Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Καζάνι που σιγοβράζει...

Στις χαμηλόφωνες συζητήσεις γύρω μας αναδεικνύονται πολλές υπόρρητες κόντρες που λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό, τουλάχιστον στην Θεσσαλονίκη. Δεδουλευμένα, απολύσεις, διώξεις κ.α. ζητήματα συσπειρώνουν κάποιον κόσμο σε μια αγωνιστική κατεύθυνση. Τα ιδεολογήματα της ανάπτυξης και της ευημερίας έχουν κλονιστεί πια, οι απειλές, ο φόβος, η τρομοκρατία είναι τα στοιχεία του κυρίαρχου δημόσιου λόγου. Όλη αυτή η ρητορεία για την ανάγκη των "θυσιών", την περαιτέρω υποτίμησης του βιοτικού επιπέδου κτλ. οδηγεί έναν κόσμο -μαζί με τα υπαρκτά προβλήματα- στο μπούχτισμα και στην αντίσταση. Ερωτηματικό είναι βέβαια το τι θα γίνει στις 2 Απρίλη, αφού ο εθιμοτυπικός χαρακτήρας των απεργιών αυτών της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (τουφεκιές χωρίς προοπτική πραγματικής διεκδίκησης), καθώς και οι σφοδρές και μακρόχρονες δυσκολίες οργάνωσης στους χώρους δουλειάς, αποτελούν το αντίβαρο της αγανάκτησης (και όχι μόνο η ιδεολογική τρομοκράτηση και ο φόβος της απόλυσης).

Ακολουθούν δύο ανακοινώσεις από χώρους που υπάρχει δημόσια ενημέρωση, όπου τα νέα παίρνουν την γραπτή μορφή.


ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ WIND...

«...οι τηλεπικοινωνιακές εταιρίες δεν επηρεάζονται ιδιαίτερα από την κρίση»
«... οι έλληνες επιχειρηματίες πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία... είχαν μάθει να αντιμετωπίζουν τις εταιρίες όχι μόνο ως μέσο για την επίτευξη κερδοφορίας αλλά και ως εργαλείο για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου ζωής για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Αυτό πρέπει να αλλάξει.»

Αυτά έλεγε την περασμένη Κυριακή ο Σ. Κομινάκης στην «Ελευθεροτυπία»...

§ «Ξέχασε» να πει τι κέρδισε ο ίδιος από την μεταπώληση της εταιρίας. Τα δημοσιεύματα -που δεν διαψεύστηκαν ποτέ- για μπόνους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που μοιράστηκε μια κλίκα λίγων υψηλόβαθμων στελεχών, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τα λειτουργικά έξοδα. Τα μερίσματα στους τότε μετόχους της TPG, με νέο δανεισμό της εταιρίας, χρεώνοντας την έτσι ακόμα περισσότερο.

§ «Ξέχασε» ότι χρόνια τώρα η διοίκηση επικαλείται την κρίση, τα δάνεια κλπ. ενάντια σε κάθε διεκδίκησή μας. Ότι μας έλεγαν να είμαστε ευχαριστημένοι με τα κουπόνια, που τώρα καταργούν!


...ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝEI

· Αποφασίζει μονομερώς -για ακόμα μια φορά-, παρακάμπτοντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, να κάνει ρύθμιση (μείωση) στις αποδοχές μας, μέσω της περικοπής της πολυετούς παροχής των κουπονιών διατροφής. Από την άλλη παρουσιάζεται με «κοινωνικό πρόσωπο» δήθεν, να «κόβει από τα στελέχη και τους διευθυντές» και να δίνει αυξήσεις μόνο στους απλούς εργαζόμενους.
Ποιους κοροϊδεύουν άραγε;
· Η μείωση των κουπονιών δεν είναι ουσιαστική μείωση του μισθού μας κατά 50 ευρώ μηνιαία; Σκοπεύουν να αντισταθμίσουν την απώλεια αυτή με αυξήσεις πάνω από το ποσό της παροχής; Γιατί αν δε το κάνουν, δεν θα έχουν μείωση αποδοχών μόνο τα διευθυντικά και μη στελέχη, όπως λένε, αλλά κυρίως εμείς. Η περικοπή της δαπάνης δεν θα επηρεάσει την δική τους διαβίωση, συχνά πολυτελή, αφού οι παχυλές τους αμοιβές την καλύπτουν, ενώ τη δική μας θα την μειώσει άμεσα.
· Αποφασίζει να συνεχίσει τις απολύσεις συναδέλφων με πρόσχημα την «χαμηλή αξιολόγηση». Νέο θύμα την Παρασκευή ο συνάδελφος Π. Ανδρονάκης από το ιδιόκτητο κατάστημα της Αγ.Σοφίας στη Θεσ/νίκη.
· Αποφασίζει τον δραστικό περιορισμό των ανανεώσεων συμβάσεων των συμβασιούχων συναδέλφων, με άμεσες επιπτώσεις στο φόρτο εργασίας των υπολοίπων, στην κατανομή των ρεπό ή και των αδειών.


Συνάδελφοι, αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, θα έρθουν ακόμα χειρότερα.

Θα δεχτούμε την απόφαση της διοίκησης; Θα της επιτρέψουμε «να βρίσκει για να τα κάνει»;
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΘΕΣΗ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ!

Ø Άμεση ανάκληση της απόφασης για κόψιμο των κουπονιών. Δεν δεχόμαστε καμία μείωση του μισθού μας.
Ø Να δημοσιοποιηθούν τώρα οι μισθοί και τα μπόνους όλων των στελεχών και γενικών διευθυντών. Δεν «παραμυθιαζόμαστε» ότι δήθεν μοιράζονται μαζί μας τις θυσίες αυτοί που θησαύρισαν τα τελευταία χρόνια με την δική μας εργασία.
Ø Να σταματήσουν οι απολύσεις. Άμεση επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων συναδέλφων. Να γίνουν αορίστου όλες οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.
Ø Αυξήσεις στους μισθούς. Υπογραφή ικανοποιητικής ΕΣΣΕ για το 2009, που να καλύπτει και τις απώλειες των προηγούμενων χρόνων.
Ø Καμιά υποχώρηση. Αποφασιστική αντίσταση - Μαχητική διεκδίκηση των αιτημάτων μας.

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΕΝΟΤΗΤΑ - ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΓΩΝΑΣ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ, 5:30 μ.μ., Λ. Αθηνών
για να αποφασίσουμε τα επόμενα βήματά μας

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΙΣ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Το ΔΣ του Σωματείου





ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…...ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…..ΘΥΣΙΕΣ
ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…..ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ….ΘΥΣΙΕΣ

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ

Αν παρακολουθήσει κανείς τα δελτία των ειδήσεων θα αρχίσει να πιστεύει πως ζει σε άλλη χώρα. Η καθημερινότητα όλων εμάς των από κάτω καμία σχέση δεν έχει με αυτό που προβάλλεται από την προπαγάνδα του κεφαλαίου, την οποία κάποιοι κατ’ ευφημισμόν την ονομάζουν ενημέρωση.
Τρομοκρατία των απολύσεων, μισθοί των 700 ευρώ (ή των 400 για τους ανέργους και τους ωρομίσθιους), προσβολές και αυταρχισμός, εντατικοποίηση… Όλα αυτά που καθημερινά μας κλέβουν τη ζωή τα κάνει «αόρατα» η «κρισιολογία» των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης.
Την «ανάπτυξή» τους την πληρώσαμε ακριβά, με την ένταση της εκμετάλλευσης, με τις απλήρωτες υπερωρίες και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τη μαύρη εργασία. Τα κέρδη τους αυξάνονταν την ίδια στιγμή που εκατοντάδες εργάτες/-τριες κάθε χρόνο σακατεύονταν ή σκοτώνονταν σε αυτά που κομψά ονομάζουν «εργατικά ατυχήματα».
Η δημοκρατία τους είναι αυτή που επέβαλλε το κλείσιμο των εργατριών σε ψυγεία για να μην τους βρει η Επιθεώρηση Εργασίας, είναι αυτή που έβαλε στα χέρια των δολοφόνων το οξύ που έριξαν στο πρόσωπο της ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΚΟΥΝΕΒΑ επειδή αγωνίζονταν ενάντια στο δουλεμπόριο.

Οι απολογητές του κεφαλαίου προσπαθούν να μας παρουσιάσουν την κρίση σαν ένα φυσικό φαινόμενο, ή σα μια φυσική καταστροφή. Θέλουν να συσκοτίσουν, ότι η πραγματική αιτία της κρίσης είναι αποτέλεσμα του εκμεταλλευτικού και καταστροφικού χαρακτήρα της «ελεύθερης αγοράς» και του καπιταλισμού.
Το κοινό μέτωπο κεφαλαίου, Μ.Μ.Ε., επίσημου πολιτικού κόσμου έχει σα στόχο την διατήρηση των κερδών τους, μέσα από τη λεηλασία των αναγκών και των δικαιωμάτων μας.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρίσκονται σε κοινή γραμμή. Η κυβέρνηση εφαρμόζει μέτρα και το ΠΑΣΟΚ ευθυγραμμισμένο με την πολιτική της, περιμένει να ανέλθει στην εξουσία για να συνεχίσει από εκεί που θα σταματήσει η ΝΔ.
Στην κατεύθυνση αυτή πρωτοστατεί και η Ε.Ε. με το «Σύμφωνο Σταθερότητας» που επιβάλλει τη λιτότητα, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών και τις ιδιωτικοποιήσεις. Για ένα πράγμα πάντως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, το κεφάλαιο και όσοι το υπηρετούν είναι αδίστακτοι μπροστά στο κέρδος και όσα και να φάνε δε χορταίνουν ποτέ.


……………………………………………………………………………………….
Το ‘πε, το ‘πε ο Πρετεντέρης, το ‘πε κι ο Καρατζαφέρης

Τρέμει το ταγιεράκι της Τρέμη, ενώ τα μάτια της βουρκώνουν. Ο Πρετεντέρης αστράφτει και βροντά στο τηλε-παράθυρό του. «Χρειάζονται θυσίες και συναίνεση για το καλό του τόπου», ωρύεται. Από υπερβάλλων ζήλο φεύγουν τα σάλια του πάνω στην κάμερα και ο ανυποψίαστος τηλεθεατής έντρομος προσπαθεί να καλυφθεί από τα πρετεντέρια σάλια.
Από το διπλανό τηλε-παράθυρο παρεμβαίνει ο Μίχαλος. Ο γνωστός «ανεξάρτητος» πρόεδρος του Εμπορικού Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών -που τυγχάνει μέλος της Κ.Ε. της Ν.Δ. και πιθανά υποψήφιος βουλευτής. Ο Μίχαλος είναι επίσης γνωστός για τον «αντικρατισμό» του, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να διοριστεί στα Δ.Σ. του ΟΤΕ και της ΔΕΗ από την κυβέρνηση και να πληρώνεται για να προτείνει αυξήσεις στα τιμολόγια. Ο «ανεξάρτητος» «αντικρατιστής» αναλαμβάνει να αναπτύξει την πρετεντέρια σκέψη. «Μείωση των ωρών και των ημερών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση μισθών, υπεράσπιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με κάθε μέσο».
Στο τέλος είναι η ώρα, η βαριά πολιτική να σφραγίσει τις εξελίξεις. Η εμφάνιση του Καρατζαφέρη (χωρίς περιστέρι στο κεφάλι) γίνεται δεκτή από όλους με ενθουσιασμό. «Άκρο ο κος Καρατζαφέρης, καλέ τι λέτε;», αναρωτιέται η Τρέμη. Ο αρχηγός διακηρύσσει πως, «οι στιγμές είναι κρίσιμες για την πατρίδα και το έθνος, απαιτούνται θυσίες και συναίνεση. Ο Καραμανλής έχει και τους δικούς μας 10 βουλευτές».
Κλαπ, κλαπ, κλαπ (χειροκροτήματα), η παράσταση των 8 έλαβε τέλος, ακολουθούν διαφημίσεις.
……………………………………………………………………………………….

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Ήδη τα αφεντικά σε αρκετά εργοστάσια, αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις προσπαθούν να επιβάλλουν τη μείωση των ωρών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των μισθών. Στο χώρο του βιβλίου οι εξελίξεις στον ΚΑΟΥΦΜΑΝ, οι απολύσεις στον ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗ, τον ΚΕΔΡΟ και τον ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ δείχνουν, ότι η κρίση είναι εδώ.
Οι εργαζόμενοι/-ες στο χώρο του βιβλίου έχουμε μπροστά μας τη μάχη για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Τώρα είναι η στιγμή να φέρουμε αποφασιστικά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.
Τα αφεντικά μας ζητάνε να υποταχθούμε στο ρεαλισμό του κέρδους και της αγοράς. Εμείς τους απαντάμε, πόσο ρεαλιστικό είναι να προσπαθεί σήμερα ένας άνθρωπος να ζήσει με 700 ευρώ; Πόσο ρεαλιστικό είναι να μας λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για κοινωνικές δαπάνες, τη στιγμή που χαρίζουν 28 δις. στις τράπεζες; Τι ρεαλισμός είναι αυτός σύμφωνα με τον οποίο ο/η εργαζόμενος/-η πρέπει να ζει με το φόβο της απόλυσης;

Η ανατροπή αυτής της κατάστασης προϋποθέτει την ενίσχυση της συναδελφικότητας και της αλληλεγγύης στους χώρους δουλειάς. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, να συζητήσουμε για τους μισθούς, τις απολύσεις και ό,τι άλλο μας απασχολεί. Η κουβέντα αυτή πρέπει να ανοίξει σε όλους τους χώρους του βιβλίου και να εκφρασθεί και στη Συνέλευση του Συλλόγου στις 29/3. Εκεί όλοι μαζί να αποφασίσουμε για το πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας και πως θα παλέψουμε για την Σύμβαση.

Αυτή η συλλογική δράση να εκφραστεί και στον δρόμο, με τη συμμετοχή μας στις 2 Απρίλη στην 24ωρη ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που έχουν κηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η συμμετοχή μας στην απεργία είναι μια ευκαιρία για να εκφράσουμε την οργή μας για ό,τι ζούμε, για να διεκδικήσουμε τα δικά μας αιτήματα.
- 1400 ευρώ κατώτερος μισθός, ώστε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια.
- Απαγόρευση των απολύσεων. Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις ίσο με το βασικό μισθό.
- Κατάργηση του δουλεμπορίου, της μαύρης εργασίας και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης. Σταθερή και πλήρης απασχόληση για όλους.
- Να τιμωρηθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της δολοφονικής απόπειρας ενάντια στην Κ. Κούνεβα.
- Να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Κανένας χωρίς σύνταξη στο 55ο έτος της ηλικίας του. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
- Όχι στο νέο ιδιώνυμο, κατάργηση των τρομονόμων.

Ξέρουμε καλά ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δεν έχουν καμία σχέση με του εργατικούς αγώνες. Η μόνη σοβαρή διεκδίκηση που έκαναν το τελευταίο διάστημα είναι αυτή που έκαναν μαζί με τον ΣΕΒ για να πάρουν τα 220 εκατ. του ΛΑΕΚ και να τα διαχειρίζονται αυτοί. Η μετατροπή τους σε «ΓΣΕΕ Α.Ε.» είναι ζήτημα χρόνου, αφού η συμπεριφορά τους θυμίζει μάνατζερ και όχι εργαζόμενους.
Δεν ξεχνάμε τη στάση τους στο ζήτημα της Κ. Κούνεβα. Η μόνη ενέργεια που έκαναν ήταν να καταγγείλουν τα πρωτοβάθμια σωματεία που αγωνίζονταν στο πλευρό του σωματείου των καθαριστριών (ΠΕΚΟΠ) και της Κωσταντίνας.
Το κτίριο της ΓΣΕΕ το καθαρίζουν εργολαβικές δουλεμπορικές εταιρείες. Επίσης δεκάδες νέοι δουλεύουν με stage στα γραφεία τους. Είναι ποτέ δυνατόν αυτοί οι συνδικα–ληστές να παλέψουν ενάντια στη μαύρη εργασία;

Οι αγώνες μας δε χωράνε ούτε στα πλαίσια του ΠΑΜΕ. Δε θέλουμε αγώνες για την τιμή των όπλων, που θα φέρουν ψήφους στο κόμμα και την παράταξη. Θέλουμε πραγματικούς αγώνες για να νικήσουμε. Ο Δεκέμβρης είναι πολύ κοντά και όλοι θυμόμαστε την στάση του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ έκανε πλάτες στην κυβέρνηση. Αντί να διαδηλώσει για να σπάσει στην πράξη την τρομοκρατία, έκανε βόλτες στο Θησείο και στο Γκάζι καταγγέλλοντας την εξέγερση.

Ο Δεκέμβρης είναι που κάνει τα αφεντικά, τα ΜΜΕ και τον επίσημο πολιτικό κόσμο ανήσυχο. Γνωρίζουν καλά ότι το πνεύμα της εξέγερσης είναι εδώ. Γι΄ αυτό οπλίζονται με νέους νόμους, με δακρυγόνα, αύρες κλπ. Αυτό προσπαθούν να ξορκίσουν οι Πρετεντέρηδες, οι Μίχαλοι και οι Μυλωνάδες με τις κραυγές τους.

Δε θα σας περάσει!
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΑΣ… ΤΩΡΑ ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ
Πίσω κοράκια!


ΟΛΟΙ/-ΕΣ στην ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του ΣΥΛΛΟΓΟΥ: Κυριακή 29 ΜΑΡΤΗ, στα γραφεία μας (Λόντου 6 Εξάρχεια β’ όροφος), στις 11.30 π.μ.

ΟΛΟΙ/-ΕΣ στην ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 2 ΑΠΡΙΛΗ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 11.00 π.μ. Πολυτεχνείο (Πατησίων)

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 Εξάρχεια β’ όροφος

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Check the media...


Μετά το φοιτητικό κίνημα και τη μάχη του Ασφαλιστικού, μια (παλιά και νέα) φουρνιά εργαζομένων στη βιομηχανία των ΜΜΕ έχει κάνει αισθητή την παρουσία της. Αποκορύφωμα των δράσεων στα ΜΜΕ ήταν η πολύ πετυχημένη κατάληψη της ΕΣΗΕΑ μετά τον Δεκέμβρη. Εδώ αναδημοσιεύουμε ένα πρόσφατο κείμενο που επεξηγεί τη σημερινή κατάσταση στα ΜΜΕ, που μας δίνει πληροφορίες όχι μόνο για το τι συμβαίνει στον κλάδο μέσα στη συγκυρία της κρίσης αλλά και για το τι πολιτικές απαντήσεις πρέπει να δοθούν.

Πώς μπορεί να περιγραφεί η απασχόληση στον θαυμαστό κόσμο των μέσων ενημέρωσης;
Και πώς μπορεί να αποτιμηθεί το εργασιακό καθεστώς των απασχολούμενων σε αυτά;

Καταρχήν η πολυπόθητη «ελευθερία της έκφρασης», που υπαγορεύουν οι αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αποτελεί μια έννοια που «εξατμίζεται» μπροστά στο συμφέρον των επιχειρηματιών-ιδιοκτητών και τον κίνδυνο να ανατραπεί η κοινωνική τους ειρήνη. Η διαστρέβλωση, η παραποίηση, η απόκρυψη, η λογοκρισία και η αυτολογοκρισία γεγονότων και ειδήσεων αποτελεί τον κανόνα στον χώρο της «ενημέρωσης», με στόχο τη συλλογική ύπνωση.

Από τη άλλη, η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστη και την ελληνική βιομηχανία των ΜΜΕ. Για τα αφεντικά δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από εμπορεύματα, χρήσιμα ενίοτε για την παραγωγή, άχρηστα όταν η οικονομία χωλαίνει και το κόστος ανεβαίνει, οπότε και χρειάζεται να περικόψουν την ποσότητα των «πρώτων υλών» που χρησιμοποιούν. Οπότε, περικόπτουν τις ζωές μας. Και, έτσι, κρατάνε πειθαρχημένους τους λίγους εργαζόμενους που θα την γλιτώσουν, που θα χρειαστεί να βγάλουνε διπλάσια και τριπλάσια δουλειά, να δουλέψουν 65ωρα και να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στο αφεντικό, αν θέλουν να συνεχίσουν να επιβιώνουν με 700 έως 800 ευρώ ή και λιγότερα.Οι απολύσεις, λοιπόν, ως απάντηση στην οικονομική κρίση έχουν ξεκινήσει ήδη στην βιομηχανία των ΜΜΕ και παίρνουνε διάφορες μορφές: Απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους, απολύσεις για μείωση οικονομικού κόστους, απολύσεις για να διατηρηθούν στα όρια του άκρατου πλουτισμού τα κέρδη των αφεντικών.

Την ίδια στιγμή που η ανασφάλιστη εργασία, η εργασία με μπλοκάκια και η απλήρωτη/ελαστική εργασία έχουν καταστεί για έναν πολύ μεγάλο αριθμό, ιδιαίτερα νέων εργαζομένων σε εφημερίδες, περιοδικά και portals, καθεστώς.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση των νέων εργασιακών συνθηκών, η ΕΣΗΕΑ, που εδώ και πολλά χρόνια επιλέγει πρόθυμα να αποτελεί τις μαριονέτες της εργοδοσίας, ευλογώντας τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας στα ΜΜΕ, αποτελώντας μια συνδικαλιστική συντεχνία που περιθωριοποιεί χιλιάδες εργαζόμενους στην Ενημέρωση ως τη νέα εργατοπλέμπα της βιομηχανίας των ΜΜΕ, παρουσιάζεται ως η μοναδική που μπορεί και δικαιούται να μιλά εκ μέρους των εργαζομένων! Σε τέτοιο βαθμό που, «προασπιζόμενη» τα συμφέροντά τους, δεν αποτολμά την κήρυξη πιεστικών απεργιών, ούτε καν στα συγκροτήματα που έχουν εξαγγελθεί ήδη απολύσεις ακόμη και με τη μορφή των «εθελούσιων εξόδων» που δεν τις χρεώνονται οι εργοδότες, διατηρώντας έτσι την «εργασιακή ειρήνη» των αφεντικών, αφήνοντας τους εργαζόμενους έρμαια στα χέρια της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Είναι δε τέτοια η αφοσίωση των διοικούντων της ΕΣΗΕΑ στα αφεντικά, που δεν προχωρούν καν στην κήρυξη απεργιών στο χώρο του Τύπου που θα πλήξουν τα χρυσοφόρα από τα διαφημιστικά έσοδα «φύλλα» του σαββατοκύριακου, λόγος για τον οποίο, όταν τελικά πιέζεται να τις εξαγγείλει, επιλέγει τις μέρες που θα θίξουν μόνο τα «προβληματικά» καθημερινά φύλλα, χαρίζοντας έτσι στους εκδότες εξοικονόμηση από τις καταβολές των μισθών και από το ακριβό χαρτί.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, επιλέγουμε την αντίθεση και τη σύγκρουση με ένα «σωματείο» που αποκλείει τους πιο αδύναμους εργαζόμενους (μπλοκάκια, «μαύρους», άμισθους στον περιοδικό τύπο και στα τηλεοπτικά κανάλια) και δέχεται στους κόλπους του κατά συρροή εργοδότες και εργολάβους. Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση, επιλέγουμε την αντίθεση και τη σύγκρουσή με τη λογική αυτής της συντεχνίας, που θέλει διαχωρισμένους ανά κλάδο τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, παρόλο που εδώ και 30 χρόνια διάφορα σωματεία και αγωνιστές που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ΜΜΕ θέτουν την αναγκαιότητα της λειτουργίας ενός Ενιαίου Συνδικάτου Τύπου. Ενάντια στις απολύσεις και την επισφάλεια, καλούμε σε δυναμικές ενέργειες διεκδίκησης και ρήξης, παρεκκλίνοντας από την κατεστημένη «συνδικαλιστική δράση και νομιμότητα» που αποδυναμώνει τους εργαζόμενους, και δρομολογώντας τις προϋποθέσεις για την κήρυξη 48ωρης απεργίας στο χώρο όλων των μέσων ενημέρωσης με γενικές συνελεύσεις σε όλα τα μαγαζιά και από τα κάτω συντονισμό των αγωνιζόμενων κομματιών.

Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στις απολύσεις και την επισφαλή εργασία
Παρασκευή 20 Μάρτη 20:00 κτίριο ΕΜΜΕ
(Πανεπιστήμιο Αθηνών Καλαμιώτου 2, Πλ. Καπνικαρέας)

katalipsiesiea.blogspot.com/

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Όλοι και όλες στην κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ!

Το βράδυ της Δευτέρας η Ανοιχτή Συνέλευση Κατάληψης Πρυτανείας Α.Π.Θ.
(στην οποία συμμετείχαν 200 άτομα-μεταξύ αυτών και εργαζόμενοι/ες στο Α.Π.Θ.)

αποφάσισε την συνέχιση της κατάληψης με το εξής πρόγραμμα:

Τρίτη
10.00 Συνέλευση Σωματείου Εργαζομένων
20.00 Συνάντηση για διαμόρφωση κειμένων-δράσεων

Τετάρτη
9.00 Συνάντηση για οργάνωση δράσεων
19.00 Ανοιχτή Συνέλευση Κατάληψης Πρυτανείας

Πέμπτη
12.00 Συγκέντρωση-ΠΟΡΕΙΑ από την Πρυτανεία -Ενάντια στις εργολαβίες και τον εργασιακό μεσαίωνα
19.00 Εκδήλωση: "Το εργασιακό Καθεστώς στο Α.Π.Θ." Θα συμμετέχουν εργαζόμενοι του Α.Π.Θ.

Παρασκευή
20.00 Εκδήλωση Συζήτηση με σωματεία Βάσης από την Αθήνα

Σάββατο
13.00 Συγκέντρωση στην Πρυτανεία-ΠΟΡΕΙΑ Αλληλεγγύης στους/στις μετανάστες/στριες

21.00 ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ Κ.ΚΟΥΝΕΒΑ

Συνεχής ενημέρωση: www.ergolabies.blogspot.com

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Απόλυση στην WIND


Υπάρχουν και εργαζόμενοι και σωματεία που δεν το βάζουν κάτω μπροστά στις απολύσεις...
Ενημέρωση στο http://anticallcenter.wordpress.com/

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Δεν ξεχνάμε...

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Στις 27 Μάρτη πραγματοποιείται το Εφετείο για το συνάδελφο Δημήτρη Πουλόπουλου, συνδικαλιστή από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής και πρόεδρο του επιχειρησιακού «Σωματείου Εργαζομένων στις εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ», ο οποίος καταδικάστηκε πρωτόδικα για συκοφαντική δυσφήμιση του Κέντρου Ξένων Γλωσσών «Ευρωπαϊκή Πορεία».
Το «έγκλημά» του είναι ότι μοίρασε προκήρυξη της συνδικαλιστικής ομάδας Αυτόνομης Εργατικής Πρωτοβουλίας, που κατήγγειλε την αυθαίρετη απόλυση καθηγητή από το εν λόγω φροντιστήριο.

Η εργοδοσία στη μήνυσή της για να αποδείξει ότι συκοφαντήθηκε και δυσφημίστηκε παρέθετε τον τίτλος της προκήρυξης («Όχι στην αυθαίρετη απόλυση») και κάποια αποσπάσματα: «…Τα παραπάνω αφήνουν να διαφανούν -έστω και αποσπασματικά– τις άθλιες συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, το κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας που αντιμετωπίζουν, την ανεξέλεγκτη εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία, στο πιο βάναυσο κι αποκρουστικό της πρόσωπο. Ο καθηγητής ξένων γλωσσών βρίσκεται, κυριολεκτικά, στο έλεος εργοδοτών που αρνούνται να σεβαστούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας».

Σημειώνουμε ότι πλήθος φορέων συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες για την απόλυση του συναδέλφου καθηγητή: σωματεία, συνδικαλιστικές παρατάξεις και εργατικά σχήματα, πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς. Για την ανάκληση της απόλυσης, εδώ και δύο χρόνια, έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες προκηρύξεις, έχουν εκδοθεί ψηφίσματα διαμαρτυρίας, έχουν κολληθεί αφίσες, έχουν γίνει εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις στη γειτονιά και έξω από το φροντιστήριο.
Η διεύθυνση του Κέντρου Ξένων Γλωσσών έχει επιδοθεί σε μια βιομηχανία μηνύσεων ενάντια στον απολυμένο καθηγητή, καθώς και ενάντια σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές που βρέθηκαν στο πλευρό του.

Δεν είναι μόνο η μήνυση σε βάρος του συναδέλφου Πουλόπουλου Δημήτρη. Μήνυση έχει κατατεθεί εναντίον της Καπερνάρου Σύλβιας (προέδρου του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Ξένων Γλωσσών Φροντιστηρίων «Ο Βύρωνας», του Πρωτούλη Γιάννη (μέλος, τότε, της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας), Καλόβουλου Αντώνη (από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών), οι οποίοι σαν αντιπροσωπία επισκέφτηκαν το Κέντρο Ξένων Γλωσσών «Ευρωπαϊκή Πορεία», την επομένη της απόλυσης, για να διαμαρτυρηθούν.
Στη δίκη που έγινε στις 19/9/2008, κρίθηκε ότι το να μοιράζει κάποιος κείμενο με το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση. Η ποινή που επιβλήθηκε στο συνάδελφο ήταν 10 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και 44 ευρώ αποζημίωση σε κάθε μια από τις δύο ιδιοκτήτριες του φροντιστηρίου.

Στη δίκη ως μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν οι ιδιοκτήτριες-μηνύτριες και μια εργαζόμενη που δήλωσε ότι, «είναι πολύ ευχαριστημένη από τις συνθήκες εργασίας στο συγκεκριμένο φροντιστήριο… τόσο που δε θεωρεί ότι υπάρχει η σχέση εργοδότη – εργαζόμενου» (!!!).
Ως μάρτυρες υπεράσπισης κατέθεσαν ο απολυμένος καθηγητής, εκπρόσωπος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής, εκπρόσωπος του Σωματείου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών και ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και μέλος της Εκτελεστική Επιτροπής της ΓΣΕΕ. Επίσης κατατέθηκαν από την υπεράσπιση δεκάδες ψηφίσματα συμπαράστασης σωματείων από όλη την Ελλάδα.
Ο εισαγγελέας πρότεινε αθώωση με το σκεπτικό ότι, «ο Δ. Πουλόπουλος έδρασε μέσα στα όρια που του επιτρέπει ο συνδικαλισμός που είναι κατοχυρωμένος από το Σύνταγμα και τους νόμους». Όπως χαρακτηριστικά είπε στην αγόρευσή του, «εδώ έχουμε δύο αντικρουόμενα συμφέροντα, του επιχειρείν της εταιρείας και του συνδικαλίζεσθαι των εργαζομένων».
Ο δικηγόρος της εργοδοσίας στην τελική του αγόρευση, πιεσμένος τόσο από την έκβαση της ακροαματικής διαδικασίας, όσο και από την πρόταση του εισαγγελέα πρότεινε στο δικαστήριο να εκδικάσει έστω απλά δυσφήμιση, αν όχι συκοφαντική δυσφήμιση.
Οι δικαστές της έδρας, Καλλίγερης, Γρίβας και Παπαϊωάννου,, πράττοντας «βασιλικότερα του βασιλέως», αποφάσισαν, «συκοφαντική δυσφήμιση» και έριξαν την ποινή που προαναφέρθηκε. Πιστεύουμε πως το σκεπτικό τους είναι διάτρητο και αναιτιολόγητο και θα το αποδείξουμε στο Εφετείο.

Για μας αυτό που ποινικοποιήθηκε ήταν η συνδικαλιστική δράση (όπως αυτή κάθε φορά εκφράζεται, είτε με μοίρασμα ανακοινώσεων, είτε με παράσταση διαμαρτυρίας, είτε με συγκέντρωση έξω από τον εργασιακό χώρο) και η εργατική αλληλεγγύη, η οποία είναι συστατικό στοιχείο της φυσιογνωμίας του εργατικού κινήματος. Θεωρούμε ότι πρόκειται για δίωξη φρονήματος και επιλογής όλων όσοι αντιστέκονται στην εργοδοτική αυθαιρεσία και παλεύουν για τη βελτίωση της ζωής και των όρων εργασίας των εργαζομένων.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε σωρεία δικαστικών αποφάσεων που στόχο έχουν την κάμψη των εργατικών αγώνων (κήρυξη απεργιών ως παράνομες και καταχρηστικές, διώξεις σωματείων, προσπάθειες ακύρωσης συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διώξεις συνδικαλιστών με διάφορες κατηγορίες).
Ο αγώνας συνεχίζεται κόντρα στην εργοδοτική ασυδοσία, τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές, την αστυνομική τρομοκρατία και την δικαστική εξουσία.
Δε λυγίζουμε, δεν υποχωρούμε. Η κινητοποίησή μας για την απαλλαγή του συναδέλφου Δ. Πουλόπουλου στο Εφετείο εντάσσεται στην προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός μετώπου εργατικής αντίστασης.
Καλούμε όλα τα εργατικά συνδικάτα και τους κοινωνικούς φορείς να συμπαρασταθούν στο διωκόμενο συνάδελφο.

Προχωρούμε σε συγκέντρωση έξω από το Εφετείο (Λουκάρεως και Λεωφόρος Αλεξάνδρας) την Παρασκευή 27 Μάρτη στις 9.00 π.μ.

«Βομβαρδίστε» με καταγγελίες και ψηφίσματα διαμαρτυρίας το Υπουργείο Δικαιοσύνης (e-mail: grammatia@justice.gov.gr, FAX: 210-7755835).
7/3/2009

Τα σωματεία:
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα Καταστήματα Τύπου του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών