση και απάντηση στο γεγονός της δολοφονίας την δίνει ένα δίκτυο ανθρώπων που σχετίζεται με τους πολιτικούς χώρους: αντιεξουσιαστές και αριστερά. Αυτή η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, να έχει σφιχτούς πολιτικούς-ιδεολογικούς χώρους, μια ιδιαιτερότητα που πολλές φορές μπλοκάρει παρά εξυπηρετεί τις κινηματικές-κοινωνικές διεργασίες (με τους εισοδισμούς, τους πολιτικούς ανταγωνισμούς, τους σεχταρισμούς κτλ.) ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΥΠΕΡ. Ο πολιτικοποιημένος κόσμος ήταν που κατέβηκε την Κυριακή, και ΕΝΩΜΕΝΟΣ έδωσε μια πρώτη, πολύ δυναμική απάντηση, δημιουργώντας το κλίμα του ξεσηκωμού.

Και την Δευτέρα, 8/12, αυτή την ιστορική πια μέρα, γίνεται η εξέγερση. Πέρα από τους πολιτικοποιημένους εισβάλλουν στο προσκήνιο οι οργισμένοι μαθητές, που ο δυναμισμός τους ξεπερνά κατά πολύ κάθε αναρχικό και αριστερό χώρο. Εισβάλλουν ακόμα στο ιστορικό προσκήνιο οι μετανάστες, κυρίως 2ης γενιάς, που εκφράζουν χρόνια συσσωρευμένης καταπίεσης[1]. Εισβάλλουν ακόμα οι νέοι επισφαλείς, νέοι άνθρωποι που η πρώτη τους δειλή εμφάνιση έγινε με τις απεργίες για το Ασφαλιστικό, αλλά τώρα κατέβηκαν με μεγαλύτερη οργή. Κακά τα ψέμματα: το νεανικό προλεταριάτο ήταν αυτό που κατέβηκε και αποφάσισε ΝΑ ΚΑΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ.
Ακόμα και αν κάποιος δεν έσπαγε ή δεν ήθελε να είναι σπάστης, καταλάβαινε και ανεχόταν πλήρως την οργή: έπρεπε να γίνουν όλα λαμπόγυαλο, όχι μόνο για να «πάρουν το μήνυμα», όχι μόνο για να «πέσει η Κυβέρνηση», αλλά για να δηλωθεί ότι υπάρχει ένα ιστορικό όριο του τι μπορεί να γίνεται και να μη γίνεται σε αυτόν τον τόπο. ΩΣ ΕΔΩ.

Με αυτήν την έννοια, η εξέγερση ήταν προϊόν όχι μεταναστών-αποκλεισμένων στα γκέτο, αλλά των διάχυτων αποκλεισμένων και χτυπημένων από τον νεοφιλελευθερισμό, του πλήθους του νεανικού προλεταριάτου.



Η «μεγάλη δεκαετία» του ’90 τελείωσε, τα «πέτρινα χρόνια έσπασαν»,
τίποτα δεν θα είναι το ίδιο πια

Ο τελευταίος κύκλος μεγάλων αγώνων, κατά τη γνώμη μου, τελείωσε την περίοδο ’91-’93. Αυτός ο κύκλος αγώνων έφερνε από πίσω του όλη την κληρονομιά των αγώνων από τη μεταπολίτευση και μετά, από τις δεκαετίες του ’70-’80. Έκλεισε με την εμφάνιση, όχι μόνο δυνατών εργατικών αγώνων, αλλά και ενός εκπληκτικού μαθητικού κινήματος το ’90-’91 που οι ρίζες του φτάνουν ως τώρα.
Και ξεκίνησε αυτή η δύσκολη πορεία των «πέτρινων χρόνων», με λίγους μεγάλους αγώνες. Ξεκίνησε αυτή η πορεία σφοδρής νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης, ξεκίνησε η άνοδος της ηττοπάθειας αλλά και της ατομικής λύσης, του ατομικού life-style, ξεκίνησε μια άνευ προηγούμενου από-συλλογικοποίηση και συντηρητικοποίηση της κοινωνίας. Σε όλα αυτά τα χρόνια πολλές σημαντικές μάχες δόθηκαν (π.χ. Ιονική, ΑΣΕΠ ’98, ασφαλιστικό Γιαννίτση κ.α.), πολλά πολιτικά γεγονότα έλαβαν χώρα (Θεσσαλονίκη 2003), δεν θέλω να τα απαξιώσω, αλλά δεν άλλαξαν το «κοινωνικό αεράκι»…
Μόνο τα τελευταία 2 χρόνια κάτι άρχισε να κινείται: με την επιθετική απεργία των 6 εβδομάδων των δασκάλων, με το μεγάλο φοιτητικό κίνημα, με τις απεργίες για το Ασφαλιστικό. Αλλά και με την άνοδο της συζήτησης για την επισφάλεια, με την συνεχή ανάδειξη των προβλημάτων των μεταναστών, με την κριτική στον γραφειοκρατικό και παραδοσιακό τρόπο οργάνωσης και δράσης και την αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης π.χ. φόρουμ εργαζομένων, σωματεία βάσης, blogs πολιτικού προβληματισμού κ.α.. Και πάλι: τίποτα δεν προδίκαζε αυτό που θα γινόταν…
Γιατί η εβδομάδα που πέρασε άλλαξε αμετάκλητα τα πράγματα. Όχι, δεν κατέβηκε η εργατική τάξη του ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα στις «κρίσιμες, παραγωγικές ηλικίες», όχι, δεν κατέβηκε ο «λαός», ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΘΕΣΗ, ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΝΑ ΔΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ.


Το αστικό κομματικό σύστημα σε κλονισμό

Ψάχνουν λοιπόν να δούνε τι φταίει, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, «αναλυτές». Μέχρι και οι ίδιοι αναγνωρίζουν έμμεσα ότι η νέα ταξικότητα που δημιουργήθηκε βήμα-βήμα τα τελευταία 20 χρόνια, οι νέες ανισότητες, οι νέοι αποκλεισμοί, εξεγέρθηκαν. Ψάχνουν να διαχειριστούν μια κατάσταση αλλά δεν μπορούν. Δηλώσεις νομιμοφροσύνης ζητάνε στην Βουλή, αποκήρυξη της βίας. Και όλοι συμμετέχουν στο παιχνίδι, όλα τα κόμματα[2]. Αλλά γνωρίζουν καλά ότι το πρόβλημα είναι πιο βαθύ. Το γνωρίζουν πολύ καλά. Και το χειρότερο για αυτούς είναι ότι δεν έχουν κανένα New Deal στο συρτάρι τους. Ποιος «πράσινος καπιταλισμός», ποιος «νεοκενσϋανισμός», ποια «προοδευτική σοσιαλιστική διακυβέρνηση», ποιο «λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο»: πολλά περισσότερα μπήκαν αυτές τις μέρες επί τάπητος και το ξέρουν. Πολλά περισσότερα ζητήθηκαν, πολλά περισσότερα από τα κυβερνητικά προγράμματα που υπόσχονται, που κάθονται και γράφουν σε κλειστά think tanks…Σκεφτείτε, τι σημαίνει π.χ. να αφοπλιστεί η αστυνομία, να διαλυθούν τα ΜΑΤ, που ζητάει ο αγωνιζόμενος κόσμος; Και αν γίνει αυτό, ποιος εγγυάται πια την (αστική) τάξη; Και ο κόσμος ενδιαφέρεται πια για την (αστική) τάξη;


Βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο

Για πρώτη φορά το άγχος της σύγκρουσης βγήκε από την μέση. Μια ζωή έμπαινε το ζήτημα «βίαιη σύγκρουση ή όχι», μια ζωή περιμέναμε την κορύφωση και όλοι τσακώνονταν για το πώς θα ήταν αυτή: ειρηνική ή συγκρουσιακή;
Τώρα ήρθαν τα πράγματα «τούμπα». Ξεκινήσαμε ουσιαστικά με ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ και τώρα πια δεν έχουμε το άγχος της βίας. Το μήνυμα για τις δυνάμεις μας το πήραν. Τώρα ξεκινάει η δεύτερη φάση του αγώνα: να λάβει αυτός ευρύτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά (δες π.χ. τις καταλήψεις σε δημόσιους χώρους και τις ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις όπως στο Μπραχάμι), να ανοίξει το ζήτημα πέρα από το νεανικό προλεταριάτο, να θέσει και άλλα περιεχόμενα. Κρίσιμο θα είναι αν θα στηριχτεί ο αγώνας σε κοινωνικά υποκείμενα με «υλική σύνδεση» (χωρική, συμφερόντων, κουλτούρας) όπως οι μαθητές και οι φοιτητές. Πολύ κρίσιμο, γιατί μόνο με «σφριγηλά κοινωνικά υποκείμενα» μπορεί να συνδεθεί ο νέος, διάχυτος-επισφαλής εργάτης, καθώς και οι μετανάστες χωρίς φωνή. Και μόνο με κοινωνικά υποκείμενα στον δρόμο μπορεί να κάνει το βήμα και ο «μεσήλικας προλετάριος», ανοίγοντας και τα δικά του ζητήματα (και όχι μόνο βλέποντας πορείες από τους πολιτικοποιημένους). Φαίνεται πάντως ότι υπάρχει πολύ κεκτημένη ταχύτητα και ο αγώνας θα κρατήσει ως τα Χριστούγεννα. Μετά όλα είναι ανοιχτά.
Όπως και να έχει, αυτή η εξέγερση είναι πολύ πιθανόν να λειτουργήσει όπως η ιταλική Piazza Statuto ή ο δικός μας Νοέμβρης του ’73: να δώσει δηλαδή κοινωνική αυτό-πεποίθηση, να αντανακλαστεί σε άλλους, νέους αγώνες από εδώ και πέρα. Μπορούμε λοιπόν να το βροντοφωνάξουμε:
Σύντροφοι, είμαστε σε καλύτερη θέση πια!

mr_sun_light, 13 Δεκέμβρη 2008, Θεσσαλονίκη


[1] Σημαντικό ρόλο στο ότι οι μετανάστες 2ης γενιάς μπήκαν στο παιχνίδι ήταν: α) το ότι ο χωρικός αποκλεισμός δεν είναι τόσο έντονος στην Ελλάδα όσο σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και β) υπάρχει πραγματική επαφή, συνέρευση και προώθηση της ζύμωσης και της αλληλεγγύης μεταξύ των ντόπιων και μεταναστών μαθητών στα σχολεία. Αυτό οφείλεται και στην αδυναμία του Κράτους να προωθήσει μια διαχωριστική εκπαίδευση, αλλά και στην υπέρογκη προσπάθεια ριζοσπαστών εκπαιδευτικών τα τελευταία 15 χρόνια να αίρονται οι αποκλεισμοί και «η Μπρουνίλντα να κάθεται δίπλα στην Δήμητρα». Από αυτούς τους μετανάστες 2ης γενιάς έχουμε κάθε λόγο να περιμένουμε ακόμα περισσότερα. Άλλωστε ιστορικά ήταν πάντα η 2η γενιά μεταναστών που ξεσηκωνόταν σε όλες τις χώρες, και όχι η 1η γενιά, η οποία πάλευε να σταθεί στα πόδια της και να επιβιώσει.


[2] Για τα παραδοσιακά συνδικάτα, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλήθεια, τι να πούμε; Με τον όλο χειρισμό της απεργίας της 10ης Δεκέμβρη φάνηκε το πόσο ανίκανοι είναι πια να εκμεταλλευτούν μια τέτοια κατάσταση αναβρασμού προς όφελος τους, να την διαμεσολαβήσουν και να την χρησιμοποιήσουν για να βελτιώσουν τη θέση τους ως κάστα γραφειοκρατών συνδικαλιστών. Δεν είναι μόνο ότι και οι ίδιοι, με την χρόνια υποταγή τους, δεν έχουν πια εμπειρίες αγώνα και διαμεσολάβησης των αγώνων, αλλά και το ότι δεν έχουν καμία μα καμία επαφή με το οργισμένο νεανικό προλεταριάτο.

Η πρώτη εξέγερση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα είναι γεγονός

Τι να πεις; Δεν υπάρχουν λόγια. Η ζωή είναι στους δρόμους αυτές τις μέρες. Για όσους έχουν ακόμα αντοχή να διαβάσουν ή να γράψουν, παρέμπουμε στην εξής συζήτηση
http://www.socialforum-media.gr/forum/viewtopic.php?p=26081#26081

Τίποτα δεν είναι το ίδιο πια...

MANCO και κτηματολογικά γραφεία

Σε συνέχεια της προηγούμενης δημοσίευσης για τη σύνδεση του αγώνα στην MANCO και στα κτηματολογικά γραφεία της Αττικής, δημοσιεύουμε την παρακάτω ανακοίνωση από αγωνιζόμενους στην κτηματογράφηση. Προσέξτε πόσο κοινά είναι τα προβλήματα τόσο στην MANCO όσο και στα κτηματολογικά γραφεία.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ
ΚΑΤΙ ΣΑΠΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΜΑΡΚΙΑΣ

Συνάδελφοι/σσες, φίλοι/ες,

θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για κάποιες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στα γραφεία Κτηματογράφησης της Αθήνας που μας αφορούν όλους, αλλά δεν βγαίνουν προς τα έξω.
Απασχολούμαστε στην Κοινοπραξία με την επωνυμία «ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΑΕΜΕ ΔΗΜ. ΚΩΤΟΥΖΑΣ & ΣΥΝ/ΤΕΣ Ε.Ε και ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ Α.Ε.» η οποία έχει αναλάβει με ανάθεση έργου από την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. την κτηματογράφηση του δήμου της Αθήνας και άλλων 10 δήμων του νομού Αττικής. Η σύμβαση εργασίας μας είναι ορισμένου χρόνου (μέχρι τέλος του τρέχοντος έτους) και έχουμε προσληφθεί με την ιδιότητα των υπαλλήλου γραφείου. Η απασχόληση μας έχει ως αντικείμενο την ηλεκτρονική καταχώρηση μέσω της χρήσης Η/Υ και για το λόγο αυτό, ονομαζόμαστε στο παρών, ως καταχωρητές Data-Entry/BackOffice.

Να σημειώσουμε πως η από 4/4/2008 Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των Εργαζομένων στις Μελετητικές, Κατασκευαστικές και Εργοληπτικές Επιχειρήσεις όλης της χώρας στην οποία και υπαγόμαστε, κηρύχθηκε γενικά υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες με βάση την υπ΄ αριθμ. 47826/2312/1-7-2008 απόφαση της Υπουργού Απασχόλησης, Φ.Ε.Κ. 1375/Β/15-7-2008.

Με δεδομένο τα παραπάνω, θα θέλαμε να θίξουμε σε συντομία μερικά κύρια ζητήματα που απασχολούν όλους τους υπαλλήλους γραφείου - καταχωρητές Data-Entry και BackOffice και όχι μόνο:

α) μη καταβολή Επιδόματος Η/Υ: Η συλλογική σύμβαση στην οποία ανήκουμε δικαιώνει όλους τους υπαλλήλους γραφείου που το αντικείμενο εργασίας τους προϋποθέτει τη χρήση Η/Υ για το επίδομα ηλεκτρονικού υπολογιστή (με ποσοστό 15%), το οποίο και πρέπει να καταβάλλεται υποχρεωτικά από τον εργοδότη (άρθρο Ε.Α.4 της κωδικοποίησης της κλαδικής σύμβασης). Ιδιαίτερα στην περίπτωση μας, από την αρχή της βάρδιας έως την λήξη της εργαζόμαστε με άκρως ακατάλληλα καθίσματα μπροστά από οθόνες οπτικής απεικόνισης. Η απασχόλησή μας αφορά την αδιάκοπη διασταύρωση, καταχώρηση και επεξεργασία λεπτομερέστατων προσωπικών δεδομένων πολιτών και νομικών προσώπων τα οποία περιλαμβάνουν τα φυσικά τους στοιχεία, αυτά της ακίνητης περιουσίας τους, καθώς και των τραπεζικών τους αποδείξεων πληρωμής. Συνεπώς το αντικείμενο εργασίας μας, δεν έχει τον Η/Υ απλά ως βοήθημα, αλλά ως το μοναδικό εργαλείο διεκπεραίωσης της, καθώς η δουλειά μας είναι ουσιαστικά η ψηφιακή μηχανογράφηση, το σημαντικότερο και ουσιαστικότερο δηλαδή στάδιο στη διαδικασία του έργου της κτηματογράφησης και βάση για όλα τα επόμενα.

β) Υποχρεωτική μετατροπή από 5ήμερη πρωινή εργασία σε 6ήμερη με εναλλασσόμενο ωράριο με βάρδιες: Από τις αρχές Σεπτέμβρη με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, τα κτηματολογικά γραφεία διεύρυναν τα ωράρια λειτουργίας τους μέχρι τις 8 το βράδυ (9 για το προσωπικό), ενώ λειτουργούν πλέον και τα Σάββατα. Για να γίνει εφικτή η διεύρυνση, το προσωπικό, υποχρεώθηκε στη δημιουργία εναλλασσόμενων βαρδιών ανά εβδομάδα. Τη μια εβδομάδα η μία βάρδια προσέρχεται στην εργασία της τις πρωινές ώρες απασχολούμενη 8 ώρες επί 5 ημέρες, όπως δηλαδή συνήθιζε, ενώ η δεύτερη προσέρχεται μεσημέρι. Η δεύτερη βάρδια δουλεύει συνολικά 32 ώρες τις καθημερινές και τις υπόλοιπες 8 το Σάββατο. Αυτό για το προσωπικό μεταφράζεται σε εβδομαδιαίο ακανόνιστο εναλλασσόμενο ωράριο, το οποίο περιλαμβάνει 2 εβδομάδες πενθήμερης πρωινής και 2 εβδομάδες εξαήμερης απογευματινής (πρωινής μόνο το Σάββατο) εργασίας ανά μήνα, χωρίς στην τελευταία περίπτωση να χορηγείται άλλη μέρα αναπαύσεως μέσα στην εβδομάδα όπως θα όφειλε. Από πλευράς εργοδοσίας δεν υπάρχει καμία απολύτως κίνηση για προσαύξηση μισθού που να αφορά τη σαββατιάτικη εργασία, ενώ με τον τρόπο αυτό διαφεύγει και την πληρωμή υπερεργασίας και υπερωρίας οι οποίες, θα επιβάρυναν οικονομικά την εργοδότρια κοινοπραξία, και θα δημιουργούσαν τον κίνδυνο μη προσέλευσης προσωπικού καθότι θα αδυνατούσε τυπικά να υποχρεώσει για κάτι τέτοιο. Επιπλέον, η συντριπτική πλειονότητα, των εργαζομένων που είχε προσληφθεί νωρίτερα από αυτή την ημερομηνία, είχε ενημερωθεί και διαμορφώσει το καθημερινό πρόγραμμά της για πενθήμερη πρωινή εργασία και όχι, για την πολύ δυσμενέστερη, εναλλασσόμενη ελαστική (τύπου 13.00-21.00), που συμπεριλαμβάνει και Σάββατα. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα μας είναι φοιτητές, παρακολουθούν μαθήματα ξένης γλώσσας, ενώ άλλοι διαθέτουν οικογένειες, παιδιά ή δεύτερη απογευματινή εργασία. Η απροσδόκητη αυτή βλαπτική μεταβολή (η συλλογική μας σύμβαση κατοχυρώνει την πενθήμερη εργασία με το άρθρο 1.11) επηρεάζει αρνητικά τη καθημερινότητα όλων και οδηγεί είτε σε καταναγκαστική παραίτηση, εξαιτίας αδυναμίας ανταπόκρισης στο ωράριο, ή ως επί το πλείστον στον αναγκαστικό συμβιβασμό λόγω βιοποριστικής ανάγκης. Είναι φανερό πως η εργοδοσία με αυτό τον τρόπο παρανόμως εξοικονομεί χρήματα σε βάρος των υπαλλήλων της, εμπίπτοντας στην αρχή του αδικαιολόγητου πλουτισμού (Άρθρο 904 του Α.Κ.), η οποία συνίσταται στην ωφέλεια που απεκόμισε ο εργοδότης εκ της μη απασχολήσεως άλλου εργαζόμενου κατά την ημέρα αυτή (Α.Π. 1164/95, Α.Π. 353/95, Α.Π.1017/95, Εφ.Αθηνών 5801/96, Εφ.Πειραιά 132/96, Α.Π.804/2003).

γ) Εργασία και τις Κυριακές: Με αιτιολογία την λήξη της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων, το ΥΠΕΧΩΔΕ και η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. προχώρησαν στη λειτουργία των κτηματολογικών γραφείων 7 μέρες την εβδομάδα για τις δύο τελευταίες εβδομάδες του μήνα Οκτωβρίου. Η απόφαση αυτή ελήφθη αλαζονικά χωρίς να ληφθεί στο παραμικρό υπόψη το ζήτημα των εργαζομένων, για τους οποίους δεν έγινε καμία απολύτως μέριμνα ώστε να διασφαλιστούν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά και την παρέλαση της πρώτης Κυριακής που τα γραφεία μείνανε ανοιχτά, δεν έχει γίνει ουδεμία γνωστοποίηση στους υπαλλήλους για την αποζημίωση τους. Οι δε απαντήσεις όλο αυτό το διάστημα από τους ανωτέρους ήταν νεφελώδεις και συγκεχυμένες. Αξίζει να τονιστεί πως παρανόμως δεν έχει ανακοινωθεί η χορήγηση ρεπό εντός της αμέσως επόμενης εβδομάδας όπως είναι υποχρεωτικό, πράγμα που σημαίνει πως πολλοί υπάλληλοι θα εξαναγκαστούν να δουλέψουν 12 μέρες συνεχόμενες, σε συνθήκες πλήρους φόρτου, χωρίς καμία ενδιάμεση ημέρα ανάπαυσης και χωρίς καμία διασφάλιση των δεδουλευμένων τους. Να σημειώσουμε πως με βάση τις διατάξεις ΒΔ 748/1966, ΝΔ 3755/1957 (άρθρο 2), ΒΔ 750/1971, ΑΝ 380/1968, Ν 74/1975 (άρθρο 7), Ν 2639/1998 (άρθρο 15), Ν 1892/1990 (άρθρα 40 και 42), ΠΔ 88/1999, Ν 435/1976 (άρθρα 2 και 3), Ν 1157/1981 (ΠΝΠ 29.12.1980) και τις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις 8900/1946 και 25825/1951 των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας που ορίζουν το καθεστώς απασχόλησης της Κυριακής προκύπτει ότι: Όταν ένας εργαζόμενος απασχοληθεί κατά την ημέρα της Κυριακής, περισσότερες από 5 ώρες, δικαιούται αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση διάρκειας 24 ωρών (ρεπό), σε άλλη εργάσιμη ημέρα, της αμέσως επόμενης εβδομάδας. Στις επιχειρήσεις που κανονικά αργούν τις Κυριακές και λειτουργούν εκτάκτως κατά αυτήν την ημέρα, οι υπάλληλοι δικαιούνται τόσο την προσαύξηση του 75% επί του 1/25 του νόμιμου μισθού τους, όσο και το 1/25 του καταβαλλόμενου μισθού τους

δ) Καταβολή Υπερωριών: Ζητάμε την άμεση πληρωμή όλων των χρωστούμενων υπερωριών που αρκετοί συνάδελφοί μας δεν έχουν ακόμα λάβει για την εργασία που προσέφεραν. Να ενισχυθεί το λογιστήριο και να υπάρξει διαφάνεια στην πληρωμή των υπερωριών με τη χορήγηση σε όποιον το ζητήσει, αναλυτικού παρουσιολόγιου για τον κάθε μήνα, ώστε να μπορούν να διασταυρωθούν τα δεδουλευμένα του.

Εξαιτίας των παραπάνω νόμιμων διεκδικήσεων μας (μέσω Συλλόγων, Σωματείων κλπ) όσον αφορά στο επίδομα Η/Υ αλλά και των αποζημιώσεων που οφείλει η κοινοπραξία για την πλήρη καταστρατήγηση της πενθήμερης εργασίας των υπαλλήλων, το προηγούμενο διάστημα κάποιοι συνάδελφοι μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με το τιμωρητικό και εκδικητικό πρόσωπο της εργοδοσίας. Με μια κίνηση επίδειξης δύναμης, υπάλληλοι οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμορφωθούν στο νέο ωράριο (παρότι υπήρχε η συναίνεση των συναδέλφων και δεν παρακωλυόταν σε καμία περίπτωση η διεκπεραίωση του έργου), δεχτήκανε αρχικά, φραστικές απειλές από προϊστάμενο και στη συνέχεια δυσμενείς μεταβολές στο είδος της εργασίας τους (από χειριστές υπολογιστών σε διανομείς εντύπων ή αριθμών σειράς προτεραιότητας στο κοινό), ακόμα και μετάθεση σε άλλο γραφείο των Αθηνών με τις προαναφερθέντες δυσμενέστερες συνθήκες εργασίας. Επιπλέον πιο πρόσφατα συνάδελφοι δέχτηκαν πιέσεις και απειλές επειδή ακριβώς τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημά τους στις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας και να απαιτήσουν τα νόμιμα και αυτονόητα δικαιώματα τους. Είναι φανερό πως τέτοιες ενέργειες δεν έχουν σαν στόχο συγκεκριμένα άτομα, αλλά εφαρμόζονται για την τον παραδειγματισμό για τον εκφοβισμό όλων.

Για τους λόγους αυτούς,

Α Π Α Ι Τ Ο Υ Μ Ε :

· Την άμεση, πλήρη, και με αναδρομική ισχύ από την ημέρα πρόσληψης, καταβολή του νόμιμου επιδόματος Η/Υ (15%) που δικαιούνται όλοι οι υπάλληλοι που εμπίπτουν στα πλαίσια των προϋποθέσεών αυτού.

· Την πληρωμή της σαββατιάτικης εργασίας ως νόμιμης αποζημίωσης για το σπάσιμο του πενθημέρου και κατάργησης της ημέρας αναπαύσεως των υπαλλήλων.

· Την πλήρη αποζημίωση των υπαλλήλων που απασχολήθηκαν παράνομα χωρίς εγγυήσεις κατά την ημέρα υποχρεωτικής αργίας της Κυριακής.

· Την άμεση παύση της τρομοκράτησης και ηθική εξόντωσης των υπαλλήλων που αντιστάθηκαν στις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας. Η τελευταία να σεβαστεί επιτέλους την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και να μην συνεχίσει άλλο την αλαζονική και ανάλγητη στάση της.


Καλούμε όλους τους συναδέλφους υπάλληλους γραφείου, τοπογράφους/μηχανικούς και νομικούς που εργάζονται στην κοινοπραξία να συσπειρωθούν ώστε να διεκδικήσουμε συλλογικά την άμεση εκπλήρωση των νόμιμων και δίκαιων αιτημάτων μας και να αντισταθούμε σε αυτούς που προκλητικά μας εμπαίζουν. Ζητάμε επίσης την κατανόηση και αλληλεγγύη των πολιτών, καθώς τα εργασιακά μας ζητήματα εντάσσονται μέσα στην ευρύτερη επίθεση που δέχονται τα κεκτημένα όλων μας μέσα στο γενικότερο δυσμενές κλίμα της εποχής..


Υπάλληλοι γραφείου (Data-Entry / BackOffice)
που εργάζονται στα κτηματογραφικά γραφεία Αττικής

Συνεχίζεται και ανοίγει ο αγώνας στην MANCO

Ο αγώνας στην MANCO συνεχίζεται με μια σειρά αισιόδοξων γεγονότων:
α) σε παρέμβαση που έγινε στο χώρο δουλειάς, φάνηκε ότι και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τον εργοδότη και συσπειρώνονται γύρω από τους αγωνιζόμενους
β) σε ανάλογα γραφεία με την MANCO, στα κτηματογραφικά γραφεία Αττικής, οι υπάλληλοι γραφείου (Data-Entry / BackOffice) αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα (έλλειψη επιδομάτων, εργοδοτική τρομοκρατία κτλ.) και βρίσκονται σε αναβρασμό καθότι και εκεί υπάρχουν απολύσεις και "παραιτήσεις" εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι και από τις δύο εταιρείες βρίσκονται σε επαφή για να αγωνιστούν για τους κοινούς τους σκοπούς!

Παρακάτω ακολουθεί το τελευταίο κείμενο που βγήκε από τους αγωνιζόμενους της MANCO.
Θυμίζουμε ότι το αφεντικό της MANCO έχει κάνει την πρωτοφανή κίνηση να μηνύσει τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους με βάση αυτά που κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση Εργασίας, κάτι που στην ουσία καταργεί τον ίδιο το ρόλο της Επιθεώρησης και αντικαθιστά την κρίση της από αυτήν του δικαστηρίου!


ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΜΗΝΥΣΕΙΣ
ΣΤΗ MANCO ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Με μια πρωτοφανή κίνηση αυθαιρεσίας και επίδειξης του πιο κραυγαλέου
αυταρχισμού το αφεντικό της εταιρίας MANCO, μετά από μια σειρά
παράνομων απολύσεων και εξωθήσεων σε παραίτηση αρκετών
συναδέλφων μας, έφτασε μέχρι του σημείου να υποβάλλει «μήνυση για
συκοφαντική δυσφήμηση» σε δυο εργαζομένους του απλώς επειδή
κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση Εργασίας τη μη καταβολή δεδουλευμένων
και υπερωριών προηγούμενων μηνών! Δε φτάνει μόνο που η εταιρία του πληρώνει με το κομμάτι, δε δίνει επιδόματα, δεν κολλά όλα τα ένσημα και έχει αναγάγει την καταστρατήγηση των διατάξεων του εργατικού δικαίου σε αληθινή επιστήμη (ωράρια εργασίας που συνεχώς αλλάζουν, αυθαίρετη αλλαγή ακόμα και των όρων σύμβασης!) τώρα με την προκλητικότατη κίνηση αυτή μηνύει εργαζομένους απλώς επειδή ζητούν τα αυτονόητα: να τους επιστραφούν τα κλεμμένα. Στη μήνυση μάλιστα που
τους κοινοποιήθηκε το αφεντικό είχε το θράσος να κατηγορήσει ψευδώς τους συναδέλφους μας πως έχουν δήθεν λάβει λεφτά τα οποία ποτέ δεν εισέπραξαν από την εταιρία!!!

Η άγρια τρομοκρατία του αφεντικού όμως, όσο και να θέλει δεν έχει καταφέρει να φοβίσει τους συναδέλφους μας. Την Τετάρτη 19/11 το πρωί, έπειτα από συνεννόηση με την Ένωση Εργαζομένων και αλληλέγγυους εργαζόμενους από άλλους εργασιακούς κλάδους, πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση έξω από την εταιρία στα Πευκάκια, η οποία έπιασε εξ’ απίνης το αφεντικό και, μετά από τις συνήθεις του απειλές πως θα «καλέσει την αστυνομία»…, το ανάγκασε να υποχωρήσει, προσωρινά, ώστε να
μοιραστούν προκηρύξεις και να γνωστοποίηθούν τα δικαιώματά μας. Η κινητοποίηση αυτή, που στόχο είχε να σπάσει στην πράξη τον επιβαλλόμενο από την εταιρία κώδικα σιωπής στο χώρο εργασίας, ανέδειξε πως το κλίμα μεταξύ των εργαζομένων κάθε άλλο παρά ήρεμο είναι και πως υπάρχει διάθεση και από άλλους συναδέλφους να μην αφήσουν να περάσει η εξοργιστική συμπεριφορά του αφεντικού. Γιατί μηνύοντας τους συναδέλφους μας ουσιαστικά είναι σα να μηνύει όλους εμάς που δε σκύβουμε το κεφάλι απέναντι στην καθημερινή τρομοκρατία και τον πόλεμο που δεχόμαστε στους όρους και τις συνθήκες εργασίας μας.


Απαιτούμε:

Να σταματήσουν η τρομοκρατία και οι απειλές στο χώρο εργασίας

Να καταβληθούν τα νόμιμα ένσημα προηγούμενων μηνών εργασίας

Να καταβληθούν τα νόμιμα επιδόματα που δικαιούμαστε ως καταχωρητές
(επιδόματα αδείας, γάμου, πολυτέκνων, επίδομα ανθυγιεινής εργασίας για τη χρήση Η/Υ)

Να αποσυρθούν άμεσα οι μηνύσεις ενάντια των συναδέλφων μας


Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην εταιρία MANCΟ

Για επικοινωνία
Ergazomenoimanco@gmail.com

Απολύσεις και στην WIND

Μετά το χτύπημα σε VODAFONE και ALTEC, είναι η σειρά των εργαζομένων της WIND να αναμετρηθούν με το ζήτημα των απολύσεων. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε ένα διαφωτιστικό δελτίο τύπου από το σωματείο της WIND. Ένα πράγμα είναι πάντως γεγονός: ότι στον κομβικό και συνεχώς αναπτυσσόμενο κλάδο των τηλεπικοινωνιών έχουν ζεσταθεί τα πράγματα, και με τα σφοδρά χτυπήματα της εργοδοσίας, και με την ανασύνθεση και κινητοποίηση κομματιών των εργαζομένων.

Η μάχη συνεχίζεται...




ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ WIND THΣ ΠΑΤΡΑΣ

Στην Πάτρα που τους τελευταίους μήνες έκλεισε η ELBISCO, το εργοστάσιο του «Βοσινάκη» απολύοντας αρκετούς εργαζόμενους και της πιθανές απολύσεις στην INTRACOM, στην Vodafone, έρχονται να προστεθούν και οι απολύσεις της WIND.

Η διοίκηση της εταιρίας αποφάσισε να πουλήσει το ιδιόκτητο τοπικό κατάστημα μετά από 13 χρόνια λειτουργίας και να στείλει στην ανεργία τους εργαζόμενους που απασχολεί.
Αγνοώντας δε επιδεικτικά την ύπαρξη σωματείου, ενήργησε πρωτοβουλιακά και την προηγούμενη εβδομάδα συναντήθηκε ατομικά μαζί τους ενημερώνοντάς τους για την απόφαση αυτή και βάζοντάς τους να υπογράψουν το σχετικό πρακτικό ενημέρωσης, Θέλοντας να δείξει και την «ευαισθησία της» παρουσίασε στους εργαζόμενους δύο «εναλλακτικές λύσεις»:
-- Να συνεχίσουν να εργάζονται ως υπάλληλοι της WIND στην Αθήνα.
-- Να απολυθούν παίρνοντας τις προβλεπόμενες αποζημιώσεις.
Στην πραγματικότητα, η διοίκηση σπρώχνει τα πράγματα στην παραίτηση ή απόλυση των συναδέλφων. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι πρακτικά αδύνατο ξαφνικά να μεταφερθεί κάποιος σε μια άλλη πόλη, ειδικά αν έχει οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις.

Ούτε είναι λύση η μετατροπή των συναδέλφων σε υπαλλήλους του franchise ιδιοκτήτη. Έτσι θα χάσουν πολλά δικαιώματα σε μισθούς, επιδόματα κλπ. Δεν θα καλύπτονται πλέον από την επιχειρησιακή συλλογική σύμβασή μας. Θα βρεθούν έξω από έναν μεγάλο οργανισμό, στον οποίο οι περισσότεροι έχουν πολλά χρόνια προϋπηρεσίας. Ακόμα κι αν κάποιος μεταφέρει προσωρινά τα δικαιώματά του στο νέο εργοδότη, αυτός σύντομα θα τον αντικαταστήσει με κάποιον νέο, «φθηνότερο», με λιγότερα δικαιώματα.

Η διάθεση της εταιρίας να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές στην διεύθυνση πωλήσεων είναι εμφανή. Πριν λίγες ημέρες έκανε κάτι αντίστοιχο με το μοναδικό ιδιόκτητο στην Λάρισα, το οποίο μετά από 11 χρόνια λειτουργίας πουλήθηκε σε franchisee. Οι 12 εργαζόμενοι απολύθηκαν αφού δεν γινόταν να αποδεκτούν την πρόταση της εταιρίας για εργασία σε καταστήματα της Θεσσαλονίκης. Επίσης έχουν μετατραπεί σε franchise πολλά ιδιόκτητα καταστήματα της Αθήνας με συνέπεια να έχουμε φαινόμενα δανεισμού εργαζομένων, συχνής μετάθεσής τους σε άλλο ιδιόκτητο σε άλλη περιοχή. Την ίδια στιγμή, πολλές συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν ανανεώνονται και ακόμα περισσότεροι συνάδελφοι χάνουν έτσι τη δουλειά τους. Η ειρωνεία είναι ότι η εταιρία το προηγούμενο μήνα οργάνωσε εκδήλωση ημέρα καριέρας διαφημίζοντας τις προοπτικές απασχόλησης και επαγγελματικής σταδιοδρομίας!.

Οι αλλαγές αυτές δείχνουν προσπάθεια συρρίκνωσης της εταιρίας και απειλή να χαθούν ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας. Κάθε χαμένη θέση εργασίας είναι πλήγμα για όλους. Αυξάνει την ανασφάλεια και σπρώχνει προς τα κάτω όλα τα δικαιώματά μας (μισθοί, ωράρια, συλλογικές συμβάσεις, σταθερότητα της εργασίας κλπ.).

Τα ιδιόκτητα καταστήματα μπορούν και πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν. Είναι μια σταθερή βάση για την μελλοντική πορεία της εταιρίας, που σήμερα ουσιαστικά ξηλώνεται με τις επιλογές της διοίκησης. Είναι άλλωστε αποδεδειγμένο ότι αυτά προσφέρουν την καλύτερη ποιότητα εξυπηρέτησης στους πελάτες. Όχι τυχαία, αλλά γιατί βασίζονται σε εργαζόμενους με εμπειρία, εκπαίδευση, σταθερές εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα.

Καταγγέλουμε την προσπάθεια της διοίκησης να κουκουλώσει το θέμα των καταστημάτων με υπεκφυγές. Την μία μέρα λένε στο Σωματείο «δεν ξέρουμε αν το franchise θα ολοκληρωθεί» - και την άλλη το HR περιοδεύει σε καταστήματα παρουσιάζοντας τετελεσμένα στους συναδέλφους! Ντροπή τους!
Καλούμε τους συναδέλφους στο κατάστημα της Πάτρας και σε όλα τα ιδιόκτητα να μην δεχτούν τις ψευτο-«λύσεις» της διοίκησης της WIND, που επιδιώκει να απαλλαγεί απ’ αυτούς με τον πιο ανώδυνο τρόπο. Να απαιτήσουν να μην δοθεί το κατάστημα της Πάτρας και κανένα ιδιόκτητο.

Όλοι μαζί ενωμένοι πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια σ’ αυτή την εξάπλωση των απολύσεων και της ανεργίας. Να απαιτήσουμε σταθερή, αξιοπρεπή δουλειά για όλους. Με αποφασιστικές κινητοποιήσεις να επιβάλλουμε αυτή την ανάγκη μας ενάντια στα σχέδια της διοίκησης. Καμία απόλυση να μην περνάει «στο ντούκου», αλλά να είναι μια μάχη του Σωματείου και όλων των συναδέλφων για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά.

ü Να σταματήσουν οι απολύσεις.
ü Να σταματήσει η μετατροπή ιδιόκτητων καταστημάτων σε franchise.
ü Να μετατραπούν άμεσα όλες οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το σωματείο με απόφαση Δ.Σ θα προχωρήσει σε παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 5/12/2008 στις 11:00 έξω από το ιδιόκτητο κατάστημα της Πάτρας, Αγ.Ανδρέα & Κολοκοτρώνη.

Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στην WIND