Η πρώτη προκήρυξη και αφίσα της Πρωτοβουλίας για το Ασφαλιστικό στη Θεσσαλονίκη

Μετά από πολύ κουβέντα και τη σύνθεση αρκετά διαφορετικών προσεγγίσεων, βγήκε τελικά η πρώτη προκήρυξη και αφίσα της Πρωτοβουλίας για τη μάχη του Ασφαλιστικού στη Θεσσαλονίκη.

Ασφαλιστικό:
Έρχεται ξανά η ώρα της μάχης!


«Τι συμβαίνει τελικά με το Ασφαλιστικό;»
«Γιατί το συζητάνε τόσο;»
«Ποιόν θα επηρεάσουν τα νέα μέτρα της Κυβέρνησης;»

Αυτά τα ερωτήματα αρχίζουν και σκέφτονται όλο και περισσότεροι, καθώς βλέπουν από τα κανάλια και τις εφημερίδες να συζητιούνται τα σχέδια της Κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό. Αλλά…

Τι μέτρα προτείνει η Κυβέρνηση; Πρέπει να τα δούμε προσεχτικά.

Με κύριους εκφραστές τους διορισμένους υπαλλήλους της κυβέρνησης, Αναλυτή (πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων και νυν πρόεδρος της «επιτροπής σοφών» για το Ασφαλιστικό) καθώς και του Γκαργκάνα (πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος) και με την υποστήριξη από την Ε.Ε., τον ΟΟΣΑ κτλ. η ΝΔ προτείνει τα εξής μέτρα:

1) ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
O αναδιανεμητικός χαρακτήρας του σημερινού Ασφαλιστικού Συστήματος (ενίσχυση μικρών συντάξεων), μετά τα πλήγματα που έχει δεχτεί από τους Νόμους Σιούφα (Ν.2084 του 1992 με κυβέρνηση ΝΔ) και Ρέππα (Ν.3029 το 2002 με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), έχει εξασθενίσει. Και αυτό διότι οι δύο παραπάνω νόμοι μείωσαν όλες τις συντάξεις ανεξαιρέτως, αύξησαν τα όρια και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, διαίρεσαν τους εργαζομένους σε 3 κατηγορίες «παλιών-νέων» (ασφαλισμένοι πριν το ’83, μεταξύ 83-92, από το ’93 και μετά) και υποβάθμισαν τα όποια δικαιώματα μας. Σήμερα όμως η Κυβερνητική εξουσία θέλει να το πάει παραπέρα: θέλει να μετατραπεί το Ασφαλιστικό Σύστημα πλήρως σε ανταποδοτικό/κεφαλαιοποιητικό. Δηλαδή αντί για Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση (κύρια και επικουρική) να υπάρχουν 3 πλευρές/πυλώνες ασφάλισης:
Α) Μια Δημόσια Ασφάλιση που θα εξασφαλίζει μια φτωχότατη «Εθνική Κατώτερη Σύνταξη» οικονομικής εξαθλίωσης. Επειδή όμως τα χρήματα σίγουρα δεν θα φτάνουν από τη Δημόσια Ασφάλιση, ο εργαζόμενος θα μπορεί να έχει και μια…
Β) Επαγγελματική Ασφάλιση, ανάλογα με το επάγγελμα που κάνει και ανάλογα με το αν ο κλάδος του, το σωματείο του, έχει φτιάξει Ταμείο (ή έχει απευθυνθεί σε μια Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία). Επειδή η Επαγγελματική Ασφάλιση δεν είναι και αυτή σίγουρη για όλους θα υπάρχει τέλος η…
Γ) Ιδιωτική/Ατομική Ασφάλιση σε εταιρείες Ιδιωτικής ασφάλισης που ήδη τρίβουν τα χέρια τους…
Με βάση το νέο μοντέλο, «ΟΣΑ ΒΑΖΕΙΣ, ΤΟΣΑ ΘΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ». Αυτό ακούγεται «λογικό», αλλά δεν λέει πόσοι θα μπορούν να έχουν επαγγελματική και ατομική ασφάλιση για να μην παίρνουν τη φτωχότατη κατώτατη σύνταξη. Το νέο μοντέλο, πέρα από το ότι μας μετατρέπει από εργαζόμενους με πλήρη δικαιώματα σε «καταναλωτές ασφάλισης ανάλογα με το που δουλεύουμε και πόσο αντέχει η τσέπη μας» οδηγεί σε «έμμεση» αλλά σφοδρή μείωση των συντάξεων. Γιατί ποιος θα μπορεί να έχει και επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση για να μην παίρνει τη φτωχότατη κατώτερη σύνταξη;

2) ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
Επιπλέον, οι συντάξεις θα μειωθούν ακόμα περισσότερο αν περάσουν οι αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης. Η Κυβέρνηση προτείνει μέτρα όπου η σύνταξη θα είναι στο 70% (από 80%) του μισθού και θα υπολογίζεται με βάση τους μισθούς της τελευταίας 15ετίας ή ακόμα και του συνόλου του εργατικού βίου! Ή προτείνει να «αποδεσμευτούν» οι συντάξεις από τους μισθούς (και τις αυξήσεις σε αυτούς). Ήδη με το νόμο Ρέππα 3029/2002, η σύνταξη των δημόσιων υπαλλήλων θα αρχίσει από το 2008 να μειώνεται σταδιακά: από το 80% του τελευταίου μισθού θα γίνει το 70% των αποδοχών της τελευταίας 5ετίας. Αυτό αποτελεί μείωση κατά 35% της σύνταξης!


3) ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η Κυβέρνηση μιλά για «προαιρετική σύνταξη στα 67». Θέλει βασικά έμμεσα, πλαγίως, ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. Πως; Με τον περιορισμό και τη σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων (35ετία, μητέρες ανηλίκων κτλ). Θέλουν να χτυπήσουν δηλαδή την πρόωρη (δηλαδή πριν τα 65) συνταξιοδότηση με κίνητρα παραμονής στην εργασία και αντι-κίνητρα πρόωρης συνταξιοδότησης π.χ. υπερβολικά μειωμένη σύνταξη αν βγεις νωρίτερα στη σύνταξη.
ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Ότι ο πραγματικός μέσος όρος συνταξιοδότησης στην Ελλάδα είναι τα 61,5 χρόνια και όχι 65 (σύμφωνα και με τη Στατιστική Υπηρεσία –ΕΣΥΕ, 30.5.2007). Ότι ο μέσος όρος συνταξιοδότησης των μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα είναι σήμερα τα 60 χρόνια και των δημόσιων μισθωτών τα 61! Με λίγα λόγια, το χτύπημα στην πρόωρη συνταξιοδότηση είναι χτύπημα ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΕΙΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ! ΕΙΝΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Θέλουν την «ενεργό γήρανση», δηλαδή να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε.
Ειδικά για τις γυναίκες, αυτά τα μέτρα είναι καταστροφικά. Σημαίνουν αύξηση των χρόνων εργασίας από 5 ως 17 χρόνια! Και εδώ θα πρέπει ακόμα να αναφερθεί πως τα όρια ΗΔΗ αυξάνονται για ορισμένους ασφαλισμένους, με βάση παλιότερους νόμους. Έτσι, π.χ. από 1/1/2007 και για 28 ομάδες ασφαλισμένων, αυξάνεται κατά ένα εξάμηνο το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους συμπληρώνουν τα απαιτούμενα για τη θεμελίωση δικαιώματος έτη ασφάλισης το 2007. Πρόκειται για τα εξάμηνα που προστίθενται σταδιακά τα τελευταία 14 χρόνια σε εφαρμογή του νόμου Σιούφα του 1992 (Ν.2084/92).

4) ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Προτείνεται η «Ενοποίηση και Εξορθολογισμός των Ασφαλιστικών Ταμείων». Και αυτό ακούγεται «λογικό» αφού τα Ταμεία είναι πολλά και η γραφειοκρατία μεγάλη. Αυτό όμως που δεν λέγεται είναι ότι θα γίνει και ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ –ΟΧΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ- ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ. Η ενοποίηση π.χ. της πλειοψηφίας των ταμείων στο ΙΚΑ θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμιση των παροχών του προς τους ασφαλισμένους του, την απώλεια κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των εργαζομένων από τα άλλα Ταμεία και το χάρισμα των εργοδοτικών χρεών – ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ με την πρόσφατη ενοποίηση των ταμείων από τις τράπεζες στο ΙΚΑ. Μια ενοποίηση που έγινε με βάση τον ήδη υπάρχοντα νόμο Ρέππα του 2002.

5) ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΑ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΗΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Σήμερα 900.000 εργαζόμενοι παίρνουν Βαρέα και Ανθυγιεινά Ένσημα. Μέχρι τις 31/12/2007 η Επιτροπή Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων πρέπει να παραδώσει πόρισμα για να διαμορφωθεί νέα λίστα με επαγγέλματα της κατηγορίας αυτής. Απειλούνται πάρα πολλά επαγγέλματα να αποχαρακτηριστούν από «βαρέα και ανθυγιεινά» όπως οι ψήστες, οι εργάτες σε νεκροταφεία, οι οδηγοί φορτηγών κ.α. Αν αποχαρακτηριστούν, αυτό θα σημαίνει αύξηση των ορίων ηλικίας κατά 5 έτη. Επίσης προτείνεται όλο και πιο θερμά η μείωση των αναπηρικών συντάξεων (λες και οι ανάπηροι συνάνθρωποι μας φταίνε για το Ασφαλιστικό…).

6) ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΩΝ ΓΙΑ «ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ»
Προτείνεται η μετατροπή των επικουρικών ταμείων σε επαγγελματικά με έμφαση στην «αξιοποίηση» των αποθεματικών τους ως και 70% στη Χρηματιστηριακή Αγορά όπως και το να αυξηθεί το μερίδιο των αποθεματικών των κύριων ταμείων που επενδύεται σε μετοχές, ομόλογα κτλ.

Πέρα από αυτά τα μέτρα προτείνονται και άλλα, όπως π.χ. να διαχωριστεί η κοινωνική περίθαλψη/προστασία από την κοινωνική ασφάλιση. Μάλιστα τα μέτρα που προτείνονται δεν αφορούν μόνο τους νέους ασφαλισμένους (για τους οποίους σχεδιάζεται να ισχύσει ένα νέο συνταξιοδοτικό καθεστώς) αλλά και εργαζόμενους που πρωτοασφαλίστηκαν μεταξύ 1/1/1983 και 31/12/1992. Υπολογίζεται πως στο επίμαχο αυτό διάστημα μπήκαν στην αγορά εργασίας 800.000 εργαζόμενοι και πλησιάζουν τα χρόνια συνταξιοδότησής τους.

Αυτή είναι η «λύση» του ασφαλιστικού που προωθούν κυβέρνηση-ΕΕ-εργοδότες, έτσι ώστε: Να λεηλατήσουν πλήρως τα χρήματα των εργαζομένων από τα ταμεία και να τα «χαρίσουν» στο κεφάλαιο μέσω του χρηματιστηριακού τζόγου. Να περιορίσουν την όποια συμμετοχή κράτους/εργοδοτών στην ασφάλιση, να μην επιστρέψουν οι εισφορές των εργαζομένων στους ίδιους ως παροχές και να αντικατασταθούν οι συντάξεις από ένα είδος φιλοδωρήματος της Πρόνοιας. Να οδηγηθεί στην πλήρη διάλυση και απαξίωση η Κοινωνική Ασφάλιση ώστε να στραφούμε (ειδικά οι νέοι) στην ιδιωτική ασφάλιση προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΚΟΙΝΟ: ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ. Δεν αναφέρονται πουθενά οι επιχειρήσεις, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ.

ΑΛΛΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ “ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ” ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ;

Τα όποια «ελλείμματα» έχουν αναπτυχθεί σε Ταμεία, έχουν αναπτυχθεί για μια σειρά από λόγους που συνήθως κρύβονται από τις κυβερνήσεις και τους «σοφούς»!! (βλ. στοιχεία Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης). Αυτοί οι λόγοι είναι:

- Τα χρέη του Κράτους.

Θα αγγίξουν προς το τέλος του 2007 τα 7,8 δις. ευρώ. Το Κράτος χρωστάει σταθερά στα Ταμεία. Δεν εκπληρώνονται καν οι νομοθετημένες υποχρεώσεις του Κράτους π.χ. η συμμετοχή του στο ΙΚΑ με 1% του ΑΕΠ. Και στο φετινό προϋπολογισμό (2008) η χρηματοδότηση είναι ελλιπής – το Κράτος δίνει μείον 1,5 δις. ευρώ στο ΙΚΑ!

- Τα χρέη των επιχειρήσεων.

Θα αγγίξουν προς το τέλος του 2007 τα 7,5 δις. ευρώ. Μιλάμε για «αρπαγή» καταγεγραμμένων εισφορών/ανθρώπων, που θα έπρεπε να καταβληθούν. Το Κράτος κάνει συνέχεια ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα χρέη των επιχειρήσεων.

- Η τεράστια ανασφάλιστη εργασία - εισφοροδιαφυγή.

Υπολογίζεται σήμερα ότι 1 000 000 άνθρωποι που εργάζονται είτε πλήρως είτε μερικώς, είναι ανασφάλιστοι (1 στους 4 στο ΙΚΑ είναι ανασφάλιστος)! Η εισφοροδιαφυγή αντιστοιχεί σήμερα σε 20-21% των εσόδων του συνόλου των Ταμείων, δηλαδή το 2007, τα Ταμεία θα μπορούσαν να εισπράξουν +5,8 δις. ευρώ αν ασφαλίζονταν όλοι οι άνθρωποι που δουλεύουν. Και επιπλέον: αν όλοι οι εργαζόμενοι ασφαλίζονταν τότε η αναλογία συνταξιούχων-εργαζομένων από 1 προς 1,77 θα γινόταν περίπου 1 προς 2,77.

- Η εδραίωση της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας.

Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας το 2006, αν ασφαλίζονταν όλοι οι άνεργοι τότε τα Ταμεία θα έπαιρναν περίπου +3 δις. ευρώ ετησίως και η αναλογία συνταξιούχων-εργαζομένων θα άλλαζε (από 1 προς 1,77) σε 1 προς 2,31. Σκεφτείτε λοιπόν μόνο τούτο: αν ασφαλίζονταν μαζί άνεργοι + ανασφάλιστοι εργαζόμενοι (ντόπιοι και μετανάστες), πόσο πολύ θα άλλαζε η αναλογία συνταξιούχων/εργαζομένων για την οποία τόσο κινδυνολογεί η Κυβέρνηση !
Επιπλέον: η επέκταση της επισφαλούς εργασίας (π.χ. συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ωρομισθίες, μερική απασχόληση κτλ.) συνεπάγεται, παράλληλα με τα μειωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα του εργαζόμενου, και «επισφαλή» χρηματοδότηση των Ταμείων.

- Η απίστευτη λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων.

Το βασικότερο όμως πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων έγκειται στις κυβερνητικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών. Τα αποθεματικά των Ταμείων έχουν πραγματικά λεηλατηθεί αφού:
α) είχαν κατατεθεί υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδας με μικρότερο επιτόκιο από αυτό των καταθέσεων ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (1950 μέχρι αρχές του ’90). Τα αποθεματικά των Ταμείων, είτε τα «ροκάνιζε» ο πληθωρισμός, είτε χρηματοδοτούσαν τις επιχειρήσεις δίνοντας τους για 40 χρόνια χαμηλότοκα ή και χαρισμένα δάνεια για «το καλό της ανάπτυξης».
β) Από το ’90 και μετά, τα Ταμεία μετατρέπονται και σε «μεγάλους θεσμικούς επενδυτές» του Χρηματιστηρίου. Το τζογάρισμα στο Χρηματιστήριο, μόνο την περίοδο 1999-2001, κόστισε περίπου το 25% των αποθεματικών των Ταμείων. Οι απώλειες από δομημένα ομόλογα υπολογίζονται στο 15% των αποθεματικών.

ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ “ΠΡΟΒΛΗΜΑ”
ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΙΤΙΑ:
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ, ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ!

ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ «ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ» ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ !
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ,
ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΥΠΟΤΙΜΗΣΟΥΝ, ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΟΥΝ.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ!

ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!

Ήδη ληστεύουν τον ιδρώτα μας, ΗΔΗ ξεθεμελιώνουν αυτά που κατακτήσαμε με σκληρούς αγώνες, ΗΔΗ έχουν οδηγήσει τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα σε «τριτοκοσμικό» επίπεδο (συντάξεις πείνας, αναξιοπρεπείς παροχές υγείας κλπ.).

Στη μάχη του Ασφαλιστικού πρέπει να συμβάλουμε όλοι: εργαζόμενοι μόνιμοι ή προσωρινοί, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μετανάστες, γυναίκες, φοιτητές, επιτροπές, σωματεία. Με πρωτοβουλίες και με κινηματική λογική, με την άμεση συμμετοχή μας, να επιβάλουμε την ενότητα στον αγώνα, να ξεπεράσουμε διαιρέσεις και αποκλεισμούς ,να ξεπεράσουμε κάθε λογική συμβιβασμού όπως αυτή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που μπαίνουν στο παζάρι του διαλόγου.
- ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΛΟΓΟ με την κυβέρνηση και τους «δολοφόνους» της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο λεγόμενος «κοινωνικός διάλογος» στοχεύει στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και την υπονόμευση της πάλης τους. Όταν το 2001 δεν πήγαμε σε διάλογο αλλά σε αγώνα, τα μέτρα Γιαννίτση κατέρρευσαν. Όταν το 2002 έγινε διάλογος τα μέτρα Ρέππα πέρασαν!
- Οργανώνουμε την αντίσταση μας στους χώρους που δουλεύουμε, που ζούμε, και προετοιμαζόμαστε για ένα σκληρό αγώνα με όπλα τις διαδηλώσεις, τις Γενικές Απεργίες. Όπως ακριβώς τον Απρίλη του 2001 όλοι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις και απεργίες, σε ένα μεγαλειώδη αγώνα που ανάγκασε να αποσυρθούν τα μέτρα Γιαννίτση.

Οι εισφορές οι δικές μας, οι εισφορές του Κράτους, οι εισφορές των εργοδοτών, τα αποθεματικά, οι δομές υγείας και πρόνοιας, όλα αυτά, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΙΣΘΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ: ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΣΘΟ ΜΑΣ.
Ο συσσωρεμένος πλούτος αυτής της κοινωνίας αντιστοιχεί στην απλήρωτη δουλειά όλων των εργαζόμενων και δικαιωματικά μας ανήκει. Αυτό είναι που θεμελιώνει και το δικαίωμα όλων των εργαζομένων στην Κοινωνική Ασφάλιση και αυτό είναι που πρέπει να κατευθύνει τον αγώνα μας.

Να παλέψουμε λοιπόν για:
- Να μην περάσει κανένα αντιασφαλιστικό μέτρο. Να καταργηθούν οι αντιεργατικοί νόμοι Σιούφα – Ρέππα που μειώνουν τις συντάξεις και αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης.
- Μείωση και όχι αύξηση των ορίων και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Ριζικές αυξήσεις στις συντάξεις για να ζούμε αξιοπρεπώς χωρίς να αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε.
- Πλήρη Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Κανένας ανασφάλιστος, καμιά μορφή εργασίας χωρίς πλήρη ασφάλιση.
- Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους και όλες.
- Κατοχύρωση και επέκταση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
- Αυτοί που λεηλάτησαν τα Αποθεματικά των Ταμείων εδώ και 50 χρόνια, αυτοί που μας κλέβουν τη ζωή κάθε μέρα, ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ, ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ!

Καλούμε στην Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία στις 12 Δεκέμβρη.
Για να στείλουμε το μήνυμα ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι, ότι
δεν θα παζαρέψουμε τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, τις ανάγκες μας. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!

Πρωτοβουλία Κοινής Δράσης
Εργαζομένων - Ανέργων - Νέων
για τη μάχη του Ασφαλιστικού

Ενημέρωση από τη Σύσκεψη της Πρωτοβουλίας για το Ασφαλιστικό στις 1 Νοέμβρη

"Η Σύσκεψη Εργασίας είχε να ασχοληθεί με δύο θέματα:
α) το περιεχόμενο-φυσιογνωμία της Πρωτοβουλίας και
β) τις δράσεις που μπορεί να δρομολογήσει στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Συζητήθηκε μόνο το πρώτο θέμα στο οποίο υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις.

Συνοπτικά, αναδείχθηκαν δύο βασικές απόψεις:
α) η Πρωτοβουλία δεν μπορεί και δεν πρέπει να θέσει αυστηρό πλαίσιο για τη μάχη του Ασφαλιστικού αλλά μόνο κάποιες γενικές κατευθύνσεις στο ζήτημα.
β) η Πρωτοβουλία μπορεί και πρέπει να θέσει πλήρη και συγκεκριμένο πλαίσιο.
Υπήρχαν επίσης απόψεις ενδιάμεσες των δύο παραπάνω προτάσεων.

Προκρίθηκε τελικά το πρώτο (α) με δέσμευση ότι πιο συγκεκριμένα ζητήματα περιεχομένου θα συζητηθούν στο μέλλον π.χ. σε εκδηλώσεις της Πρωτοβουλίας.

Έτσι ως γενικές κατευθύνσεις της Πρωτοβουλίας για το ζήτημα συμφωνήθηκαν:
α) Όχι στο διάλογο, αντιμετώπιση με υλικό αγώνα -καταλήψεις, απεργίες κτλ. των νέων μέτρων της Κυβέρνησης.
β) τα νέα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν αλλά αντίθετα να καταργηθούν και οι ήδη αντι-εργατικοί νόμοι Σιούφα-Ρέππα
γ) ο αγώνας για το Ασφαλιστικός είναι αμιγώς ταξικός: ή εμείς ή οι επιχειρήσεις, η εργοδοσία θα "την πληρώσει".

Τέλος, αποφασίστηκε να ετοιμαστεί για την άλλη εβδομάδα ένα αρχικό κείμενο της Πρωτοβουλίας και μια πρώτη αφίσα προπαγάνδισης του ζητήματος.

Κείμενο που μοιράστηκε και αφορά τη Φυσιογνωμία-Περιεχόμενο της Πρωτοβουλίας για το Ασφαλιστικό στη Θεσσαλονίκη

Βασικές Οριοθετήσεις για την Πρωτοβουλία Κοινής Δράσης

Μετά τη μεγάλη Συνέλευση της περασμένης Πέμπτης και τον πλούσιο διάλογο που έγινε εκεί, προτάθηκαν από πολλούς μερικές οριοθετήσεις για την Πρωτοβουλία.
Πρόκειται για Βασικές Οριοθετήσεις Α) στη φυσιογνωμία και Β) Στο περιεχόμενο της Πρωτοβουλίας που τις υποστηρίζω και εγώ και τις επεκτείνω στο παρόν κείμενο.
Αυτές οι οριοθετήσεις είναι:

Α) Ως προς τη φυσιογνωμία: Τι είναι η Πρωτοβουλία, τι μπορεί να κάνει και τι δεν μπορεί να κάνει;

Ας ξεκινήσουμε από το τι δεν είναι η Πρωτοβουλία που είναι ίσως πιο εύκολο.
Όπως και άλλοι ανέφεραν εύστοχα, η Πρωτοβουλία ΔΕΝ μπορεί να στήσει ή υποκαταστήσει επιτροπές αγώνα για το Ασφαλιστικό που ίσως αναδειχθούν μέσα στους χώρους/κλάδους. Όσα μέλη μετέχουν στην Πρωτοβουλία έχουν και την ευθύνη αυτά να θέσουν το ζήτημα στο Σωματείο τους, να ζητήσουν Γενικές Συνελεύσεις, να υποστηρίξουν το στήσιμο επιτροπής/επιτροπών αγώνα στο χώρο τους. Αν μπορούν να επηρεάσουν και όλο το Σωματείο σε αγωνιστικές αποφάσεις είναι θεμιτό. Σε όλη αυτή τη διαδικασία η Πρωτοβουλία μπορεί μόνο να παίξει υποστηρικτικό, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ρόλο στο ζήτημα της προπαγάνδας/ιδεολογικής προετοιμασίας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να απαιτήσει/διεκδικήσει το «Δικό Της» περιεχόμενο στους χώρους, στις επιτροπές. Το περιεχόμενο είναι αποκλειστική ευθύνη των επιτροπών αγώνα (που μπορεί να επηρεαστούν από τo γενικό πνεύμα που βάζει η Πρωτοβουλία, μπορεί και όχι). Αν δημιουργηθεί Συντονιστικό Επιτροπών τότε η Πρωτοβουλία θα έχει σε μεγάλο βαθμό πετύχει το στόχο της και δεν θα έχει τελικά νόημα να υφίσταται ως «κεντρική συσπείρωση», «κόμμα του Ασφαλιστικού στη Θεσσαλονίκη» που είναι αυτή τη στιγμή.

2) Η Πρωτοβουλία μπορεί λοιπόν, όχι να κάνει άμεση ταξική πάλη (μόνο οι εργαζόμενοι-μέλη της Πρωτοβουλίας στους χώρους τους μπορούν μαζί με τους συναδέλφους τους), αλλά να ανοίξει μια πολιτική καμπάνια για το θέμα του Ασφαλιστικού, να θέσει το ζήτημα:

α) με ενημερώσεις, εκδηλώσεις, δράσεις στις γειτονιές (και σε συνεργασία με τοπικές επιτροπές, σεβόμενη πάλι την αυτοτέλεια του εγχειρήματος των τοπικών επιτροπών και του περιεχομένου που αυτές επεξεργάζονται).

β) Συσπειρώνοντας όσους και όσες δεν έχουν κάποια συλλογικότητα στο χώρο τους, δεν έχουν κάποιο σωματείο που να κινείται στοιχειωδώς και θέλουν να στηρίξουν την αντιμετώπιση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης (άνεργοι, νέοι επισφαλείς, πολλοί εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα κτλ.). Αν κάποιος κόσμος π.χ. λίγος στον επισιτισμό, θέλει να κάνει μια εξόρμηση σε μαγαζιά και θέλει τη στήριξη της Πρωτοβουλίας, αυτό είναι θεμιτό. ΟΜΩΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ/ΧΩΡΟΥ/ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΚΤΛ. Αλίμονο! Μόνο να υποστηρίξει την οργάνωση μπορεί.

γ) Η Πρωτοβουλία μπορεί να στηρίξει την επεξεργασία του ιδεολογικού περιεχομένου της ασφαλιστικής επίθεσης και να κυκλοφορήσει π.χ. μια μπροσούρα με τα συμπεράσματα της έτσι ώστε να γίνουν γνωστά από ευρύ κοινό εργαζομένων, σχημάτων, επιτροπών, σωματείων κτλ. ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΔΟΥΜΕ, ΝΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ. Και εγώ ο ίδιος προτίθεμαι να συμβάλω στη συγγραφή μιας μπροσούρας για το Ασφαλιστικό ή ενός μικρότερου φυλλαδίου π.χ. 4 σέλιδου.


Β) Ως προς το περιεχόμενο: Η κατεύθυνση της Πρωτοβουλίας

Ασφαλώς η Πρωτοβουλία συγκροτείται πάνω σε μια βάση, σε ένα περιεχόμενο. Πρέπει κάτι να λέει δηλαδή π.χ. με την πολιτική της καμπάνια. Είπαμε και στη Συνέλευση της 25/10 ότι το περιεχόμενο της Πρωτοβουλίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ένα μονοδιάστατο πλαίσιο-γραμμή. Δεν είναι αυτή που θα δώσει «γραμμή» στους εργαζόμενους στους χώρους. Αντιθέτως πρέπει να δει το ζήτημα του ασφαλιστικού και την κατάσταση και κίνηση της εργατικής τάξης σε πραγματική βάση και να θέσει μια γενική κατεύθυνση. Στη Συνέλευση της 25/10 θίχτηκε από πολλούς (και υποστηρίζω και εγώ) ότι Η ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΕΙ:

Α) Κανένας διάλογος δεν μπορεί να γίνει με αυτούς που μας έχουν ήδη καταδυναστεύσει και μας καλούν σε διάλογο για τα μέτρα που θα μας φέρουν σε χειρότερη θέση.
Β) Μόνο με παρατεταμένο μαζικό αγώνα, αγώνα υλικό, με καταλήψεις-διαδηλώσεις-απεργίες δηλαδή (και αν γίνεται γενικές απεργίες) μπορεί να αντιμετωπίσει η εργατική τάξη την επίθεση.
Γ) Η επίθεση είναι αμιγώς ταξική. Δεν αφορά το «λαό» και κακώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτή την έννοια αν το κάνουμε. ΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. Ταξική πρέπει να είναι και η απάντηση μας. Δεν πρέπει δηλαδή να αναδείξουμε τον «εξορθολογισμό» π.χ. να πληρώσει το Κράτος τις υποχρεώσεις του, αλλά να αναδείξουμε τα δικαιώματα μας, τις ανάγκες μας, να ζητήσουμε πίσω όσο απαλλοτριώνονται από Κράτος και κεφάλαιο ΚΑΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΞΑΡΧΗΣ ΣΕ ΜΑΣ.
Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.


Πιο συγκεκριμένα τώρα ως προς το περιεχόμενο: θεωρώ ΣΟΒΑΡΟ ΛΑΘΟΣ το να βγει η Πρωτοβουλία με ένα αυστηρό και συγκεκριμένο πλαίσιο όπως κάνουν π.χ. σωματεία, συνδικαλιστικές παρατάξεις κτλ. ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΦΟΡΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗ ΠΑΛΗΣ ΤΟΥΣ (σωματεία, επιτροπές αγώνα). Η Πρωτοβουλία ΜΠΟΡΕΙ ΜΟΝΟ να δίνει μια γενική κατεύθυνση με βάση την ΥΠΑΡΚΤΗ πραγματικότητα, τους πραγματικούς ως τώρα αγώνες και τάσεις της εργατικής τάξης. Τι εννοώ;

Είναι π.χ. είναι μεγάλο λάθος να πει η Πρωτοβουλία «σύνταξη στα 60 ή τα 59 ή τα 58 ή τα 57 μισό κτλ.». Αυτό που μπορεί να πει είναι: αφού ο κόσμος ο ίδιος ήδη δεν επιθυμεί να δουλεύει πέρα τα 60 (ο πραγματικός μέσος όρος εργασίας στο δημόσιο είναι τα 61 έτη και στον ιδιωτικό τομέα τα 60, δηλαδή ο κόσμος φεύγει από τη δουλειά πολύ πριν τα 65, δεν θέλει να πεθάνει στη δουλειά) τότε «Να μειωθεί ο χρόνος εργασίας! Δεν θα πεθάνουμε στη δουλειά!». Αυτή η θέση είναι ποιοτική, θέτει το ζήτημα, την κατεύθυνση. Αν θέλει κάποιος χώρος, κάποια επιτροπή αγώνα, να μιλήσει πιο συγκεκριμένα για τα όρια συνταξιοδότησης, μια τέτοια γενική κατεύθυνση του το επιτρέπει, δεν «καπελώνει».

Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και με τα άλλα «αιτήματα». Προσωπικά, καταγράφοντας με λεπτομέρεια τις απόψεις που ακούστηκαν στη Συνέλευση της 25/10 και έχοντας κατά νου, τόσο τα μέτρα που επεξεργάζεται η κυβέρνηση όσο και την ατζέντα των συνδικαλιστικών παρατάξεων στις οποίες πολλά μέλη της Πρωτοβουλίας ανήκουν (αν θυμάστε κατέθεσα κείμενο στις 25/10 που παρουσιάζει και τα δύο: μέτρα κυβέρνησης-ατζέντα παρατάξεων), θέτω τις παρακάτω θέσεις περιεχομένου προς συζήτηση:

1) Σκοπός της επίθεσης είναι η «εθελοντική» αύξηση του χρόνου εργασίας. Εμείς πρέπει να θέσουμε το ζήτημα μείωσης του χρόνου εργασίας. Το σύνθημα «Να μειωθεί ο χρόνος εργασίας! Δεν θα πεθάνουμε στη δουλειά!» συνοψίζει νομίζω καλά το θέμα.
2) Σκοπός της επίθεσης είναι η μείωση των συντάξεων (μέσω αλλαγών στον τρόπο υπολογισμού τους, χτύπημα των πρόωρων, αλλαγή του συστήματος ασφάλισης σε 3 πυλώνες κ.α.). Οι συντάξεις ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΕΣ και οδηγούν πολύ κόσμο να ζητά δουλειά και σε μεγάλη ηλικία ή συνταξιούχους να δουλεύουν «μαύρα». Είναι ξεκάθαρό ότι η εργατική τάξη –και με τους σποραδικούς αγώνες που ξεσπάνε – ζητά «ριζικές αυξήσεις στις συντάξεις και στους μισθούς».
3) Η εργατική τάξη έδωσε πραγματική μάχη ενάντια σε 2 ασφαλιστικούς νόμους (Σιούφα στις αρχές ’90 και Γιαννίτση –που έγινε Ρέππα- στις αρχές του 2000). Οι νόμοι αυτοί πέρασαν και την έχουν φέρει στη σημερινή δυσχερή θέση, δίνοντας και τη βάση για τα νέα μέτρα της Κυβέρνησης. Μπορούμε άνετα να προτείνουμε χωρίς να καπελώνουμε κανέναν το
«να καταργηθούν οι ήδη απαράδεκτοι νόμοι Σιούφα-Ρέππα». Είναι ένα πραγματικό αίτημα των ίδιων των εργαζομένων που αγωνίστηκαν εναντίον αυτών των νόμων.
4) Στην ίδια λογική-συνέχεια μπορούμε να πούμε «Λέμε όχι στα νέα σχέδια της Κυβέρνησης για το ασφαλιστικό».
5) Μπορούμε ακόμα να θέσουμε το ζήτημα «Ένσημα και Πλήρη Κοινωνική Ασφάλιση-Περίθαλψη για όλους και όλες: σταθερούς ή προσωρινούς εργαζόμενους, νέους, μετανάστες, άνεργους» αφού έχουμε αμέτρητες καθημερινές πραγματικές μάχες (από τους οικοδόμους ως τους κούριερ και από τους εργαζόμενους στα προγράμματα STAGE μέχρι τους σερβιτόρους και τους αποθηκάριους) για να κολλιούνται ένσημα και να ασφαλίζεται ο κόσμος. Το φαινόμενο αφορά κυρίως μετανάστες, νέους προσωρινούς εργαζόμενους κ.α. Θέτοντας το ζήτημα έτσι μιλάμε για την ανάγκη της Κοινωνικής Ασφάλισης (ποιοτική διάσταση) και ενοποιούμε τα διαφορετικά κομμάτια της τάξης.

Πριν κλείσω θέτω τη βασικότερη οριοθέτηση -κατά τη γνώμη τη δική μου και άλλων- της Πρωτοβουλίας ως προς το περιεχόμενο και τη φυσιογνωμία της.

6) «Η εργοδοσία και οι επιχειρήσεις να πληρώσουν για το Ασφαλιστικό. Αυτοί που με τη βοήθεια του Κράτους εκμεταλλεύτηκαν την Κοινωνική Ασφάλιση, τα αποθεματικά των Ταμείων,
εδώ και 50 χρόνια!»

Υ.Σ. Για όνομα προτείνω το απλό-περιεκτικό «Πρωτοβουλία Εργαζομένων-Ανέργων-Νέων της Θεσσαλονίκης για το Ασφαλιστικό».