Ποιός είπε ότι αγώνες αυτο-μείωσης των τιμών υπάρχουν μόνο στην Ιταλία;

Αναδημοσίευση από http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=818117


Σήμερα το πρωΐ στο τρένο του ΟΣΕ που εκτελούσε το δρομολόγιο Χαλκίδα - Αθήνα περίπου 100 επιβάτες αρνήθηκαν να πληρώσουν το αντίτιμο του εισιτηρίου διαμαρτυρόμενοι για τις καθημερινές καθυστερήσεις. Ο σταθμάρχης έδωσε εντολή να ακινητοποιηθεί το τρένο στο σταθμό Μενιδίου. Εκεί τους περίμεναν αστυνομικές δυνάμεις για την εξακρίβωση των στοιχείων των επιβατών που αρνήθηκαν να πληρώσουν. Όποιος έχει περισσότερες πληροφορίες ας συμπληρώσει.

Η διαμαρτυρία απαγορεύεται. Ακόμα περισσοτερο απαγορεύεται η διαμαρτυρία με μορφή άρνησης πληρωμής. Τουλάχιστον ας διαδηλώσουν, να καταναλωθεί και κανένα δακρυγόνο, να παρουμε την μίζα από την αγορά και να προωθήσουμε και την στρατιωτική βιομηχανία. Αλλά όχι και να μην πληρώσουν!!! Αυτό είναι το μόνο που πραγματικά τους πονάει. Μήπως να αναπτύξουμε σοβαρά αυτήν την μορφή αγώνα;

ΟΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ - ΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ - ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ ΦΥΣΙΚΑ

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008
δείτε και εδώ :http://www.skai.gr/master_story.php?id=71812

Κοινωνικοποιήστε τους αγώνες!

Ακούγεται σαν κραυγή...

Αλλά πραγματικά, οι αγώνες που δεν σπάνε τα όρια του κλάδου, του συνδικάτου, του συντεχνιασμού, μπορούν να νικήσουν;
Ακόμα και αν πρόκειται για πολύ ισχυρούς κλάδους, όπως σήμερα οι λιμενεργάτες, μπορεί ένας κλάδος, ένα εργοστάσιο κτλ. να νικήσει, εαν στηριχτεί μόνο στις δικές τους δυνάμεις και δεν θέσει το ζήτημα κοινωνικά, δηλαδή πραγματικά εργατικά;

Επιμένουμε πως όχι.

Για αυτό παραθέτουμε παρακάτω και δύο κείμενα από πρόσφατες απεργίες (της ΕΝΙΘ-Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης- και των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας) που εύστοχα ανοίγουν το (κλαδικό) ζήτημα τους στην κοινωνία (με το δικό τους τρόπο βέβαια...)

Υ.Σ.
Παραθέτουμε και την αφίσα μιας συνάντησης εκπαιδευτικών, υγιειονομικών και κατοίκων στο χωριό της Γερακαρούς, μιας εκδήλωσης για το Ασφαλιστικό που είχε ως στόχο --όχι μόνο να ενημερώσει- αλλά έμπρακτα να σπάσει συντεχνιακές αντιλήψεις και να φέρει κοντά διαφορετικά κοινωνικά κομμάτια...

Ανοιχτή επιστολή της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσ\νίκης (ΕΝΙΘ)

Συμπολίτες και συμπολίτισσες,
Κάθε φορά που θα μπείτε σ’ ένα νοσηλευτικό ίδρυμα, αντιμετωπίζετε όλοι την αγωνία το πότε και πως θα εξυπηρετηθείτε, πόσο θα ταλαιπωρηθείτε, πόσα θα ξοδέψετε νόμιμα ή μη, αν θα λυθεί το πρόβλημά σας.
Οι πολιτικές που εξασκούνται 15χρόνια τώρα στο χώρο της Δημόσιας Υγείας, κόβουν πόρους γι αυτήν, για την περίθαλψή μας και μας έχουν φέρει στη θέση να πληρώνουμε περισσότερο απ’ όλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 25 για την υγεία μας. Kαι στο νέο προϋπολογισμό, μόλις το 6% κατευθύνεται στην υγεία, το μισό(!!) από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Όλα αυτά σημαίνουν: Νοσοκομεία χωρίς επαρκές προσωπικό (νοσηλευτές και γιατρούς), Κέντρα Υγείας που μαραζώνουν στην επαρχία χωρίς στελέχωση, ανυπαρξία Πρωτοβάθμιας Υγείας στις πόλεις, ΕΚΑΒ, Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στα νοσοκομεία που οι ανεπάρκειές τους σε προσωπικό και πόρους στοιχίζει σε ανθρώπινες ζωές.
Ενώ συμβαίνουν αυτά, ο ιδιωτικός τομέας της υγείας γιγαντώνεται παρασιτώντας στα ασφαλιστικά ταμεία, παίρνει ανάσα από τη συνεχή υποβάθμιση του ΕΣΥ. Με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) εκχωρείται στους ιδιώτες και στο μεγάλο κεφάλαιο το φιλέτο της περιουσίας των νοσηλευτηρίων, κτήρια και χρήσεις γης, χωρίς ένα ευρώ να κατευθύνεται στις δημόσιες επενδύσεις.

Χρόνια τώρα, το ΕΣΥ λειτουργεί με βάση το φιλότιμο.
Το φιλότιμο των νοσηλευτών που χωρίς ρεπό και άδειες, με τεράστιο φόρτο εργασίας εξυπηρετούν τον κόσμο. Το φιλότιμο των γιατρών που θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους, αρνούμενοι φακελάκια και άλλες απολαβές. Που είναι οι μοναδικοί εργαζόμενοι που υποχρεώνονται να δουλεύουν 32 συνεχόμενες ώρες χωρίς ανάπαυση, 7, 8, 10 ή και περισσότερες μέρες το μήνα(!!) με απολαβές που δεν υπερβαίνουν τα 3.70-6.50 ευρώ την ώρα ως υπερωριακή αποζημίωση.

Εδώ και χρόνια, έχει γίνει νόμος του κράτους το ανώτατο όριο εργασίας των γιατρών που είναι 48 ώρες την εβδομάδα για τους ειδικούς και 56 ώρες για τους ειδικευόμενους ιατρούς. Η Κυβέρνηση αρνείται να εφαρμόσει τους νόμους, διαιωνίζοντας συνθήκες δουλοκτησίας για τους γιατρούς που εργάζονται στο ΕΣΥ και εξαντλούνται από ένα άθλιο σύστημα εφημέρευσης, 70, 80 και 90 ώρες την εβδομάδα!

Και, «ο κουρασμένος γιατρός είναι επικίνδυνος για τον κόσμο»!

Συμπολίτες και συμπολίτισσες,

ΟΥπουργός Υγείας μετά τις περσινές μας κινητοποιήσεις προχώρησε στη νομοθετική αναστολή της ισχύος των προεδρικών διαταγμάτων για 1 χρόνο, με την προοπτική να προσλάβει τους επιπλέον γιατρούς που χρειάζονται για να καλυφθούν τα κενά στις εφημερίες, και που ο ίδιος τους υπολογίζει σε 4500. Στον προϋπολογισμό όμως πού κατατέθηκε για το 2008, για μια ακόμη φορά τα κονδύλια για την υγεία είναι πενιχρά και δεν επαρκούν παρά μόνο για 400 προσλήψεις γιατρών, ενώ τίποτε δεν είναι γραμμένο για τις χιλιάδες προσλήψεις νοσηλευτών που εξαγγέλλουν συνεχώς οι υπουργοί και στο τέλος δεν πραγματοποιούν, με αποτέλεσμα να μην αντικαθίστανται ούτε αυτοί που συνταξιοδοτούνται.

Μας κοροϊδεύουν όλους ,πολίτες και υγειονομικούς, με τον πιο χυδαίο τρόπο.

Έτσι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ και πάλι κινητοποιούμαστε, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!. Λέμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Εμείς αρνούμαστε να συνεχίζεται άλλο αυτή η αθλιότητα εις βάρος των πολιτών και όλων των γιατρών που είναι και θέλουν να παραμείνουν πιστοί στον όρκο τους. Αρνούμαστε να αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια η υγεία και η περίθαλψη την τελευταία προτεραιότητα των κυβερνήσεων, το ΕΣΥ να υποβαθμίζεται και το επιχειρηματικό κεφάλαιο μαζί με τους επίορκους γιατρούς να θησαυρίζουν πάνω στον ανθρώπινο πόνο. Η υπομονή μας έχει από καιρό εξαντληθεί και ο εμπαιγμός που δεχόμαστε είναι πρωτοφανής και εγκληματικός.


ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΣΤΟ ΕΣΥ, ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ.

Και σας καλούμε όχι μόνο να μας συμπαρασταθείτε, όχι μόνο να κάνετε υπομονή για τα ραντεβού που αναστέλλονται και τα χειρουργεία που αναβάλλονται, ΑΛΛΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΤΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΑΠΟ ΜΑΣ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ».

Το κράτος πρέπει να αντιμετωπίζει την Υγεία ως το μέγιστο κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό, όχι σαν εμπόρευμα. Να χρηματοδοτήσει το ΕΣΥ όσο αυτό χρειάζεται για να γίνει πραγματικά δημόσιο, καθολικό, ποιοτικό, αποτελεσματικό και βαθιά ανθρώπινο, δωρεάν για όλους όσους το έχουν ανάγκη.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ:

Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΑ.

ΕΝΙΘ ,Θεσ\νίκη, Νοέμβριος 2007

Η επιστολή των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας