Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Για την Κωνσταντίνα Κούνεβα

Πρωτομαγιά αύριο και κύριο ίσως εργατικό γεγονός της χρονιάς ήταν το πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στην χτυπημένη από την εργοδοσία Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Δημοσιεύουμε ένα άρθρο από το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Στάση (http://stasiepisfaleias.wordpress.com/) που κυκλοφορεί στην Θεσσαλονίκη και έχει ένα καλό χρονικό των δράσεων που έχουν γίνει για την Κωνσταντίνα μέχρι τον Μάρτιο.



Η Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν είναι η μόνη…

Την Τρίτη 23 Δεκέμβρη η συνδικαλίστρια της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού Κωνσταντίνα Κούνεβα, δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι, έξω από το σπίτι της επιστρέφοντας απ' τη δουλειά της. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, εργαζόμενη, μετανάστρια και συνδικαλίστρια ήρθε σε κόντρα με την εργοδοσία της "ΟΙΚΟΜΕΤ Α.Ε." εταιρία καθαρισμού, επιχείρηση κάποιου Νικήτα Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που έχει αναλάβει εργολαβίες καθαριότητας στον ΗΣΑΠ και την ΕΒΟ (ελληνική βιομηχανία οχημάτων) καθώς και σε διάφορα νοσοκομεία και υπενοικιάζει κυρίως αλλοδαπούς εργάτες/τριες οι οποίοι δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες και με μηδενικά δικαιώματα. Εργάζονται 6 ώρες και πληρώνονται για 4-5, απολύονται, εκβιάζονται, και τώρα τυφλώνονται και με οξύ...

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, σε συνέντευξή της στο βέλγο φωτορεπόρτερ Ζακί Ντελόρμ, 26/11/2008, αναφέρει: «Δεν έχουμε την υποστήριξη που θα έπρεπε από τις αρχές. Οι μηχανισμοί της Επιθεώρησης Εργασίας δε λειτουργούν προς όφελός μας, είναι από την πλευρά της εργοδοσίας. Δουλεύουμε μόνες μας». Η τελευταία σύγκρουση μεταξύ της Κωνσταντίνας και των αφεντικών της αφορούσε το δώρο των Χριστουγέννων. Η εργοδοσία έβαζε τις εργαζόμενες να υπογράφουν πως το έλαβαν ολόκληρο ενώ στην πραγματικότητα είχαν πάρει ένα μέρος του. Η Κούνεβα τους ζητούσε να μη δεχτούν τον εκβιασμό και να μην υπογράψουν. Η ίδια δεχόταν το τελευταίο διάστημα απειλές για τη ζωή της. Συγκεκριμένα, όπως είχε δηλώσει στο βέλγο φωτορεπόρτερ στην προαναφερόμενη συνέντευξη, είχε δεχτεί απειλητικά τηλεφωνήματα για τη ζωή της, ευθείες απειλές, υποψιαζόταν ότι μεθόδευαν την απέλασή της, έστειλαν την αστυνομία να την πιάσει περικυκλώνοντας το σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μαρούσι όπου εργαζόταν... Η επίθεση εναντίον της ήταν η πραγματοποίηση αυτών των απειλών και μια απόπειρα να εξοντωθεί η ίδια και να τρομοκρατηθούν οι συνάδελφοί της.

Δυστυχώς το γεγονός της απόπειρας δολοφονίας μιας αγωνίστριας μετανάστριας εργάτριας ήταν αυτό που έφερε στην επιφάνεια την πραγματική κατάσταση την οποία βιώνουν εκατοντάδες εργαζόμενοι/ες στον τομέα των υπηρεσιών καθαριότητας και όχι μόνο. Δυστυχώς το γεγονός αυτό απέδειξε με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο το ρόλο του επίσημου συνδικαλισμού, τον ρόλο των κομμάτων και τον ρόλο των «συνέταιρων» πολιτικών στην μπίζνα που ονομάζεται εργολαβίες, επινοικίαση εργαζομένων, σύμβαση έργου κτλ. Δυστυχώς χρειάστηκε το ΓΕΓΟΝΟΣ για να αποκαλύψει τις πραγματικές διαστάσεις και συνέπειες της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στις πλάτες των εργαζομένων, και ειδικότερα των πιο ευάλωτων, τις γυναίκες και τους μετανάστες. Μπορούμε να μιλάμε στο εξής για σύγχρονο δουλεμπόριο. Όπου ο εκβιασμός της εργασίας στην προκειμένη παίρνει διαστάσεις απειλής της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας των εργαζομένων. Πρόκειται για καθαρή και απροκάλυπτη εργοδοτική τρομοκρατία. Και ως τέτοια την αντιλήφθηκε ένα κομμάτι ριζοσπαστικοποιημένου από την εξέγερση του Δεκέμβρη κόσμου. Και ως τέτοια (επιτέλους) έμελε να απαντηθεί. Ένα πλήθος ενεργειών συμπαράστασης χωρίς ιδιαίτερο συντονισμό μεταξύ τους στόχευσε στην κατάδειξη των υπευθύνων της δολοφονικής επίθεσης στην Κ. Κούνεβα. Από αυτή την ευθύνη, όσο και αν ακούγεται αντιφατικό, δεν υπολείπεται η ΓΣΕΕ, η οποία όχι μόνο γνώριζε για τους αγώνες των καθαριστριών και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτοί πραγματώνονται αλλά φτάνει στο σημείο και η ίδια στα κτίρια της να δέχεται συνεργία καθαρισμού μέσω εργολαβιών τύπου ΟΙΚΟΜΕΤ.

Αμέσως μόλις έγινε γνωστή η τρομοκρατική επίθεση πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τον Ευαγγελισμό από εργαζόμενους που κατήγγειλαν την εργοδοτική τρομοκρατία και επίθεση. Ακολούθησαν:

· 27/12: Κατάληψη στο Κεντρικό κτίριο του ΗΣΑΠ
· 29/12: Πορεία αλληλεγγύης (Πειραιάς) - Αφού πέρασε από το δημοτικό θέατρο και το μπατσάδικο η πορεία, στην επιστροφή ξαναπέρασε από τα γραφεία του νονού-αφεντικού της ΟΙΚΟΜΕΤ όπου ξυλοφορτώθηκαν άγρια τα ΜΑΤ .
· 30/12: Κατάληψη στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης με σκοπό την άσκηση πίεσης για να καλεστεί απεργία από την ΓΣΕΕ – κάτι που φυσικά δεν πραγματοποιήθηκε – και την συσπείρωση στην κατεύθυνση ανάληψης δράσεων αλληλεγγύης.
· 31/12: Δράση στον σταθμό της Ομόνοιας (Αθήνα)
· 3/1: Πορεία αλληλεγγύης στα Άνω Πετράλωνα (Αθήνα)
· 5/1: Πορεία αλληλεγγύης καλεσμένη από το κατειλημμένο Εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης προς τις δυτικές συνοικίες της πόλης.
· 7/1: Θεσσαλονίκη - επίθεση στην Επιθεώρηση Εργασίας
· 8/1: Κατάληψη Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
· 9/1: Επίθεση και σπάσιμο των γραφείων της Αdecco και της ΟΙΚΟΜΕΤ (Θεσσαλονίκη)
· 9/1: Κατάληψη στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων
· 12/1: Κατάληψη στο Εργατικό Κέντρο Βόλου
· 14/1: Κατάληψη στο γραφείο του διοικητή του Ευαγγελισμού πραγματοποίησαν δεκάδες εργαζόμενοι της πρωτοβουλίας 27 σωματείων ενάντια στο δουλεμπόριο εργαζομένων και απαιτώντας από τη διοίκηση του νοσοκομείου να σταματήσει αυτή την πρακτική που οδηγεί σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα εργάτριες, κυρίως μετανάστριες.
· 14/1: Κατάληψη στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης
· 20/1: Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα προχώρησε χθες σε παρέμβαση διαμαρτυρίας στον Κεντρικό Σταθμό του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη για το καθεστώς των εργολαβιών στο Δημόσιο.
· 21/1: Κατάληψη στην Επιθεώρηση Εργασίας στην Αγ. Παρασκευή και στη Δάφνη στην Αθήνα
· 22/1: Αθήνα: Πορεία με συμμετοχή πάνω από 10.000 αλληλέγγυων εργαζόμενων, φοιτητών, μαθητών - συγκρούσεις με τα Ματ στο Υπ. Απασχόλησης, εκτεταμένες επιθέσεις σε πολυτελή καταστήματα – Θεσσαλονίκη: Πορεία 2000 ατόμων, κατά την διάρκεια της πορείας σπάστηκε η πόρτα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και πετάχτηκαν μπογιές στην πρόσοψη του κτιρίου.
· 24-25/1: Διήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης (Ν.Φιλαδέλφεια)
· 31/1: Πορεία αλληλεγγύης στον ΗΣΑΠ Πειραιά
· 4/2: Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας της ΠΕΚΟΠ και της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων στη 1η ΔΥΠΕ Αττικής, η οποία είναι η εποπτεύουσα αρχή των Νοσοκομείων του Νομού Αττικής καταγγέλοντες τις συνθήκες εργασίας.
· 6/2: Σπάζονται τα γραφεία της πολυεθνικής εταιρίας επινοικίασης εργαζομένων Manpower στη Θεσσαλονίκη. Παρέμβαση στο Ε.Κ. Κοζάνης
· 7/2: Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα οργάνωσε παρέμβαση στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, Mediterranean Cosmos. Στην παρέμβαση συμμετείχαν 70 άτομα από διάφορους πολιτικούς χώρους και μοιράστηκαν κείμενα στους/στις εργαζόμενους/ες που καλούσαν σε πορεία στις 19/1
· 9/2: Κατάληψη ραδιοφωνικών σταθμών στη Μυτιλήνη Παρέμβαση αλληλεγγύης στο Ωραιόκαστρο
· 13/2: Μικροφωνική αλληλεγγύης στην Κοζάνη
· 17/2: Επίθεση στα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ στον Πειραιά Συγκέντρωση στην Κομοτηνή
· 18/2: Παρέμβαση αλληλεγγύης στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθήνας (Αθήνα)
· 19/2: Συγκεντρώσεις και πορείες αλληλεγγύης: Αθήνα Θεσσαλονίκη Ηγουμενίτσα Bόλος Χανιά
· 19/2: Επίθεση σε εταιρίες καθαρισμού εταιρείες που αναλαμβάνουν εργολαβίες στο χώρο του καθαρισμού. Το μεσημέρι δέχεται επίθεση η "Οικολογική" στον Πειραιά, και το απόγευμα η "Αριάνθη" στην περιοχή του Αγίου Νικολάου. Οι επιθέσεις έγιναν σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και σε όλους τους εκμεταλλευόμενους.
· 20/2: Έπειτα από απόφαση της λαϊκής συνέλευσης των κατοίκων Πετραλώνων/Κουκακίου/Θησείου, έγινε κατάληψη στον σταθμό του ΗΣΑΠ, διαβάζονταν συνεχώς κείμενα από το μικρόφωνο του σταθμού, ενώ αντί να χτυπήσουν εισιτήριο, στους επιβάτες μοιραζόταν το κείμενο της λαϊκής συνέλευσης.
· 21/2: Πραγματοποιήθηκε ανοιχτή εκδήλωση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με θέμα το καθεστώς εργασίας των εργαζομένων μέσω εργολαβιών στο Α.Π.Θ. και την εργοδοτική τρομοκρατία από την «Πρωτοβουλία για την κοινή δράση ενάντια στις εργολαβίες στο Α.Π.Θ.». Στην εκδήλωση συμμετείχε εργαζόμενη-συνάδελφος και συναγωνίστρια του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού
· 25/2: Η Πρωτοβουλία των 90 Σωματείων για την για την αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την κατάργηση του δουλεμπορίου στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας και συμβολική κατάληψη των γραφείων της διοίκησης του ΗΣΑΠ στην οδό Αθηνάς .Κατά τη διάρκεια της παράστασης διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε συνάντηση της ΠΕΚΟΠ και της Πρωτοβουλίας Σωματείων με το διευθύνοντα σύμβουλο της ΗΣΑΠ Α.Ε. κ. Παπαθανάση και υπηρεσιακούς παράγοντες. Σε αυτήν οι εκπρόσωποι των σωματείων θέσανε τα αιτήματα για την κατάργηση του σύγχρονου δουλεμπορίου και όλων των μορφών ελαστικής και επισφαλούς εργασίας.
· 6/3: Αθήνα - Κατάληψη από 80 συντρόφους/ισσες του σταθμού Αττικής για αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα - Κιλκίς – Συναυλία αληλεγγύης
· 7/3: Κομοτηνή – Συναυλία αλληλεγγύης
· 8/3: Μοσχάτο - Εκδήλωση αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης της Κωνσταντίνας - Σόφια (Βουλγαρία) - Πορεία αλληλεγγύης στην Κούνεβα και όλες τις εκμεταλλευόμενες γυναίκες του κόσμου από τη φοιτητική ομάδα "Priziv za obrazovanie" (Call-out for education)
· 16/3: Θεσσαλονίκη – Καταλαμβάνεται η Πρυτανεία του Α.Π.Θ. με σκοπό να φύγουν οι εργολαβίες από το Α.Π.Θ. και από παντού. Το πανεπιστήμιο προκειμένου να καλύψει πάγιες ανάγκες του, όπως π.χ. ο καθαρισμός, συνάπτει συμβάσεις με εργολαβικές εταιρίες (στην περίπτωση του Α.Π.Θ. με την «Οικολογική», η οποία συνεργάζεται με την ΟΙΚΟΜΕΤ) και αυτές αναλαμβάνουν με δικά τους μέσα (δηλ. δικό τους προσωπικό και εξοπλισμό) να διεκπεραιώσουν το έργο. Στην πράξη παρουσιάζονται στις σχέσεις των εργαζομένων με την εργολαβική εταιρία φαινόμενα αντίστοιχου πνεύματος με αυτά που αντιμετώπιζε η Κ. Κούνεβα – επισφάλεια, ανασφάλεια εάν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εργοδοτική αυθαιρεσία, απειλές και τρομοκρατία.
· 13/3: Υπό κατάληψη από αναρχικούς και αντιεξουσιαστές βρέθηκε τις αμέσως προηγούμενες ώρες ο σταθμός του Μετρό στο Αιγάλεω. Η κοινωνική του λειτουργία δεν εμποδίστηκε, μπλοκαρίστηκαν τα μηχανήματα ακύρωσης εισιτηρίων, ακυρώθηκαν οι εισπρακτικές και ελεγκτικές λειτουργίες και μοιράστηκε υλικό αντιπληροφόρησης για την υπόθεση της Κ. Κούνεβα. Η κίνηση αυτή εξελίχθηκε σε συντονισμό με άλλες καταλήψεις την ίδια ώρα σε διάφορους σταθμούς Μετρό και ΗΣΑΠ για την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα. - Εκδήλωση αλληλεγγύης στη Κ. Κούνεβα στο Λονδίνο
· 19/3: Ξάνθη - Πορεία αλληλεγγύης για την Κωνσταντίνα Κούνεβα και κάθε εργαζόμενο αγωνιστή – Θεσσαλονίκη – Πορεία ενάντια στις εργολαβίες και αλληλεγγύης στην Κ.Κούνεβα από την ανοιχτή συνέλευση κατάληψης Πρυτανείας, το σωματείο εργαζομένων στο Α.Π.Θ. και συλλόγους φοιτητών.
· 20/3: Θεσσαλονίκη- Κατάληψη της επιθεώρησης εργασίας από την ανοιχτή συνέλευση κατάληψης πρυτανείας.
· 27/3: Σπάρτη – Κατάληψη Εργατικού Κέντρου - 2ήμερο εκδηλώσεων

Συμπληρώνουμε την θετική εξέλιξη που έχει πάρει ο αγώνας, τόσο στον ΗΣΑΠ, όσο και στο ΑΠΘ, όπου σε πρώτη φάση υπάρχουν δεσμεύσεις ότι θα αλλάξει το εργασιακό καθεστώς.

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Συνέντευξη από ένα εργοστάσιο σε κατάληψη



Η παρακάτω συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο φύλλο 11, Απριλίου 2009, της εφημερίδας "Στο Ρελαντί" που εκδίδεται από τη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου στην Αθήνα.


Μια συζήτηση με τους εργαζομένους από τη βιοτεχνία «ΦΑΡΟΣ» στον Άλιμο

Από τις 4 Φεβρουαρίου, περίπου 40 από τους 60 εργαζόμενους της εταιρίας «Φάρος» στον Άλιμο πραγματοποίησαν κατάληψη του εργοστασίου με σκοπό να αποτρέψουν τη μεταφορά των μηχανημάτων και να τους καταβληθούν οι νόμιμες αποζημιώσεις. Τους προηγούμενους μήνες προχώρησαν σταδιακά σε επίσχεση εργασίας αντιδρώντας με αυτόν τον τρόπο στην ολοένα και μεγαλύτερη καθυστέρηση στις πληρωμές των μισθών. Με γνώμονα την αλληλεγγύη απέναντι σε εργαζόμενους και ειδικά σε αυτούς που βιώνουν ακραίες μορφές εκμετάλλευσης, 3 από τα μέλη του σωματείου επισκεφτήκαμε το εργοστάσιο και συνομιλήσαμε με τους εργαζόμενους για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε η κατάληψη, τον εμπαιγμό τους από τα ΜΜΕ και τις προοπτικές που μπορεί να έχουν εγχειρήματα ανάλογης δυναμικής. Το κυριότερο συμπέρασμα που βγάλαμε είναι πως με την ενότητα οι εργαζόμενοι κατορθώνουν να πετύχουν τις νίκες που θα τους φέρουν πιο κοντά στην υλοποίηση συλλογικών διεκδικήσεων. Είναι γνωστό άλλωστε πως τα αφεντικά με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», είτε αυτό αφορά παροχές, είτε προνόμια προσπαθούν να διασπάσουν τους εργαζόμενους και να τους οδηγήσουν σε επιλογές που έχουν να κάνουν με την ικανοποίηση ατομικών διεκδικήσεων αποδυναμώνοντας το συλλογικό χαρακτήρα τους. Να συμπληρώσουμε πως κατά τη διάρκεια της συνάντησης ήταν διάχυτη η αισιοδοξία των καταληψιών, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυρίαρχη εικόνα που θέλει τους εργαζόμενους (απολυμένους ή στα πρόθυρα της απόλυσης) δέσμιους της ηττοπάθειας.


Α. …αν δεν είχα κι εγώ ανθρώπους εκτός της δουλειάς να με παρακινήσουνε θα ήτανε πιο δύσκολο. Δηλαδή ο αδελφός μου ας πούμε μoυ λέει «τι κάνεις; Λοιπόν, είχε αρχίσει η καθυστέρηση των πληρωμών και μεγαλώνανε: δυο βδομάδες, δεκαπέντε μέρες, μέχρι που έφτασε και μήνας. Δηλαδή μας έδινε 100, 200 τόσο. Το σωματείο ερχότανε πολύ συχνά και μας έλεγε να ξεκινήσουμε. Βγάζει λοιπόν μια ανακοίνωση πάνω στο πρόβλημά μας και επειδή μοιράστηκε έξω μας μάζεψε και μας είπε ότι διαβάλλει την εταιρεία, ότι δεν πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω τα προβλήματά μας γιατί κάνει κακό στη δουλειά. Είχε βγάλει ένα χαρτί κι έβαλε τις εργαζόμενες να υπογράψουν κατά του σωματείου.
Μετά το καλοκαίρι επειδή είχαμε αρχίσει να βλέπουμε ότι καθυστερεί προσπαθήσαμε να μαζευτούμε κάποια άτομα για να δούμε τι θα κάνουμε μαζί με το σωματείο. Τελικά αποφασίστηκε να κάνουμε επίσχεση. Οκτώβριο ξεκινήσαμε την επίσχεση 7 άτομα. Μαζί πάλι με το σωματείο κάναμε ό,τι χρειάζεται, κάναμε ασφαλιστικά μέτρα εμείς τα 7 άτομα. Αυτός έφερε τους άλλους εργαζόμενους εναντίον μας μέχρι που δε μας μιλάγανε.

Ψυχολογικός πόλεμος δηλαδή;

Α. Φοβερός! Συνάδελφοι που ήμασταν χρόνια μαζί δε μας μιλάγανε, μας γυρίζανε την πλάτη!

Β. κάποιες φύγανε μετά…

Α. Όχι δε μιλάω για αυτές, μιλάω για άλλους συναδέλφους που πραγματικά το μετανιώσανε μετά και καταλάβανε τι γινότανε. Αυτός τους έπιανε τους φώναζε: «εσείς θα τα πάρετε τα λεφτά σας, ενώ αυτοί δε θα πάρουν τίποτα». Προσπάθησε να κρατήσει όσο γίνεται την επιχείρηση, προκειμένου να τους κάνει να δουλέψουν όσο πιο πολύ μπορούνε προκειμένου να βγάλει αυτός όσο το δυνατόν περισσότερο. Γιατί ήξερε ότι θα τελειώσει η υπόθεση. Φαινότανε, οπότε κι αυτός σου λέει: «ό,τι μαζέψω τώρα. Όσο δουλεύουνε κάτι θα μαζέψω, κάτι θα πάρω». Μέχρι που έφτασε ο Δεκέμβριος και καταλάβανε και οι υπόλοιποι τι συμβαίνει γιατί παίρνανε 100 ευρώ αν δυο βδομάδες και αυτά παρακαλώντας, ενώ έτρωγε και ένσημα όλον αυτόν τον καιρό.


Σας δήλωνε δηλαδή λιγότερες μέρες;

Α. Ακριβώς αυτό έκανε! Πήγαμε στο ΙΚΑ για να κάνουμε καταγγελία και μας λέει ότι “εγώ σας δηλώνω ότι δουλεύετε λιγότερες μέρες και πως πρέπει να αποδείξετε ότι δεν είσαστε ελέφαντες, ότι δουλεύετε πενθήμερο”. Και έτσι μετά ξεκινήσανε και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι την επίσχεση. Όταν όμως ξεκινήσανε και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι ενώ στην αρχή ερχόμαστε καναδυο μέρες και δουλεύαμε μετά αυτός πήρε τα κλειδιά και κλείδωνε από το Δεκέμβρη, εκεί στις γιορτές. Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζαμε να ερχόμαστε το πρωί και το απόγευμα, αλλά όχι να κάνουμε βάρδιες. Δεν είχαμε αποφασίσει να κάνουμε βάρδιες, παρόλο που το σωματείο το έλεγε και το τόνιζε πως πρέπει να φυλάμε τα μηχανήματα. Εμείς αντίθετα πιστέψαμε στην καλή θέληση και είχαμε πει πως ναι μεν θα ερχόμαστε να κοιτάμε για τα μηχανήματα, χωρίς όμως να πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει αυτό… Στις 4 Φεβρουαρίου λοιπόν περνά τελείως τυχαία ένας συνάδελφος και βλέπει τα μηχανήματα φορτωμένα.


Και τι κάνατε τότε, πως το σταματήσατε;

Α. Πήρε ο συνάδελφος τηλέφωνο και κατεβήκαμε. Ευτυχώς είμαστε και πολύ κοντά, δηλαδή με το που πήρε τηλέφωνο κατεβήκαμε. Φωνάξαμε την αστυνομία γιατί αυτό ήταν παράνομο και μάλιστα δυο φορές παράνομο: τα μηχανήματα είναι και ασφαλισμένα, χώρια του ότι είχε δικαστεί και η πτώχευση. Η αστυνομία είπε βρείτε τα με τους δικηγόρους σας και δεν ξέρω δεν άκουσα… Από τότε λοιπόν αποφασίσαμε να φυλάμε τα μηχανήματα μέχρι να μηχανογραφηθεί η απόφαση της πτώχευσης για να μπορέσει να μπει ο σύνδικος να καταγραφούν τα μηχανήματα, να ξέρουμε τι υπάρχει μέσα ώστε να απαλλαχθούμε και εμείς από το φύλαγμα και τις βάρδιες.

«Για μένα είναι καλό να είναι ενωμένοι οι εργαζόμενοι και το κυριότερο είναι να υπάρχουν σωματεία και να μπαίνουν σε αυτά οι εργαζόμενοι γιατί έτσι οργανωμένα μπορούν να διεκδικήσουν πολλά πράγματα. Με το σωματείο πήγαμε άπειρες φορές έξω από το Υπουργείο, ανεβήκαμε επάνω, ζητήσαμε κάποια οικονομική ενίσχυση λόγω του ότι από τον Ιούνιο ήμαστε απλήρωτοι και τελικά με τον αγώνα αυτό καταφέραμε χθες πια να πάρουμε 750 ευρώ οικονομική ενίσχυση. Έτυχε βέβαια να έχουμε ένα πολύ σωστό σωματείο που μας βοήθησε και μας ενίσχυσε όταν το χρειαστήκαμε».

[…]

«Εμείς όταν ξεκινήσαμε τον αγώνα μας δεν είχαμε να χωρίσουμε τίποτα με τους άλλους συναδέλφους, αλλά αν ήμασταν από την αρχή όλοι ενωμένοι σίγουρα τώρα θα ήμασταν πολύ πιο κερδισμένοι. Αυτό γίνεται παράδειγμα για εμάς γιατί ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα πάρει ο καθένας το δρόμο του...».


Υπάρχει μήπως δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε και να δουλέψετε τα μηχανήματα εσείς;

Α. Όχι αυτό δε γίνεται.

Β. …ας πάρουν άτομα να τα δουλέψει.

Α. …ακριβώς μόνο έτσι. Αυτοί που τελικά θα πάρουν τα μηχανήματα ας πάρουν και ανθρώπους να τα δουλέψουνε.

Τεχνικά εννοείς ότι δεν μπορείτε να τα δουλέψετε; Αν δηλαδή σας έλεγε κάποιος ελάτε και δουλέψτε τα μηχανήματα θα μπορούσατε να το κάνετε;

Α. Έτσι, φυσικά αφού εμείς ήμασταν αυτοί που παρήγαγαν, εμείς τα δουλεύαμε.

Οι γραφικές ύλες που βγάζατε είναι από τις πιο γνωστές στους χώρους αυτούς. Λογικά λοιπόν δε θα υπήρχαν πολλοί πελάτες που θα ερχόντουσαν να πάρουν τέτοιες γραφικές ύλες από εσάς;

Α. Για να κάνεις όμως κάτι τέτοιο σημαίνει να στήσεις επιχείρηση! Δεν μπορεί να ξεκινήσεις έτσι ξεκάρφωτα μια επιχείρηση.

[…]

Α. Είπαμε κι εμείς να δημοσιοποιήσουμε το θέμα και φέραμε τον Αυτιά. Ήταν φοβερό! Είδε ζουμί, ήταν και κεντρικό θέμα η ανεργία εκείνη την εποχή, οπότε λέει «κάτσε να το ρίξουμε κι αυτό» και ήρθε λοιπόν ένα πρωί. Εμείς είπαμε τα προβλήματά μας και μας κλείνουν και μας λένε ότι θα ξαναβγούμε σε λίγο. Ξαφνικά μαθαίνουμε, γιατί εμείς δεν είχαμε μόνιτορ εδώ, ότι είχε βγει η αφεντικίνα στο τηλέφωνο και άρχισε να λέει τα δικά της: ότι χρωστάει, ότι έχει βάλει υποθήκη τα σπίτια της, ότι έχει βγει στο μεροκάματο κι αυτή, κτλ. μέχρι που της έβγαλε το καπέλο ο Αυτιάς! Εμείς δεν το ξέραμε καν ότι είχε βγει, μας πήραν τηλέφωνο και φυσικά δε μας άφησε ούτε να απαντήσουμε και φύγανε.

Β. Και δε λέγανε ούτε να δείξουν τη φίρμα του εργοστασίου…


Εσάς σας έκανε εντύπωση η συμπεριφορά αυτή;

Α. Εμένα προσωπικά όχι. Ξέρω ότι συμφέροντα έχουν κι αυτοί…Ένα αυτί να τους τραβήξουν… βέβαια το έχουν ξεφτιλίσει εντελώς… Από την άλλη θέλαμε και να το δημοσιοποιήσουμε γιατί είχαν βγει διάφορα ψέματα, ότι εμείς ήμασταν εκείνοι που το κλείσανε το εργοστάσιο, ότι εμείς μετά από 27 χρόνια δουλειάς δε θέλαμε τη δουλειά μας και το κλείσαμε και άλλα τέτοια…

[…]

Α. Ευτυχώς η κρίση θα αρχίσει να φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους κι εγώ το βλέπω από τους συναδέλφους μου αυτό. Τώρα έχουμε καταλάβει πολλά περισσότερα πράγματα από όσα καταλαβαίναμε τόσα χρόνια! Το σωματείο δηλαδή ερχότανε και μας έλεγε «γιατί σας χρεώνει το διάλειμμα πρέπει να το διεκδικήσετε» και εμείς λέγαμε «να έχουμε εμείς τη δουλειά μας, να μας πληρώνει και δεν πειράζει ας το δουλεύουμε το διάλειμμα!» Το σωματείο μας ρωτούσε «γιατί τον αφήνετε και σας έχει απλήρωτους 15 μέρες» και εμείς λέγαμε «δεν πειράζει θα μας τα δώσει» και καθόμασταν, δε μιλάγαμε, τη δουλειά μας να έχουμε κι ας τα πάρουμε έστω και σε 15 μέρες… Και λίγο-λίγο μας έφτασε εδώ που μας έφτασε…Ενώ έπρεπε να κάνουμε πράγματα δεν τα κάναμε. Αυτά είναι παραδείγματα. Τα παθήματα γίνονται μαθήματα.

[…]

Α. Πολλοί λένε «γιατί ρε παιδιά φαίνεστε χαρούμενοι»; Εμείς έναν αγώνα κάνουμε εδώ και ο κόσμος δεν τελειώνει τώρα. Αυτό είναι ένα παράδειγμα για τα παιδιά μας! Αυτό είναι και το κυριότερο από όλα. Να βλέπει το παιδί ότι διεκδικούμε, ότι κάνουμε κάτι, ότι δεν καθόμαστε. Μαθαίνει έτσι πως πρέπει να παίρνουμε αυτά που δικαιούμαστε. Αυτά είναι μαθήματα!

[…]


Το βασικό ποιο είναι τώρα για εσάς, να πωληθούν τα μηχανήματα και να πάρετε τις αποζημιώσεις;

Α. Ναι, ό,τι πάρουμε. Πολλές φορές βέβαια λέμε ότι μπορεί να μην καταφέρουμε να πάρουμε κάτι ή να πάρουμε τίποτα ψιλά…


Γιατί αυτό;

Α. Γιατί δεν ξέρουμε πόσο στοιχίζουνε, ενώ μερικά είναι χρεωμένα στις τράπεζες.

Δηλαδή πρώτα είναι οι τράπεζες και μετά οι εργαζόμενοι;

Α. Όχι! Έχουμε κάνει ασφαλιστικά μέτρα και δε θα αφήσουμε να γίνει αυτό. Επειδή πάντως πολλοί έρχονται και μας λένε «τι κάθεστε εδώ αφού δε θα πάρετε τίποτα», εμείς ξεκαθαρίζουμε ένα πράγμα. Μας ενδιαφέρει αυτοί να μην πάρουνε τίποτα. Δε θέλουμε όλα αυτά που είναι ο ιδρώτας μας, γιατί αυτό έχουν σκοπό να κάνουν, να έρθουν και να τα πάρουν.

Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και όσο μπορείτε και όσο αντέχετε η συμπαράσταση που θα βρείτε στην πορεία μπορεί να σας ξαφνιάσει. Όσο παλέψετε δηλαδή περισσότερο…

Α. …ήδη έχουν αρχίσει κι έρχονται πολλοί!

Β. Εγώ δούλευα εδώ 6 χρόνια και ήμουνα στο φορτηγό, έξω, διανομή. Είχαμε πολύ δουλειά και μας έκανε και παρατηρήσεις. Άκου θράσος: ότι πηγαίνουμε στο δρομολόγιο και ότι μετά μόλις τελειώσουμε καθυστερούμε σκόπιμα και δεν ερχόμαστε πίσω.


Κανένα άλλο σκηνικό χαρακτηριστικό;

Β. Θα σου πω. Η κόρη του αφεντικού με στέλνει στο ταχυδρομείο και μου δίνει ένα πάκο γράμματα με πληρωμένο τέλος για να πάω να τα ταχυδρομήσω. Και παίρνω το φορτηγάκι που είναι μεν μικρό, αλλά για να το παρκάρω στα κεντρικά που είναι το ταχυδρομείο δεν μπορούσα, οπότε το χώνω σε ένα στενό. Δεν ενοχλούσε κανέναν. Και περνάει η αφεντικίνα, η μαμά της κόρης, και βλέπει παρκαρισμένο το φορτηγό και ωπ σου λέει αυτό ήταν, τον έπιασα λουφάρει! Οπότε επιστρέφω πίσω και αρχίζει μπροστά μου και με παρούσα την κόρη της: «πάτε και λουφάρετε και κάνετε και ράνετε...» και ενώ η κόρη της είπε ότι αυτή με είχε στείλει ούτε ένα συγνώμη δε ζήτησε! Τίποτα. Θράσος!

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Νέοι εργαζόμενοι, νέες συλλογικότητες

Έντονη είναι η κινητικότητα νέων κυρίως εργαζομένων σε διάφορους κλάδους, καρπός της οποίας είναι και η σύσταση πρωτοβάθμιων σωματείων.
Έτσι σωματείο δημιουργήθηκε:

--στα τηλεφωνικά κέντρα εξυπηρέτησης του ΟΤΕ στην Θεσσαλονίκη (για λεπτομέρειες δείτε το
http://somateiootethess.wordpress.com/),

--στην Forthnet (δείτε
http://somateioforthnet.blogspot.com/),

--και προσπάθεια για δημιουργία σωματείου υπάρχει στον χώρο των μεταφραστών-επιμελητών (δείτε http://prwtobouliametafrastwnepimelitwn.blogspot.com/ )


Τέλος, μια νέα προσπάθεια ξεκινά με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας, το οποίο προέβη σε μια πολύ πετυχημένη εκδήλωση στις 3 Απρίλη με 80-100 άτομα. Ακολουθεί ένα κείμενο-παρέμβαση για το μέλλον του σωματείου μισθωτών τεχνικών μακεδονίας από μηχανικό με πολυετή εμπειρία, και στην δουλειά, και στους αγώνες.





Ορόσημα για την Ανάπτυξη της Συνδικαλιστικής Δράσης
του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας
για το Επόμενο Εξάμηνο (Απρίλιος – Οκτώβριος 2009)


Άνοιξη 2008–Φθινόπωρο 2009 : Μια δύσκολη αλλά ενδιαφέρουσα πορεία

Η πορεία που δρομολογήθηκε ήδη από την άνοιξη του 2008 για την ίδρυση αυτοτελούς Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Θεσσαλονίκη (και στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας), κατέληξε ήδη στην ολοκλήρωσή της με την δικαστική αναγνώριση και την επικείμενη εγγραφή του στο αντίστοιχο μητρώο του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Σ’ αυτό το διάστημα ξεπεράστηκαν οι αντιρρήσεις και ενστάσεις που είχαν προβληθεί, πραγματοποιήθηκε μια σχετική συσπείρωση μισθωτών τεχνικών, καθιερώθηκε μια δημοκρατική διαδικασία λειτουργίας και ξεκίνησαν εξορμήσεις και παρεμβάσεις σε τεχνικές εταιρίες μελετών και κατασκευών της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα αναπτύχθηκαν γόνιμοι δεσμοί ταξικής συνεργασίας, κοινών προσανατολισμών και δράσης με το Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, ιδιαίτερα μάλιστα μετά από την κατάκτηση της υπογραφής της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τις εργοδοτικές οργανώσεις, την περιθωριοποίηση του εργοδοτικού σωματείου – σφραγίδα ΣΤΥΕ, την αναγνώριση της μισθωτής εξαρτημένης σχέσης εργασίας για τους εργαζόμενους μηχανικούς (αλλά και ορισμένους τεχνολόγους) με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Η επιτυχής πραγματοποίηση της εκδήλωσης του Σωματείου στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στις αρχές Απριλίου 2009, με την μαζική συμμετοχή που εξασφάλισε, αποτέλεσε την κορύφωση αυτής της ετήσιας διαδικασίας συγκρότησης και ταυτόχρονα σηματοδότησε την απαρχή της πορείας μαζικοποίησης του Σωματείου, προβολής του στο προσκήνιο των Τεχνικών Κατασκευών και Μελετών της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης Μακεδονίας, ενίσχυσης της συλλογικής και ταξικής αυτοπεποίθησης για την αποτελεσματικότητα της συλλογικής κοινωνικής δράσης.
Ο χρονικός ορίζοντας προγραμματισμού της συνδικαλιστικής δράσης του Σωματείου κλιμακώνεται έτσι από την αρχή Απριλίου μέχρι τον Οκτώβριο 2009 όπου μπορούν και είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθούν οι πρώτες εκλογές για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου και αντιπροσώπων στις δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Πολύ περισσότερο μάλιστα που το Φθινόπωρο 2009 πραγματοποιείται το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και έτσι η εγγραφή του Σωματείου σ’ αυτό, όπως και η εκλογή των αντιπροσώπων του πρέπει να γίνουν έγκαιρα, και πάντως πριν από αυτό το Συνέδριο. Στο διάστημα αυτό και ιδιαίτερα στην περίοδο Απρίλιος – Ιούνιος 2009, καθώς και Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2009 (με δεδομένη την περίοδο Ιουλίου – Αυγούστου 2009 που λόγω διακοπών θα υπάρχει μια ορισμένη υποχώρηση των σχετικών παρεμβάσεων), είναι αναγκαία η μαζικοποίηση του Σωματείου έτσι ώστε από τα αρχικά 30 περίπου ιδρυτικά μέλη να φτάσει στα 100 ή 150 ή και περισσότερα, ιδιαίτερα στον εργαζόμενο μισθωτό τεχνικό κόσμο των εταιριών μελετών και κατασκευών. Ταυτόχρονα η αποτύπωση του συνδικαλιστικού στίγματος του Σωματείου σε εργοτάξια και γραφεία (ριζοσπαστικού, ταξικού, μαζικού, αγωνιστικού, ενωτικού) είναι εξίσου αναγκαία ως εγγραφή υποθήκης για την μελλοντική του πορεία. Και επιπρόσθετα η απαρχή της ανάδειξης των κυρίαρχων στόχων του διεκδίκησης είναι σε θέση να συμβάλλει στη μαζική του πλαισίωση από τους μισθωτούς τεχνικούς όλων των κατηγοριών και χώρων απασχόλησης.



Από τους μηχανικούς της επισφάλειας στο σύνολο των μισθωτών τεχνικών

Σ’ αυτό το πλαίσιο είναι χρήσιμη η επισήμανση ορισμένων νευραλγικής σημασίας ζητημάτων που χρειάζεται να αντιμετωπισθούν προκειμένου η ανάπτυξη του Σωματείου να προσλάβει ολοκληρωμένα εργατικά χαρακτηριστικά. Πρώτα απ’ όλα τίθεται το μείζον ζήτημα της κοινωνικής σύνθεσης της συνδικαλιστικής οργάνωσης των μισθωτών τεχνικών, η οποία είναι κυρίαρχα «μηχανικο-κεντρική», και μάλιστα απαρτίζεται κυρίως από νέους μηχανικούς της επισφαλούς ιδιαίτερα ζώνης εργασίας, η οποία βέβαια και θα διευρύνεται με την σημερινή όξυνση της κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και την αντίστοιχη κρίση των Τεχνικών Μελετών και Κατασκευών (κατακόρυφη πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 30% και αντίστοιχη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τεχνικά έργα υποδομής). Ωστόσο η απεύθυνση του Σωματείου έχει και οφείλει να προσλάβει πολύ ευρύτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά γιατί αν το πεδίο των τεχνικών μελετών πλαισιώνεται κατ’ εξοχήν από μηχανικούς, ο χώρος των τεχνικών κατασκευών απαρτίζεται κυρίως από μισθωτούς τεχνολόγους και τεχνικούς – εργοδηγούς. Μ’ αυτή την έννοια είναι περισσότερο από αναγκαία η στροφή του Σωματείου στους μισθωτούς τεχνολόγους και τεχνικούς – εργοδηγούς (που εργάζονται με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, αμείβονται από μια γενική άποψη με βάση την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, και ασφαλίζονται στο ΙΚΑ) των κατασκευαστικών επιχειρήσεων (όλων των τάξεων) όπως αντίστοιχα και στον απόφοιτο κόσμο των ΤΕΙ (αλλά και ΙΕΚ) όπως και στον κόσμο των αποφοίτων των Πολυτεχνείων. Από εκεί και πέρα η μόνη κατηγορία τεχνικών – μηχανικών που είναι δύσκολα ή αδύνατον προσεγγίσιμη είναι των μηχανικών – διευθυντικών στελεχών των εταιριών κατασκευών και μελετών (τεχνικοί διευθυντές, εργοταξιάρχες κλπ.) που στη μεγάλη τους πλειονότητα βρίσκεται από την πλευρά της εργοδοτικής εξουσίας του κεφαλαίου. Διαφορετικά το Σωματείο θα συρρικνωθεί εξαντικειμένου στην κατηγορία των νέων μηχανικών – επισφαλώς εργαζομένων, πράγμα που θα μειώσει καίρια την κοινωνική του εμβέλεια και την συνδικαλιστική του αποτελεσματικότητα. Το Σωματείο είναι εκφραστής του συλλογικού κοινωνικού υποκειμένου των μισθωτών τεχνικών κι’ όχι μιας επιμέρους κατηγορίας τους, όσο κι’ αυτό το στρώμα αντιμετωπίζει συνθήκες κοινωνικής και επαγγελματικής απαξίωσης.



Η ταξική εργατική ενότητα στις Τεχνικές Κατασκευές και Μελέτες

Μια άλλη βασική πλευρά της ανάπτυξης του Σωματείου είναι η προσπάθεια σύνδεσής του με τα αντίστοιχα κλαδικά συνδικάτα του τομέα των Τεχνικών Κατασκευών που συσπειρώνουν τις υπόλοιπες κατηγορίες του «συλλογικού εργαζόμενου» στον κλάδο (π.χ. οικοδόμων, χειριστών, οδηγών κλπ.). Αυτή η επιδίωξη αγωνιστικού συντονισμού είναι αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί η αποτελεσματικότητα της συνδικαλιστικής παρέμβασης του συνόλου των εργαζομένων στις τεχνικές μελέτες και κατασκευαστικές επιχειρήσεις. Άλλωστε η τεχνική εργοδοσία του κλάδου δεν πρόκειται να υποχωρήσει και να αποδεχθεί ουσιαστικές κοινωνικές διεκδικήσεις παρά μόνον αν πιεστεί αγωνιστικά και κινηματικά από το σύνολο της εργατικής τάξης των κατασκευών. Βέβαια στη σημερινή περίοδο τα συναφή εργατικά συνδικάτα του κλάδου εμφανίζουν χαρακτηριστικά απομαζικοποίησης, χαμηλής συνδικαλιστικής συσπείρωσης και φαινόμενα γραφειοκρατικοποίησης ή φιλο-εργοδοτικής ενσωμάτωσης. Το Συνδικάτο Οικοδόμων διατηρεί μεν μια ταξική φυσιογνωμία, ωστόσο το δυναμικό του έχει απομειωθεί κυρίως εξ αιτίας της μαζικής απασχόλησης οικονομικών μεταναστών στον κλάδο, οι οποίοι και γενικά αποφεύγουν σε πολλές περιπτώσεις την ένταξη στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Από την άλλη πλευρά, οι επικρατούσες πλειοψηφίες στα συνδικάτα χειριστών και οδηγών εμφανίζουν συντεχνιακά χαρακτηριστικά και από μια γενική άποψη εντάσσονται στη σφαίρα επιρροής του συναινετικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ). Παρόλα αυτά είναι χρήσιμη η άσκηση συστηματικής πίεσης από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας για την ανάπτυξη κοινών δράσεων, ιδιαίτερα μέσα στις συνθήκες της σημερινής βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, σε επίπεδο εργοταξίων και τεχνικών εταιριών, με όλες τις άλλες υπαρκτές μορφές κλαδικής συνδικαλιστικής οργάνωσης της εργατικής τάξης στον κατασκευαστικό κλάδο.



Ζωτικές κοινωνικές διεκδικήσεις του Σωματείου στον τεχνικό κλάδο

Αν στην προηγούμενη χρονική περίοδο και ιδιαίτερα στη διάρκεια των τριών Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (Α, Β, Γ) των Μεγάλων Έργων καθώς και των Ολυμπιακών Έργων (1990 – 2007), είχε επικρατήσει μια ανάπτυξη του κατασκευαστικού καπιταλισμού, που διασφάλιζε μια ευρεία απασχόληση του εργατικού δυναμικού στον κλάδο, αυτό γινόταν με την εφαρμογή του 10ωρου – 6μερου – 60ωρου και τις αντίστοιχες απορρυθμίσεις των εργασιακών σχέσεων (π.χ. εργασία με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών κ.ά.). Με την εκδήλωση και το σημερινό βάθεμα της κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού εντείνεται η ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας στον κλάδο με κύρια έκφραση την διεύρυνση της ανεργίας που πλήττει τόσο τους νέους μηχανικούς και τεχνολόγους, όσο και άλλα στρώματα του «συλλογικού εργαζόμενου» (π.χ. οικοδόμους έλληνες και μετανάστες). Εξίσου η τάση της κατάργησης της όποιας εργασιακής κοινωνικής «σταθερότητας» (όσης μπορεί να υπάρχει στον σύγχρονο ιδιωτικό καπιταλισμό) γίνεται ιδιαίτερα έντονη και ασφυκτική. Ταυτόχρονα η κρίση αναπαραγωγής του κεφαλαίου λειτουργεί έτσι ώστε άλλες τεχνικές επιχειρήσεις (μελετών και κατασκευών) να συρρικνώνονται ή και να κλείνουν, ενώ ταυτόχρονα άλλες που διαθέτουν ισχυρότερη χρηματοπιστωτική βάση να διατηρούνται και να επωφελούνται από την κρίση. Τέλος ενισχύονται οι τάσεις συσσώρευσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον κλάδο, ιδιαίτερα στην κορυφή της πυραμίδας του με την ηγεμονία των μεγάλων ολιγοπωλιακών τεχνικών γκρουπ (ΑΚΤΩΡ, J & P – ΑΒΑΞ – ΕΤΕΘ, ΤΕΡΝΑ κλπ.), παρόλο που διατηρούνται σε ισχύ σε ορισμένα επίπεδα και σημαντικές εργοληπτικές εταιρίες 4ης Τάξης έως 7ης Τάξης.
Σ’ αυτό το δυσμενές κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον η αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων τεχνικών αλλά και των εργατοτεχνιτών του κλάδου αναδεικνύεται σε κομβικό κοινωνικό ζήτημα : Η αγωνιστική διεκδίκηση επιδομάτων ανεργίας (τόσο για τους νέους μηχανικούς και τεχνολόγους που βρίσκονται στην αρχή της επαγγελματικής τους ζωής, όσο και για τους εργαζόμενους που έχουν μιαν ορισμένη επαγγελματική εμπειρία) στο 80% του τελευταίου καταβαλλόμενου μισθού ή της αντίστοιχης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (κι’ όχι ως ποσοστό του κατώτατου μισθού του ανειδίκευτου εργάτη που είναι απελπιστικά χαμηλός), και για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία, μπορεί να είναι ένας από τους άμεσους στόχους του Σωματείου.
Παράλληλα, σ’ ένα δεύτερο επίπεδο, η διεκδίκηση της ριζικής αύξησης των μισθών παραμένει ζωτικής σημασίας για τον εργαζόμενο κόσμο των κατασκευών, απέναντι στην μονιμοποιούμενη εισοδηματική λιτότητα, το πάγωμα των μισθών και την ισχυρή φορολογική επιβάρυνση της εργατικής τάξης. Άλλωστε η αλματώδης καπιταλιστική ανάπτυξη έχει προσπορίσει συνολικά στην ελληνική καπιταλιστική εργοδοσία στην περίοδο 2000 – 07 συνολική καθαρή κερδοφορία 65 δισεκατομμυρίων ευρώ και δεν μπορεί αυτή να επιμένει στη διατήρηση της υψηλής της κερδοφορίας μέσα στην καπιταλιστική κρίση με την μετακύλιση των όποιων ζημιών στους εργαζόμενους. Ένα ζήτημα είναι η διαπάλη για την εφαρμογή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους νέους τεχνικούς που απασχολούνται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, κι’ ένα δεύτερο ζήτημα είναι η διεκδίκηση συνολικών ριζικών αυξήσεων για όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων στον κατασκευαστικό κλάδο.
Τέλος, καθοριστικής σημασίας είναι η επιδίωξη για την αποτροπή της πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων με όλες τις μορφές που επιχειρείται να επιβληθούν (ελαστασφάλεια, μερική και προσωρινή απασχόληση, μείωση χρόνου εργασίας με μείωση των αποδοχών κλπ.). Η αγωνιστική διεκδίκηση της κατάκτησης της σύμβασης μισθωτής εργασίας αορίστου χρόνου, η κατάργηση των «αναιτιολόγητων» απολύσεων, η πλήρης εφαρμογή του 8ωρου-5μερου-40ωρου (στην προοπτική του 7ωρου-5μερου-35ωρου), μπορούν να κατέχουν νευραλγική θέση στους άμεσους στόχους του Σωματείου.

Θεσσαλονίκη, Απρίλιος 2009

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Δώρο Πάσχα

Πληροφορίες για το Δώρο Πάσχα


Ποιοι δικαιούνται Δώρο Πάσχα

Όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου δικαιούνται να λάβουν από τον εργοδότη τους Δώρο Πάσχα. Για τον υπολογισμό του ποσού του Δώρου Πάσχα λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος αμοιβής των μισθωτών δηλαδή αν αμείβονται με ημερομίσθιο ή με μισθό. Η χρονική περίοδος που υπολογίζεται το Δώρο αρχίζει από την 1 Ιανουαρίου μέχρι 30 Απριλίου κάθε έτους. Συνεπώς, αν κάποιος εργαστεί ολόκληρο το ανωτέρω χρονικό διάστημα δικαιούται να λάβει μισό μηνιαίο μισθό αν αμείβεται με μισθό και 15 ημερομίσθια αν αμείβεται με ημερομίσθιο.

Σε περίπτωση όμως που η σχέση εργασίας κάποιου μισθωτού με τον εργοδότη του δεν είχε διάρκεια ολόκληρο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα είτε γιατί αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία του, είτε γιατί απολύθηκε, δικαιούται να λάβει αναλογία Δώρου η οποία υπολογίζεται ως εξής: Προκειμένου για αμειβόμενο με μισθό, ποσό ίσο με 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού ή ένα ημερομίσθιο ανάλογα με το συμφωνημένο τρόπο αμοιβής, για κάθε 8 (οκτώ) ημερολογιακές ημέρες. Έτσι π.χ. αν κάποιος δούλεψε από την 1η Ιανουαρίου ως τις 12 Μάρτη με καθαρό ημερομίσθιο τα 27 ευρώ, τότε θα πάρει 27 x 72 ημέρες/8, δηλαδή 27 x 9 = 243 ευρώ + 0,041666 x 243 (προσαύξηση) = 253 ευρώ σύνολο Σε περίπτωση που κάποιος εργαστεί λιγότερο από οκτώ ημέρες δικαιούται ανάλογο κλάσμα για Δώρο Πάσχα.


Πότε καταβάλλεται το Δώρο Πάσχα

Το Δώρο Πάσχα καταβάλλεται την Μεγάλη Τετάρτη, εννοείται βέβαια ότι ο εργοδότης μπορεί να καταβάλλει το δώρο και νωρίτερα από την παραπάνω ημερομηνία. Για Το Δώρο Πάσχα παρακρατούνται εισφορές υπέρ του ΙΚΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Το δώρο Πάσχα σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να καταβληθούν σε είδος, αλλά μόνο σε χρήμα.


Χρόνοι που συνυπολογίζονται στο Δώρο Πάσχα

• Δεν αφαιρείται αλλά λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του Δώρου Πάσχα ο χρόνος υποχρεωτικής αποχής από την εργασία των γυναικών πριν και μετά τον τοκετό.
• Tο χρονικό διάστημα κατά το οποίο εργαζόμενος σπουδαστής έλαβε σπουδαστική άδεια προκειμένου να συμμε τάσχει σε εξετάσεις.
• Ο χρόνος άδειας λουτροθεραπείας, εφόσον υπάρχει γνωμάτευση από ασφαλιστικό οργανισμό.
• Αν ο μισθωτός ασθένησε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα αφαιρεθούν μόνο οι ημέρες που έλαβε επίδομα ασθενείας απ τον ασφαλιστικό φορέα. Παράδειγμα: Αν ένας μισθωτός απουσίασε από την εργασία του λόγω ασθένειας 60 μέρες και πήρε επίδομα ασθενείας από το ασφαλιστικό του ταμείο μόνο για 40 ημέρες, θα αφαιρεθούν από το χρονικό διάστημα της εργασιακής σχέσης μόνο οι 40 ημέρες για τις οποίες επιδοτήθηκε και όχι οι 60.


Χρόνοι που δεν συνυπολογίζονται στο Δώρο Πάσχα

• Δεν υπολογίζονται οι μέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός απείχε από την εργασία του αδικαιολόγητα ή λόγω άδειας χωρίς αποδοχές.
• Δεν λαμβάνεται υπόψη το διάστημα απουσίας των εργαζομένων λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας (δηλαδή ο χρόνος της συνδικαλιστικής άδειας)
• Σχετικά με την απεργία, η δικαστηριακή νομολογία δέχεται ότι οι ημέρες της απεργίας δεν υπολογίζονται στο χρόνο διάρκειας της εργασιακής σχέσης γιατί η αποχή του μισθωτού οφείλεται σε δική του θέληση και δεν μπορεί επομένως να χαρακτηριστεί σαν δικαιολογημένη απουσία. Κατ' αναλογία το ίδιο ισχύει και με τις στάσεις εργασίας αφού και αυτές αποτελούν στην πραγματικότητα απεργία.


Υπολογισμός του Δώρου

Βάση υπολογισμού του δώρου αποτελούν οι αποδοχές που πραγματικά καταβάλλονται στους μισθωτούς κατά την 15η ημέρα πριν από το Πάσχα. Σε περίπτωση που η εργασιακή σχέση έχει λυθεί πριν από την παραπάνω ημερομηνία το Δώρο Πάσχα υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές που καταβάλλονταν την ημέρα που λύθηκε η εργασιακή σχέση. Σαν καταβαλλόμενος μισθός ή ημερομίσθιο είναι το σύνολο των τακτικών αποδοχών. Στη έννοια των τακτικών αποδοχών περιλαμβάνονται ο μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και κάθε άλλη παροχή (είτε σε χρήμα είτε σε είδος, όπως υπερεργασία, νόμιμη υπερωρία, επίδομα αδείας, επίδομα ισολογισμού, επιδόματ! α για τροφή, κατοικία, κτλ) εφ’ όσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν αντάλλαγμα της παρεχόμενης από τον μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα, ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα διαστήματα του χρόνου. Στις τακτικές αποδοχές συνυπολογίζεται και το επίδομα αδείας. Συνεπώς ο μισθωτός θα λάβει το Δώρο Πάσχα προσαυξημένο με τον συντελεστή αδείας ο οποίος ανέρχεται σε 0,041666 π.χ εργαζόμενος με δώρο Πάσχα 900 ευρώ, με την προσαύξηση του συντελεστή αδείας θα πρέπει να πάρει 938 ευρώ.

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Άσχημη εξέλιξη στα JUMBO

Άσχημη τροπή έχουν πάρει τα πράγματα στα JUMBO (παλιότερη ενημέρωση στο http://rizospastes.blogspot.com/2009/02/jumbo.html).

Η ανάκληση της απόλυσης του εργαζομένου δεν έχει γίνει και, ταυτόχρονα, μια απόλυτα αντεργατική δικαστική απόφαση απαγορεύει τις κινητοποιήσεις έξω από τα καταστήματα της εταιρίας!!

Ακόμα πιο άσχημες όμως είναι και οι επιλογές του ΠΑΜΕ που "σήκωσε" τον αγώνα.
Μέσα από την ανακοίνωση του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ) δίνεται για μία ακόμα φορά έμφαση στις...εκλογές (!)...και όχι στο πως θα παλευτεί μια τέτοια -αρνητική για όλο το εργατικό κίνημα- δικαστική απόφαση
(και για σύγκριση, υπάρχει ο αγώνας να δικαιώθει ο Δ.Πουλόπουλος: το εφετείο ακόμα εκρεμμεί, δείτε για ενημέρωση το http://rizospastes.blogspot.com/2009/03/blog-post.html )

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων είναι στο
http://repo-zine.blogspot.com/2009/04/jumbo.html

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Κινητοποίηση διανομέων στην Θεσσαλονίκη

Την προηγούμενη Τετάρτη, 1 Απριλίου, ένας νεαρός διανομέας πήγε να δουλέψει για πρώτη μέρα σε μια πιτσαρία. Μετά από λίγες ώρες, ο διανομέας πήγε μια παραγγελία που αποδείχτηκε φάρσα, κανείς δεν ήταν εκεί για να την παραλάβει. Το αφεντικό τσαντίστηκε.

Στη συνέχεια ήρθαν παραγγελίες για μια περιοχή που ο διανομέας δεν γνώριζε καλά και ζήτησε αν υπάρχει κάποιος χάρτης (που τα μαγαζιά υποχρεούνται να έχουν). Το αφεντικό ξανάτσαντίστηκε.

Μετά από λίγο το αφεντικό ζήτησε από τον διανομέα να φύγει. Τότε ο εργαζόμενος ζήτησε τα χρήματα για τις ώρες που δούλεψε, "έστω λεφτά για τις βενζίνες μου". Το αφεντικό ξανάτσαντίστηκε και τον έδιωξε ασκώντας βία.

Εχθές, 3ο περίπου άτομα, διανομείς από την κίνηση για τη δημιουργία σωματείου διανομέων και αλληλέγγυοι εργαζόμενοι/ες πήγαν έξω από την εν λόγω πιτσαρία, την απέκλεισαν για μισή ώρα μοιράζοντας κείμενα και τρυκάκια, χρησιμοποίησαν ντουντούκα για να καταγγείλουν τα γεγονότα στην γειτονιά, έβαλαν πανό πάνω στην τζαμαρία του μαγαζιού. Το αφεντικό τσαντίστηκε για μία ακόμη φορά. Αλλά αυτήν την φορά, τσαντίστηκε από την οργανωμένη εργατική δράση, και αυτό τον πόνεσε πιο πολύ, να ξεφτιλίζεται στην περιοχή του. Μάταια ήθελε να δώσει αυτά που δεν έδωσε, "δεν έγιναν έτσι τα πράγματα" κ.α. δικαιολογίες. Δικαιολογίες, γιατί αυτή η περίπτωση τραμπουκισμού δεν είναι μια εξαίρεση αλλά ο κανόνας στον χώρο του delivery.

Μετά την παρέμβαση ακολούθησε μοτοπορεία στην Αγ.Δημητρίου, οδό με πολλά μαγαζιά εστίασης. Ήταν μια από τις πρώτες κινήσεις της εργατικής συλλογικότητας των διανομέων της πόλης, που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της τον τελευταίο χρόνο.

Ακολουθεί το κείμενο και τρυκάκια που μοιράστηκαν.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

ΑΠΘ: Ένας πρώτος κύκλος έκλεισε

Η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ έφτασε στο τέλος της (για αυτήν την περίοδο) έχοντας καταφέρει σημαντικά πράγματα:

--την πίεση προς τον πρύτανη να σταματήσει να αγνοεί το πρόβλημα των εργολαβιών και να πάρει (έστω και προφορικά) θέση. Στοίχημα τώρα αν οι δεσμεύσεις γίνουν πραγματικότητα.

--Την πίεση στην πανεπιστημιακή κοινότητα (καθηγητές και φοιτητές και άλλους εργαζομένους) να πάρουν θέση για να επιλυθεί το πρόβλημα των εργολαβιών.

--Την πίεση στους εργαζομένους να κινηθούν αγωνιστικά για κερδίσουν ένα καλύτερο αύριο. Μετά το Πάσχα θα φανεί αν οι εργαζόμενοι θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων καθότι έχουν εξαγγείλει κινητοποιήσεις.

--Τη δημοσιοποίηση με ποικιλόμορφους τρόπους σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη (αλλά και την Ελλάδα) της κατάστασης στον χώρο του ΑΠΘ όσον αφορά τις εργολαβίες. Πρόκειται για έμπρακτη κριτική στο καθεστώς της επισφάλειας και έμπρακτη αλληλεγγύη στον αγώνα της Κ.Κούνεβα.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της κατάληψης.



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ


Ποίες είναι οι εργολαβίες; Ποιοι και γιατί επιτρέπουν αυτούς τους ανθρώπους να πλουτίζουν απʼ το μόχθο των εργαζομένων στην καθαριότητα στον Ευαγγελισμό, στον ΗΣΑΠ, στο ΑΠΘ; Ποιοι γίνονται εκατομμυριούχοι από την σκούπα και το φαράσι; Ποιοί και ως πότε θα καλύπτουν τους δολοφόνους της Κωνσταντίνας Κούνεβα;

Για όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα, βρεθήκαμε εδώ και τρεις εβδομάδες στην κατάληψη της πρυτανείας.

Με αφορμή την δολοφονική επίθεση ενάντια στην αγωνίστρια συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα μια σειρά κινητοποιήσεων ξεκίνησε σε όλη την Ελλάδα. Στο ΑΠΘ, όπου υπάρχει το ίδιο καθεστώς ελαστικής εργασίας και δουλεμπορίου και δραστηριοποιούνται οι ίδιες εταιρίες, πάρθηκε απόφαση για συγκρότηση ανοιχτής πρωτοβουλίας, με τους εξής στόχους: Τη συμπαράσταση-αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα, την κατάργηση των εργολαβιών στο ΑΠΘ και τη μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Αυτοί που δημιούργησαν την κρίση, μας επιβάλλουν τον εργασιακό μεσαίωνα: τις επιθέσεις των εργοδοτών στα συμφέροντα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, την εργοδοτική τρομοκρατία που απειλεί κάθε συνδικαλιστική έκφραση, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που γίνονται καθημερινότητα, την περικοπή επιδομάτων και την ισοπέδωση των ασφαλιστικών κεκτημένων. Σε μια τέτοια συγκυρία, το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά μπαίνει στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων όλων των εργαζομένων.

Στην κατεύθυνση αυτή προχωρήσαμε στην κατάληψη της πρυτανείας, που από την πρώτη στιγμή στηρίχτηκε από μια σειρά σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και αλληλέγγυων αγωνιστών και για 22 ημέρες αποτέλεσε όχι μόνο κέντρο αγώνα για την Θεσσαλονίκη, αλλά και σημείο αναφοράς για όλη την Ελλάδα. Αυτή η κίνηση πυροδότησε μια σειρά από μαζικές συνελεύσεις του σωματείου των εργαζομένων στο ΑΠΘ που συμπορεύτηκε στις κινητοποιήσεις, αλλά και μια κίνηση αλληλεγγύης από δεκάδες σωματεία πανελλαδικά που έσπευσαν να στηρίξουν τον αγώνα.

Η πρυτανεία του ΑΠΘ, που τηρούσε σιγή ιχθύος για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για τις καταπατήσεις των εργασιακών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών, ακολούθησε μια πολιτική καταστολής και σπίλωσης του δίκαιου αγώνα. Από την πρώτη στιγμή, εκμεταλλευόμενη το κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθεί να σπείρουν κυβέρνηση και ΜΜΕ μετά τον Δεκέμβρη, άνοιξε ζήτημα άρσης του ασύλου με στόχο να στρέψει την κοινωνία ενάντια στην κατάληψη. Όμως την Τρίτη 31/3 η μαζική παρουσία φοιτητών-εργαζομένων στην ανοιχτή Σύγκλητο ανέστρεψε το κλίμα και ανάγκασε την πρυτανεία σε υποχώρηση. Παρʼ όλα αυτά, η ανακοίνωση της πρυτανείας δεν εξασφαλίζει την μονιμοποίηση των εργαζομένων, οι οποίοι απαντούν με τη μαζικότατη συνέλευση στις 6/4 που ανακοινώνει πλέον κινητοποιήσεις διαρκείας και απεργίες μέχρι την οριστική επίλυση των αιτημάτων.

Στο σημείο αυτό, αποφασίζουμε την διακοπή της κατάληψης, θεωρώντας πως έχει κλείσει ένας νικηφόρος κύκλος κινητοποιήσεων. Σταματώντας την κατάληψη της πρυτανείας, δεν σταματάμε τον αγώνα! Η επόμενη μάχη θα δοθεί μετά το Πάσχα, οπότε το σωματείο των εργαζομένων καλεί σε κινητοποιήσεις με προοπτική απεργίας διαρκείας, μέχρι την τελική νίκη. Δηλώνουμε ξεκάθαρα όμως πως σε περίπτωση που δεν υπάρξουν συγκεκριμένες κινήσεις από πλευρά της πρυτανείας για την δικαίωση των αιτημάτων, θα μας βρουν ξανά απέναντί τους!

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και φοιτητές σε διαρκή, συντονισμένο αγώνα για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για την κατάργηση των εργολαβιών στο ΑΠΘ και παντού. Μια νίκη σήμερα στον ΗΣΑΠ, μια επόμενη νίκη στο ΑΠΘ, δείχνουν στους εργαζόμενους τη δύναμη των συλλογικών αγώνων, αποτελούν την πραγματική απάντηση σε όσους επιτίθενται στα συμφέροντά τους, δείχνουν πως τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ

ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

Κινητοποίηση στην WIND

Στην αδιαλλαξία και την κινδυνολογία της Διοίκησης της WIND να απαντήσουμε με ενότητα, αποφασιστικότητα και καθολική συμμετοχή στη
2ωρη Στάση Εργασίας την Πέμπτη 09/04/2009 στο τέλος του ωραρίου εργασίας.

Πραγματοποιήθηκαν δύο συναντήσεις (στις 27/3 και 2/4) μεταξύ του ΔΣ του Σωματείου μας και της Διοίκησης της WIND για την Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2009.

Ποια ήταν η απάντηση της Διοίκησης στα αιτήματά μας;
Επικαλέστηκαν την παγκόσμια οικονομική κρίση που τους αναγκάζει να πάρουν μέτρα ώστε δήθεν να μην έρθουν τα χειρότερα, όπως απολύσεις και ενδεχόμενο outsourcing σε πολλά τμήματα της εταιρίας.
Προσπάθησαν να μας παρουσιάσουν τραγική την κατάσταση της εταιρίας.
Διαφώνησαν με τις δηλώσεις του Κομηνάκη στην Ελευθεροτυπία ότι η κρίση δεν θα επηρεάσει ιδιαίτερα τις τηλεπικοινωνίες και ότι το δάνειο για την εξαγορά της ΤΙΜ από την WIND θα αποπληρώνεται μετά το 2012.
Ισχυρίστηκαν ότι τα οικονομικά αποτελέσματα του πρώτου 3μηνου του 2009 είναι απελπιστικά.
Πως έχουν μειωθεί δραματικά -ακόμη και στα μισά χρήματα- οι μισθοί των στελεχών, γιατί το μεγαλύτερο μέρος του μισθού τους ήταν από bonus και ότι έτσι δεν μπορούν πια να ικανοποιήσουν το βιοτικό επίπεδο που είχαν διαμορφώσει τα προηγούμενα χρόνια! ενώ στο αιτημα μας να τα δημοσιοποιήσουν γέλασαν ειρωνικά.
Επιστέγασμα όλου αυτού του θρήνου ήταν να απαιτήσουν από το Σωματείο σύνεση και αυτοσυγκράτηση στους μισθούς και στα επιδόματα για το 2009.


Τι πρότειναν;

Στη ρεαλιστική πρόταση του Σωματείου για 100€ αύξηση σε όλες τις μισθολογικές κατηγορίες αντιπρότειναν το μυθικό ποσοστό αύξησης 1%. Με περίσσιο θράσος μάλιστα ισχυρίστηκαν πως η αύξηση είναι 2% γιατί το υπόλοιπο 1% το έδωσαν ήδη -όπως ήταν υποχρέωσή τους- με την ΕΣΣΕ του 2008 που προέβλεπε 1% αύξηση από 1/1/2009.


Μήπως ήταν περισσότερο «γενναιόδωροι» στα επιδόματα;

Αρνήθηκαν:
- Το επίδομα χρήσης Η/Υ που αφορά τους περισσότερους εργαζόμενους της εταιρίας επιχειρηματολογώντας ότι αν το δεχτούν θα είναι σαν να αποδέχονται «συνολική αύξηση» 10%.
- Την επέκταση του επιδόματος ξένης γλώσσας στους εργαζόμενους όλης της εταιρίας.
- Την επαναφορά των διατακτικών διατροφής (κουπόνια).
Θετικά είδαν μόνο τα θεσμικά και οικονομικά θέματα για τα Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ). Για όλα τα υπόλοιπα επιδόματα είπαν αόριστα ότι θα τα εξετάσουν.


Μας κοροιδεύει η Διοίκηση της WIND.

Ξέχασαν πολύ γρήγορα την κερδοφόρα πορεία των τηλεπικοινωνιών και της WIND όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Προσπέρασαν αδιάφορα ότι αποτέλεσμα της εργασίας μας ήταν η επιτυχής πώληση της ΤΙΜ στην WIND που τόσα κέρδη απέφερε στα μεγάλα στελέχη της εταιρίας.
Θεωρούν αυτονόητο και ρεαλιστικό να αμοίβονται με παχυλούς μισθούς οι ίδιοι και «εμείς που τραβάμε τα κουπιά της γαλέρας» να παίρνουμε τα ψίχουλα που πέφτουνε από τα τραπέζια.


Ποιός είναι ο στόχος τους;

Να μας πείσουν ότι πρέπει να αποδεχτούμε τις συνέπειες της κρίσης που ακόμη και οι Κομηνάκης, Χαραλαμπίδης αρνούνται στις δηλώσεις τους.
Να πάψουμε να ζητάμε και να μείνουμε ικανοποιημένοι με τις «αυξήσεις» που στην πραγματικότητα είναι μειώσεις, αφού δεν καλύπτουν ούτε καν την απώλεια των διατακτικών.
Να αποδεκτούμε την λογική τους ότι τα κέρδη θα τα μοιράζονται μόνοι τους διοίκηση και μέτοχοι αλλά
την κρίση να την πληρώσουμε εμείς. Με δυο λόγια: τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας δικά τους.

Είναι άδικο να ξεκινά η «σωτηρία» της εταιρειας από το κόψιμο των κουπονιών (το μόνο χειροπιαστό και αποδεδειγμένο μέτρο που πάρθηκε) που για τα level 4 και 5 είναι σημαντικό μέρος του μισθού μας.

Θα φάμε το παραμύθι τους ή θα αντιδράσουμε και θα διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν;
Ειδικά για τα κουπόνια, το Σωματείο έχει ήδη προσφύγει και στην Επιθεώρηση Εργασίας, ώστε να χτυπήσουμε την απαράδεκτη απόφαση της εταιρίας και νομικά. Αυτό όμως δεν αρκεί.
Είναι ολοφάνερο ότι σε τέτοιες συνθήκες, όσο μένουμε στον δισταγμό και την αναβλητικότητα, φέρνουμε πιο κοντά τα χειρότερα που ίσως νομίζουμε ότι με την αδράνειά μας θα γλιτώσουμε. Το μόνο που μπορεί να μας σώσει από την λεηλασία των μισθών και των δικαιωμάτων μας είναι η ενότητα και ο αγώνας μας. Να συσπειρωθούμε στις διαδικασίες συζήτησης και δράσης του Σωματείου. Η μαζική κινητοποίηση-διαμαρτυρία για το κόψιμο των κουπονιών στις 27/3 στο HR ήταν μια πρώτη απάντηση και δείχνει τις δυνατότητές μας. Πρέπει να συνεχίσουμε, όπως και με την απεργία στις 2/4. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τα ξεκινήσουμε κινητοποιήσεις με μαζικότητα, διάρκεια και αποφασιστικότητα.

Ακολουθεί η δίωρη στάση εργασίας που έχει αποφασίσει το Σωματείο μας για την ερχόμενη Πέμπτη 09/02/2009 στο τέλος του ωραρίου εργασίας την οποία έχουμε την υποχρέωση όλοι οι εργαζόμενοι της WIND να την στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Την αδιαλλαξία, την απαξίωση της εργασίας μας και την κοροιδία της Διοίκησης της WIND μπορεί να την κάμψει μόνο η ενότητα και η αποφασιστικότητά μας.

Το ΔΣ του Σωματείου

Κινητοποίηση από ωρομίσθιους της Θεσσαλονίκης

Ανοιχτή Συνέλευση Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών 5-4-09

Όλοι όσοι δουλεύουμε ως ωρομίσθιοι γνωρίζουμε πολύ καλά τί σημαίνει αυτό το καθεστώς: ημιαπασχόληση σε 2-6 σχολεία για να συμπληρωθεί το πακέτο των λιγοστών ωρών, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε στο δρόμο όλη μέρα σπαταλώντας απλήρωτες ώρες στις μετακινήσεις, εξευτελιστική αμοιβή την οποία παίρνουμε μετά από μήνες ή και χρόνια, απλήρωτες αργίες, ελλιπής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μη παροχή γονικών αδειών, απολυμένοι τον Ιούνη και μόνο οι «τυχεροί»που συμπληρώνουν τα ένσημα από άλλες εργασίες παίρνουν επίδομα ανεργίας, και ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχίζεται για πολύ ακόμα... Για όλους εμάς τίθεται ένας καθημερινός εξαναγκασμός: το καρότο της προυπηρεσίας για το διορισμό μας στο δημόσιο. Ας τελειώνουμε πια με τα ψέμματα! Ο διορισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια υπόσχεση για το μέλλον που τείνει συνεχώς να αποδεικνύεται ψεύτικη. Είναι φανερό ότι κάθε χρόνο όλο και λιγότεροι είναι αυτοί στους οποίους δίνεται το «εισιτήριο» για το δημόσιο, με το ανάλογο κόστος βέβαια: επανειλημμένες εξετάσεις ΑΣΕΠ, φροντιστήρια για τον ΑΣΕΠ, έξτρα σεμινάρια, ΑΣΠΑΙΤΕ, ωρομισθία, αναπλήρωση κλπ.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι εργασιακές συνθήκες χειροτερεύουν για όλους μας. Ήδη, τα 50 μέχρι τώρα υποχρεωτικά ένσημα για την ασφάλιση υγείας αυξάνονται σταδιακά (μέχρι το 2013) σε 100, ενώ το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνεται στα 35 χρόνια για γυναίκες και άντρες ανεξαιρέτως· τελικά κανείς δε μας εγγυάται ότι θα πάρουμε κάποτε σύνταξη ή δε θα πεθάνουμε δουλεύοντας. Ο θεσμός της ωρομισθίας, ο οποίος παρατηρούμε ότι στοχευμένα τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται ως συνθήκη στο δημόσιο σχολείο, είναι μόνο μία όψη της επίθεσης που δέχονται οι εκπαιδευτικοί συνολικά. Η άλλη όψη είναι το πάγωμα των μισθών των διορισμένων ή ακόμη χειρότερα η μείωση των αποδοχών των νεοδιορισμένων όπως αυτή προβλέπεται από το νέο μισθολόγιο.

Έτσι, την Κυριακή 5 Απριλίου ωρομίσθιοι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης συναντηθήκαμε στο ΕΚΘ, συζητήσαμε, ανταλλάξαμε εμπειρίες και μέσα σε κλίμα ενότητας, αποφασίσαμε να δραστηριοποιηθούμε με όλες τις δυνάμεις μας για:

- ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΩΡΟΜΙΣΘΙΑΣ – κάλυψη των κενών από μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό – ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ


Και μέχρι την κατάργηση…

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων που μας οφείλονται. Πληρωμή μας κάθε μήνα
· Διπλασιασμό της ωριαίας αποζημίωσης
· Τα κενά και οι μετακινήσεις να αμείβονται ως ώρες εργασίας - πληρωμή οδοιπορικών
· Πληρωμή και στις επίσημες αργίες όπως προβλεπόταν μέχρι το 1998
Είμαστε επισφαλείς εργαζόμενοι με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να κάνουμε 3 και 4 δουλειές προκειμένου να επιβιώσουμε. Είμαστε διασπασμένοι σε βαθμό που να αγνοούμε ότι πολλές φορές καταπατώνται στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα συναδέλφων μας. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να εφαρμόζονται τα ισχύοντα:
§ καμία απλήρωτη εργασία - εφημερίες, εκδρομές, παραστάσεις σίτιση, σχολικές παραστάσεις, παρελάσεις
§ Τα κενά στην εκπαίδευση να καλύπτονται από θέσεις αναπληρωτών κι όχι να "σπάνε" σε 2-3 θέσεις ωρομισθίων

Ζητούμε ακόμη:

- Να απαλειφθεί το σημείο της αίτησης – δήλωσης που απαγορεύει να διδάσκουμε σε φροντιστήρια και ωδεία
- Προσλήψεις όλων των ειδικοτήτων ταυτόχρονα από την αρχή της χρονιάς
- Διαφανή διαδικασία πρόσληψης εκπαιδευτικών στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και σε όλες τις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης
- Όχι στη μονομερή μείωση από την πλευρά του εργοδότη κατά τη διάρκεια της χρονιάς
- Παροχή γονικών αδειών και ασφάλιση στα 50 ένσημα όπως προβλεπόταν
- Υπολογισμός της προϋπηρεσίας με ενιαίο τρόπο σε α/βθμια και β/θμια (με αναγωγή στις 21 ώρες την εβδομάδα)

Στα πλαίσια αυτών των αποφάσεων προχωρούμε σε :
-> παράσταση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 8 Απρίλη στις 9π.μ. στα γραφεία Α/βάθμιας και Β/θμιας Διεύθυνσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, στη Σταυρούπολη, Κολοκοτρώνη 22 (Μονή Λαζαριστών)
και σε:
-> Νέα ανοιχτή συνέλευση Κυριακή 26 Απρίλη 2009 3
στις 5 Μ.Μ. ΕΔΟΘ προξένου κορομηλά 51 Θεσσαλονίκη

Καλούμε όλους τους συναδέλφους, ωρομίσθιους και μη, να έρθουν και να δράσουμε μαζί. Η κίνησή μας δεν είναι μοναδική: στην Αθήνα το συντονιστικό ωρομισθίων έχει ήδη πραγματοποιήσει παράσταση σε γραφεία Α/βάθμιας και προχωρά σε αντίστοιχη συντονισμένη κίνηση την Τετάρτη μπροστά από το ΥΠΕΠΘ.

ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ

Να πληρωνόμαστε για τη δουλειά μας – Να δουλεύουμε αξιοπρεπώς

Πρωτοβουλία Ωρομίσθιων στην Α/βάθμια και Β/βάθμια Εκπαίδευση

Στοιχεία επικοινωνίας: oromisthioi_thessalonikis@googlegroups.com, 6977040779 Δήμητρα Τζώτζιου, 6974595897 Αλέξανδρος Καριπίδης, 6946032513 Κωνσταντίνα Σκόρδου, 6936857837 Έλενα Εφέογλου, 6945996249 Γρηγόρης Σπάθας,
http://www.facebook.com/group.php?gid=71634619208

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Θεσσαλονίκη: τοπικοί άρχοντες σε ξεσάλωμα...

Θεσσαλονίκη: μια πόλη όπου βιώνουμε έναν συγκλονιστικό και θρασύτατο σφετερισμό της τοπικής αστικής εξουσίας από τα "γαλάζια" παιδιά Ψωμιάδη και Παπαγεωργόπουλο, που νομίζουν ότι μπορούν να "αλωνίζουν", αφού μετά από τόσα χρόνια έχουν καταφέρει να στελεχώσουν σχεδόν όλο τον μηχανισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης με τα πειθήνια βύσματα τους.

Και όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή δυστυχώς του μεγαλύτερου μέρους του κοινωνικού συνόλου της πόλης. Τα παραδείγματα πάρα πολλά. Από το θρασύτατο "τα λεφτά τα πήρε ο Harry Potter" (περιβόητη δήλωση του τοπικού δημόσιου λειτουργού/νομάρχη για το ζήτημα επεξαίρεσης χρημάτων στη νομαρχία) μέχρι την εισβολή του δημάρχου πάνω σε σκουπιδιάρα (με απεργοσπάστες) στη χωματερή των Ταγαράδων (για να σπάσει το απεργιακό μπλόκο της χωματερής).

Ακολουθούν δύο ακόμα νέα που αποκαλύπτουν το σκληρό προσωπείο της πόλης μας, με το ξεσάλωμα των τοπικών αρχόντων και τις προσπάθειες αντίστασης απέναντι τους. Η πρώτη είδηση αφορά τα ΜΑΤ που περιφρουρούσαν τον βασιλιά Παπαγεωργόπουλο στις κατά τ' άλλα ανοιχτές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και θα την βρείτε στο http://www.tvxs.gr/v9062. Στο Δημοτικό Συμβούλιο ήθελαν να παρέμβουν οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ για το πολύ σημαντικό ζήτημα του περάσματος της διαχείρισης του νερού στην -γνωστή για τα σκάνδαλα της- γαλλική SUEZ.

Η δεύτερη είδηση αφορά την παρέμβαση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας στο νομαρχιακό συμβούλιο, καθότι η νομαρχία Θεσσαλονίκης είναι η μόνη σε ολόκληρη την Ελλάδα (!) που εφαρμόζει μια συγκεκριμένη διάταξη αποκλεισμού των προσφύγων. Την είδηση θα την βρείτε στο http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1015312

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Ένας σημαντικός κοινοτικός-εργατικός αγώνας στο Ν.Θεσσαλονίκης

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ – ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Δεν είναι εύκολο να περιγράψουμε με λίγα λόγια όλα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα (χειμώνας 2008-2009) στη Γερακαρού, σε σχέση με τις εργαζόμενες στην καθαριότητα στα Δημόσια και Δημοτικά κτήρια στην περιοχή, και την απόπειρα απόλυσης μίας από τις εργαζόμενες στο Πρόγραμμα Βοήθειας στο Σπίτι, του Δήμου Κορώνειας, καθώς αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα πλέγμα σχέσεων και αγώνων που δίνονται καθημερινά εδώ και καιρό.
Στην υπόθεση αυτή, για να καταλάβετε, εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα η «Σύσκεψη Εργαζομένων στο Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου και τα Π.Ι.», ο Δήμαρχος Κορώνειας, και οι παρατρεχάμενοί του, (στο Δήμο αυτό υπάγονται η Γερακαρού, το Βασιλούδι, το Αρδαμέρι μαζί με άλλα δύο χωριά), το Πρόγραμμα, η Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων Κορώνειας (που προέκυψε μετά από δύο ανοικτές εκδηλώσεις σε Γερακαρού και Βασιλούδι σε σχέση με την εξυπηρέτηση στα Ιατρεία και ειδικότερα τα Ραντεβού και τη στελέχωση με Μαμή και Νοσηλεύτρια), οι μέχρι πρότινος καθαρίστριες του Δήμου Κορώνειας και των Ιατρείων Γερακαρούς Βασιλουδίου και Αρδαμερίου, αλλά και αυτές του Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου, και του Δήμου Καλινδοίων (στον οποίο υπάγεται το Ζαγκλιβέρι).
Άμεση σχέση έχουν επίσης οι αγώνες που δόθηκαν στην περιοχή, τόσο όσον αφορά στις μεγάλες κινητοποιήσεις των προηγούμενων ετών για την περίθαλψη, όσο και αυτές των τελευταίων μηνών σε σχέση με το σταθμό μεταφόρτωσης σκουπιδιών που ήθελε να εγκαταστήσει ο Δήμαρχος στην περιοχή, αλλά και τον αγώνα σχετικά με τα Ραντεβού στα Ιατρεία τα οποία κατήργησε ο Δήμαρχος. Τέλος, άμεση σχέση έχουν και όλα όσα συνέβησαν σε σχέση με την αγωνίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, με πρώτη και κύρια τη δική της δράση, όπως θα δείτε και στο κείμενο που σας επισυνάπτουμε.
Η Σ., η εργαζόμενη την οποία δοκίμασε να απολύσει ο Δήμαρχος, ήταν (και είναι βεβαίως-βεβαίως) Οικιακή Βοηθός στο Πρόγραμμα από την αρχή της εφαρμογής και λειτουργίας του στο Δήμο Κορώνειας (~6 χρόνια). Αυτό από μόνο του θα είχε πολύ μικρή σημασία (ίσως μόνο την επιθυμία του Δήμαρχου να τη διώξει για να βάλει κάποιον/ποια δικιά/ό του) αν η Σ δεν ήταν από τους/τις πρωτοστάτες/τισσες των κινητοποιήσεων σε σχέση με την Περίθαλψη στην περιοχή, και ιδιαίτερα σε όσα έγιναν κατά την προσπάθεια απόλυσης των δύο γιατρών του Π.Ι. Γερακαρούς. Ήταν στην Επιτροπή Αγώνα, ήταν μία από τις τρεις που παρευρέθηκαν σε εκδήλωση αλληλεγγύης στην Αθήνα, ήταν μία από αυτές που με τη στάση τους καθόρισαν πολλά από όσα έγιναν εκείνες τις ημέρες. Όσον αφορά στη δουλειά της, έχει επίσης σημασία να πούμε ότι το Πρόγραμμα ξεχωρίζει για το ότι δεν εξυπηρετεί με κριτήριο την θέση στις ποικίλες ιεραρχίες του τόπου, αλλά ευρύτερα κοινωνικά και με βάση τις πραγματικές ανάγκες, κάτι το οποίο οφείλεται τόσο στους αγώνες που δόθηκαν στην περιοχή για την περίθαλψη, όσο και στην ξεχωριστή ποιότητα των εργαζομένων σε αυτό μεταξύ των οποίων βέβαια και η Σ. Επίσης έχει τη σημασία του και το ότι η Σ ήταν υποψήφια Δημ. Σύμβουλος με το συνδυασμό του τέως Δημάρχου που, για να είναι τέως, έχασε τις εκλογές (η υποψηφιότητα της Σ ήταν μάλλον τυπική, για να καλυφτεί η ποσόστωση σε γυναίκες, όμως έστω και έτσι έπαιξε και αυτή το ρόλο της, κυρίως στη στάση του τέως στο Δημ Συμβούλιο αλλά και στη μανία του νυν ο οποίος μάλλον την είχε πιέσει να κατεβεί μαζί του).


οι πρόσφατες κινητοποιήσεις:
- ενάντια στην εγκατάσταση σταθμού μεταφόρτωσης σκουπιδιών

Μετά τη νικηφόρα κινητοποίηση κάποιων από τους κατοίκους και τους εργαζόμενους στο Δήμο Κορώνειας, ενάντια στην εγκατάσταση σταθμού μεταφόρτωσης σκουπιδιών στη Γερακαρού, ο Δήμαρχος τα πήρε στο κρανίο, και μάλλον όχι άδικα. Ας μην ξεχνάμε ότι το κύκλωμα διαχείρισης σκουπιδιών είναι μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις σε επίπεδο τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και μεγάλα ποσά διακινούνται πάνω και κάτω από το τραπέζι. Επίσης τέθηκε και ζήτημα κύρους του Δημάρχου καθώς, μετά την ανάκληση της απόφασης για δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης σκουπιδιών, φάνηκε αδύναμος τόσο στους από πάνω του (με το Νομάρχη είναι κολλητοί) στους οποίους προφανώς έδινε υποσχέσεις για άνετη και σίγουρη διευθέτηση του ζητήματος, όσο και σε διάφορους δημότες οι οποίοι τον προκάλεσαν ανοιχτά κυρίως μετά την αποτυχία του, σε σχέση με το κατά πόσο είναι «άντρας» κλπ. Μπήκε δηλαδή ανοικτά ζήτημα που αφορούσε στο κατά πόσο μπορεί να κυβερνά, να περνά αποφάσεις, να κάνει κουμάντο, και έτσι κάποιοι να μπορούν να τα κονομάνε, να αναπαράγεται το πλέγμα εξουσίας που διοικεί τον τόπο και έχει τα συμφέροντά του σε αυτόν. Παράλληλα ξανασυνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει μια μορφή αγώνα που, ούτε μεσολαβείται, ούτε χειραγωγείται, ούτε ψάχνει για ατομική βόλεψη, και δε φοβάται να ανακατευτεί σε ζητήματα που θα την βάλουν σε μετωπική αντιπαράθεση με τις τοπικές εξουσίες .


- για την επανέναρξη των ραντεβού στα ιατρεία

Αμέσως μετά ο Δήμαρχος και το περιβάλλον του στράφηκαν κατά του Ιατρείου, λόγω της συμμετοχής των Γιατρών του Π.Ι. Γερακαρούς στον παραπάνω αγώνα. Κατήργησαν τα Ραντεβού, με τα οποία λειτουργούσε το Ιατρείο, και τα οποία κλείνονταν μέσω του τηλ. Κέντρου του Δήμου.
Περί τις 1000 υπογραφές και 200 άτομα στο Δημαρχείο ένα πρωί, δε στάθηκαν ικανά να τους κάνουν να αλλάξουν στάση. Ενώ ο Δήμαρχος υποσχέθηκε ότι θα ξαναρχίσει τα ραντεβού, συνέχισε τον πόλεμο.
Ως απάντηση από την πλευρά των Κατοίκων, το Δεκέμβρη οργανώνονται εκδηλώσεις σε Γερακαρού και Βασιλούδι με στόχο την επαναφορά των ραντεβού καθώς επίσης και το να ξαναρχίσει να έρχεται η μαμή μια φορά την εβδομάδα στο ιατρείο της Γερακαρούς. Από τις δύο συναντήσεις συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα για επίσκεψη στο Διοικητή της ΥΠΕ. Και αυτό έχει σημασία γιατί, ένας τοπικός αγώνας, που έβρισκε απέναντι του την τοπική εξουσία, βρισκόταν σε εξέλιξη.
Η Σ, παρότι δεν πρωτοστάτησε σε αυτές τις κινητοποιήσεις, αποτελούσε και αποτελεί εκτεθειμένο μέλος της κοινότητας αγώνα που, όλο αυτό το διάστημα, βρέθηκε αντιμέτωπο με το Δήμαρχο και το περιβάλλον του. Εκτεθειμένο ναι, όχι όμως και τόσο ευάλωτο όσο νόμιζε ο Δήμαρχος, λόγω της υπαλληλικής της σχέσης με το Δήμο...
καθαριότητα και εκμετάλλευση (κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια)

Όσον αφορά στην καθαριότητα των κτηρίων τώρα: Για την καθαριότητα των Περιφερικών Ιατρείων, καθώς και όλων των δημοτικών χώρων, σύμφωνα με όσα προβλέπονται από τις διατάξεις, υπεύθυνος είναι ο Δήμος στον οποίο ανήκουν. Με τη σειρά του ο Δήμος είναι υποχρεωμένος (μάλλον από το 2007, ίσως το 2008) να αναθέσει την καθαριότητα σε εταιρείες, ώστε να μην προσλαμβάνει προσωπικό με πλήρη δικαιώματα, για τους ευνόητους λόγους που εξάλλου έντονα συζητήθηκαν και έγιναν γνωστοί με βάση τον αγώνα της Κων. Κούνεβα και του Σωματείου της, λόγους οι οποίοι αναφέρονται και σε κείμενο που μοιράστηκε την ημέρα της απόλυσης και που επισυνάπτεται.
Στις εργαζόμενες στην καθαριότητα του Δημαρχείου Ζαγκλιβερίου τα ένσημα είναι άγνωστη λέξη, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στις καθαρίστριες του Κ.Υγ. Ζαγκλιβερίου. Αυτές αν και δουλεύουν για γνωστή εταιρεία (καθώς υπεύθυνος για την καθαριότητα δεν είναι ο Δήμος αλλά το Νοσοκομείο «Ιπποκράτειο»), δεν έχουν δει ένα χρόνο μετά ούτε ένα ένσημο, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν αν είναι βαρέα και ανθυγιεινά όπως θα έπρεπε, ενώ βέβαια δεν τολμούν να το ψάξουν.
Στο Δήμο Κορώνειας τα ίδια και χειρότερα. Το Δημαρχείο και τα Ιατρεία τα καθαρίζουν γυναίκες κάτοικοι του Δήμου. Οι ίδιες λένε ότι πληρώνονται απευθείας από το Δήμαρχο, χωρίς τη μεσολάβηση καμίας εταιρείας (όσοι αναρωτηθήκατε για ένσημο είστε ή πολύ κουρασμένοι ή χαμηλής νοημοσύνης και θα πρέπει να το κοιτάξετε). Ο δήμαρχος από την άλλη κάθε Ιανουάριο τις σχολάει για κάποιες εβδομάδες προκειμένου όπως λέει να υπογράψει καινούργια σύμβαση με εταιρεία καθαριότητας. Στο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν έγινε η ανάκληση της απόλυσης, ο τέως Δήμαρχος είπε ότι, ενώ για την καθαριότητα υπάρχει ένα κονδύλιο 21.000€ ο Δήμος ξοδεύει μόνο 8.000€ ή 8500€. Ταυτόχρονα στις γυναίκες που καθαρίζουν, (χωρίς ένσημο και με αμοιβές πολύ πιο χαμηλές από τις προβλεπόμενες) πουλάει και υποχρέωση. Πατώντας πάνω στη μεγάλη οικονομική ανάγκη που έχουν τις εκβιάζει και καταφέρνει να κερδίσει τη σιωπή τους.
Τώρα που πηγαίνουν τα ένσημά τους… ό,τι ξέρετε ξέρουμε.


το βαρέλι δίχως πάτο

Τρώγοντας λοιπόν (ένσημα και μεροκάματα) ανοίγει η όρεξη.
Όπως και πέρυσι τον ίδιο καιρό, με τις γνωστές δικαιολογίες περί εταιρείας που θα αναλάβει την καθαριότητα, ο Δήμαρχος σχολάει τις καθαρίστριες που μέχρι τότε δούλευαν και δοκιμάζει να φορτώσει την καθαριότητα στις Οικιακές Βοηθούς του Προγράμματος το οποίο βέβαια έχει εντελώς άλλες, συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Πέρα και έξω από οποιαδήποτε σχέση εργοδότη - υπαλλήλου, σταματάει με προφορική εντολή (πώς αλλιώς αφού δεν τις έχει προσλάβει;) τις εργαζόμενες στην καθαριότητα και δίνει αντίστοιχα προφορική εντολή να καθαρίζει το Πρόγραμμα. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει από τη μία να μαγειρέψει τον τρόπο με τον οποίο το συνολικό ποσό για την καθαριότητα συν τα ένσημα θα πηγαίνουν σε όποιες τσέπες θέλει, και από την άλλη δείχνει στις εργαζόμενες (τόσο του Προγράμματος, όσο και της καθαριότητας) ότι αυτός είναι ο απόλυτος άρχοντας, και ότι το αν θα δουλέψουν ή όχι εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από αυτόν και τις διαθέσεις του.
Την πρώτη εβδομάδα απευθύνεται ο ίδιος προσωπικά στη μία από τις δύο Οικιακές βοηθούς, την Κ, και της ζητάει να καθαρίσει το ιατρείο. Της λέει ότι είναι κάτι προσωρινό και αυτή δέχεται. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι συμβάσεις των εργαζομένων στο Πρόγραμμα δεν είναι αορίστου (αν και ανανεώνονται συνεχώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια), ενώ ο Δήμαρχος ισχυρίζεται ότι οι Οικιακές Βοηθοί δεν έχουν καθόλου σύμβαση. Περιττό να πούμε ότι με αυτόν τον τρόπο συντηρείται συστηματικά ένα κλίμα ανασφάλειας για όσες εργαζόμενες δεν είναι πειθαρχημένες στον πολυχρονεμένο μας Δήμαρχο. Η Κ, αρχικά τουλάχιστον, είχε το κουράγιο να του πει ότι θα πάει για μία και μόνο φορά (άσχετα αν πήγε άλλες δύο φορές τη δεύτερη για ένα απλό σκούπισμα) και μετά παρέδωσε τα κλειδιά παίρνοντας ταυτόχρονα άδεια.
Την ίδια τακτική περίπου ακολούθησε ο Δήμαρχος και στην καθαριότητα του Δημαρχείου. Έβαλε όλες τις γυναίκες (ναι μόνον τις γυναίκες) να καθαρίσουν τα γραφεία και τους διαδρόμους. Όσον αφορά στο Πρόγραμμα, το οποίο επίσης στεγάζεται στο Δημαρχείο, το αίτημα για συμμετοχή στην καθαριότητα του Δημαρχείου το έθεσε η Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου, η οποία μάλιστα ανέλαβε τις τουαλέτες. Η απεύθυνση στο φιλότιμο οδήγησε, τις εργαζόμενες στο Πρόγραμμα, στο να δεχτούν.
Η Σ, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, εξέθεσε και αυτή τους φόβους της για αυτά τα περί σύμβασης καθώς και για το ότι ο Δήμαρχος την έχει στο μάτι, και ότι πριν από λίγο καιρό έδιωξε το γιο της από εργάτη του Δήμου ενώ θα μπορούσε να του ανανεώσει τη σύμβαση, η οποία μάλιστα ήταν για ΑΜΕΑ. Από τη πρώτη στιγμή όμως είπε ότι έχει αποφασίσει να μη δεχτεί να καθαρίσει το Ιατρείο και ότι γνωρίζει ότι είναι πιθανό να χρειαστεί να συγκρουστεί.
Το ζήτημα τέθηκε άμεσα και στις άλλες εργαζόμενες του Προγράμματος, οι οποίες είτε σφύριζαν, είτε έλεγαν θα δούμε. Δυστυχώς, από ότι φάνηκε και στη συνέχεια, ανύπαρκτη ήταν η έμπρακτη αλληλεγγύη από τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο Δήμο, μόνιμους ή προσωρινούς.
Όσον αφορά το θεσμικό συνδικαλισμό, το σωματείο των εργαζομένων στα « Προγράμματα Βοήθειας στο Σπίτι» εκεί η κατάσταση είναι μη χειρότερα. Σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους είπαν στην Κ ότι, ναι μεν δεν είναι δικιά της δουλειά αλλά... αυτά συμβαίνουν και οπωσδήποτε δεν είναι ζήτημα αγώνα για αυτούς, και ότι ουσιαστικά εξαρτάται από το τι σχέσεις θέλει ο καθένας να έχει με τον εκάστοτε Δήμαρχο!
Επίσης άμεσα ενημερώθηκε και η Επιτροπή, η οποία τότε συναντιόταν τακτικά λόγω επικείμενης επίσκεψης στο Διοικητή της ΥΠΕ για τα Ραντεβού. Εκεί έγιναν κάποιες προσπάθειες να ανοίξει συνολικότερα το ζήτημα των σχέσεων εργασίας των εργαζομένων στην καθαριότητα, χωρίς όμως να καταλήξουν κάπου. Σίγουρα όμως οι συζητήσεις αυτές έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο, καθώς ήταν ήδη διαμορφωμένο ένα κλίμα όταν έσκασε η απόλυση.


η απόλυση


Εκείνη την Πέμπτη (22 – 01 – 2009) το πρωί ο, (καινούργιος στα καθήκοντά του) Αντιδήμαρχος (Νο1 στο εξής) πάει στην τακτική συγκέντρωση του Προγράμματος όπου, με αυταρχικό τρόπο, διατάζει τη Σ να πάει την Παρασκευή να καθαρίσει το Ιατρείο της Γερακαρούς. Η Σ του απαντά ότι έχει ανειλημμένες υποχρεώσεις για το Πρόγραμμα και ότι δεν προλαβαίνει. Αυτός της λέει κάτι της μορφής «ακούς τι σου λέω εγώ…!» και «άσε το Πρόγραμμα για την άλλη εβδομάδα». Η Σ του λέει ότι το Πρόγραμμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει πίσω, καθώς και ότι δεν είναι δουλειά της η καθαριότητα του Ιατρείου, ούτε δουλειά του Προγράμματος. Ο Νο1 τότε την απειλεί λέγοντάς της «να μην έρθεις μετά να με παρακαλάς κλαίγοντας!!!» και άλλα τέτοια οπότε και η Σ του ανακοινώνει το οριστικό και αμετάκλητο ΟΧΙ.
Δεν ξέρουμε αν έχει μεγάλη σημασία, πάντως το ίδιο βράδυ, σύμφωνα με φήμες, ο γιος της Σ (όχι αυτός που απέλυσε ο Δήμαρχος, ο άλλος) έπιασε τον Νο1 και του είπε κάποια Γαλλικά στο καφενείο μπροστά στον κόσμο, και με το ζόρι τον χώρισαν οι παρευρισκόμενοι. Η κεντρική ιδέα της μετάφρασης των Γαλλικών ήταν «μην ξαναμιλήσεις με απρέπεια στη μάνα μου γιατί δε σε φοβάμαι»…
Την άλλη μέρα, πρωί Παρασκευής, ο Δήμαρχος καλεί τη Σ στο γραφείο του και της ανακοινώνει ότι την απολύει. Της λέει συγκεκριμένα ότι, δεν έχει υπογράψει σύμβαση και ότι εν ολίγοις εργάζεται παράτυπα και άλλα τέτοια. Στα επιχειρήματα της Σ ότι σε αυτήν την κατάσταση ήταν πάντα, ότι υπέγραψαν σύμβαση το Δεκέμβρη, ότι ακόμα και σήμερα κολλάει ένσημα, αυτός της είπε να πάει σε Δικηγόρο.
Η κινητοποίησή μας ήταν άμεση. Εκείνη το πρωί η Επιτροπή είχε ραντεβού με τον ΥΠΕάρχη για τα ζητήματα του Ιατρείου και τα νέα της απόλυσης μας βρήκαν όλους μαζί να απολογίζουμε τα της συνάντησης. Άμεσα αποφασίσαμε την παρουσία όσο περισσότερου κόσμου ήταν δυνατόν το απόγευμα στο Δημοτικό Συμβούλιο το οποίο συνεδρίαζε όλως τυχαίως εκείνη την ημέρα. Όλα αυτά βέβαια σε άμεση συνεννόηση με τη Σ η οποία καλούσε επίσης όσο περισσότερο κόσμο μπορούσε. Όπως ήταν λογικό βέβαια έγιναν και κάποια «χειρουργικά» τηλεφωνήματα σε ανθρώπους του χωριού που γνώριζαν από πρώτο χέρι την ποιότητα με την οποία έφερε σε πέρας τη σκληρή και δύσκολη δουλειά της η Σ στο Πρόγραμμα, μεταξύ των οποίων και η μάνα του Αντιδημάρχου Νο2, με την οποία επικοινώνησε κάποιος κουνιάδος του κουμπάρου ενός από τους αγωνιστές των χωριών τον οποίο ενημερώσαμε. Το κείμενο που επισυνάπτουμε υπήρχε σε προσχέδιο γιατί, όπως ήδη είπαμε, στην Επιτροπή είχε ήδη ανοίξει το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων στην περιοχή στον τομέα της καθαριότητας, και με λίγες γρήγορες αλλαγές, μέχρι το μεσημέρι ήταν έτοιμο και μοιραζόταν στο χωριό.
Το απόγευμα στο Δημοτικό Συμβούλιο μαζευτήκαμε 30 – 40 άτομα αν και όλη την ημέρα, ο Δήμαρχος και οι συν αυτώ, τρομοκρατούσαν και εκβίαζαν όσους μπορούσαν να κινητοποιηθούν, (να μην ξεχνάμε την πραγματική εξουσία πάνω στις ζωές των ανθρώπων που έχει η δημοτική αρχή και οι κομματικές της πλάτες). Οι περισσότεροι που μαζευτήκαμε ήμασταν, όπως ήταν αναμενόμενο, ήδη γνωστοί και μη εξαιρετέοι από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις που προαναφέραμε. Όχι ένα απλό δίκτυο, αλλά μία κοινότητα ανθρώπων που συγκροτείται διαρκώς στη βάση κοινών αγώνων, και εξελίσει κοινούς κώδικες επικοινωνίας, κοινή ηθική γύρω από τους αγώνες, με διάθεση για κινητοποίηση, ο καθένας βέβαια σε άλλοτε άλλο βαθμό. Το ότι η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, προσπάθησε να παρακωλύσει τη διαδικασία δε χρειάζεται να το περιγράψουμε, ούτε και τη σαστιμάρα του Δημάρχου μετά από τη θαρραλέα τοποθέτηση της Σ που ξεμπρόστιασε τόσο αυτόν, όσο και τον Νο 1. Επίσης δε θα σταθούμε στη στάση των Δημοτικών συμβούλων οι οποίοι είχαν όλοι (ο καθένας για τον εαυτό του) την αναμενόμενη συμπεριφορά: ο πρώην Δήμαρχος μαζί με ακόμα έναν Δημοτικό Σύμβουλο ο οποίος κρατάει μια πιο έντιμη στάση, στήριξαν τη Σ, κάποιοι άλλοι σφύριζαν και έλεγαν να ακούσουμε και να δούμε, και κάποιοι άλλοι δε μίλησαν καθόλου πειθαρχημένοι καθώς είναι στον Δήμαρχο. Η παρουσία του κόσμου πρέπει να τους ξάφνιασε και μέτρησε σημαντικά, κάτι που φάνηκε σε όλη τη διαδικασία, μάλλον γιατί όλες τις άλλες φορές συνεδριάζουν μόνοι τους καθώς όλοι αδιαφορούν.
Θα σταθούμε μόνο στα highlights που μας προσέφεραν οι Αντιδήμαρχοι με τον Νο1 να λέει συνέχεια ότι ήταν «παρεξήγηση» (λέξη επίκαιρη εκείνες τις ημέρες όταν η δολοφονία του Αλέξη ήταν πρόσφατη) και τον Νο 2 να αναρωτιέται μεγαλόφωνα «ποιος πήρε τηλέφωνο τη μάνα μου»…
Μετά από πολύ ένταση και αφού ακούστηκαν και τα περί 21.000€ και τα περί μαύρης τρύπας γύρω από τα οικονομικά σε σχέση με την καθαριότητα, καθώς και ότι τα περί ανύπαρκτων συμβάσεων είτε αφορούσαν όλο το Πρόγραμμα, το οποίο έτσι θα διαλυόταν, είτε κανέναν, ο Δήμαρχος είπε στην Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου ότι το θέμα έληξε και ότι δεν υπήρχε απόλυση.


η συνέχεια στο επόμενο επεισόδειο

Τα πράγματα δεν κύλησαν τόσο απλά και εύκολα όσο φαίνεται. Η δύναμη του Δημάρχου και των ανθρώπων του είναι μεγάλη. Εκβίασαν, απείλησαν, και ταυτόχρονα έταξαν και υποσχέθηκαν. Σε μία μικρή – κλειστή κοινωνία, εκδηλώθηκαν συγκρούσεις, αποκαλύφτηκαν συμφέροντα και συμφεροντολογικές πρακτικές, αλλά και αγκυλώσεις και φόβοι.
Ταυτόχρονα όμως εκδηλώθηκαν και ρήγματα. Στις σχέσεις εξουσίας… Στον εφησυχασμό και την ιδιώτευση… Στις παραδοσιακές αντιλήψεις που θέλουν τους εργατικούς αγώνες να δείνονται αποκλειστικά και μόνο από τους εργάτες… Στις ακόμα πιο επικίνδυνες αντιλήψεις, που θέλουν τον κάθε κλάδο να παλεύει μόνος του για τον εαυτό του, τον κάθε εργάτη για το τομάρι του…
Έχει συγκροτηθεί μια κοινότητα στη βάση κάποιων διεκδικήσεων, που δε διστάζει να ανοίξει όποιο θέμα αυτή θεωρήσει σωστό. Χωρίς προκαταλήψεις για το τι αφορά εργατικές και τι κοινοτικές διεκδικήσεις, χωρίς αγκυλώσεις και εξαρτήσεις. Από τότε που ξεκίνησε αυτή η σχέση, όλα όσα συμβαίνουν την βοηθάνε να εξελιχθεί τόσο σε ποιότητα όσο και σε μέγεθος. Κάθε νίκη, αλλά και οι ήττες, αφήνουν το στίγμα τους πάνω σε μία κοινότητα που προσπαθεί να βρει τα χαρακτηριστικά της μέσα από τους αγώνες που δίνει εκεί που άλλοτε δεν υπήρχε.

κάποιοι από την
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΟΡΩΝΕΙΑΣ


Υγ1 Ως συνέχεια αυτού του αγώνα, οι εργαζόμενες στην καθαριότητα του Δημαρχείου και των Ιατρείων, ξαναγύρισαν στη θέση τους, εξακολουθώντας βέβαια να δουλεύουν χωρίς σύμβαση και ένσημο, πόσο μάλλον βαρύ και ανθυγιεινό.

Υγ2 Το κείμενο αυτό γράφτηκε από κάποιους που συμμετείχαν από μέσα στις κινητοποιήσεις. Φιλοδοξεί να ενημερώσει για όσα έγιναν, αλλά και να βοηθήσει στην κυκλοφορία των αγώνων με αντίστοιχα χαρακτηριστικά στα πλαίσια ενός ευρύτερου αγώνα για την κοινωνική ανατροπή. Ως εκ τούτου θα πρέπει να διαφυλαχτεί από media και πάσης φύσεως ρουφιάνους, ενώ θα ταξιδεύει για να βρει αυτούς που θα το νοιώσουν δικό τους.






Ακολουθεί η ανακοίνωση που μοιράστηκε τη μέρα απόλυσης της Σ.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΟΡΩΝΕΙΑΣ ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ

Ο Δήμαρχος Κορώνειας και πάλι σε δράση. Για μία ακόμη φορά έρχεται να δημιουργήσει νέα προβλήματα σε βάρος των κατοίκων του Δήμου.
Αναφερόμαστε στο πρόβλημα της καθαριότητας των κτιρίων για τα οποία είναι υπεύθυνος ο Δήμος και συγκεκριμένα για το Δημαρχείο, τα Ιατρεία αλλά και για άλλα.
Για όσους δεν γνωρίζουν, τις τελευταίες ημέρες, ο Δήμαρχος κατήργησε τις υπαλλήλους που καθάριζαν το Δημαρχείο και το Ιατρείο της Γερακαρούς.
Εδώ και ένα χρόνο υποτίθεται ότι, σύμφωνα με οδηγία του Υπουργείου, θα έπρεπε την καθαριότητα των κτιρίων του Δήμου να την αναλάβουν Ιδιωτικές Εταιρείες. Με αυτόν τον τρόπο το Υπουργείο έκανε την προσπάθεια οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα να χάσουν κάθε δυνατότητα να γίνουν μόνιμοι, έτσι ώστε η εργασιακή ανασφάλεια να τους κρατάει φτηνούς και υποταγμένους.
Οι εταιρείες, που αναλαμβάνουν την εργολαβία μέσω μειοδοτικού διαγωνισμού, θα πρέπει να είναι πλέον υπεύθυνες για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα και για ό,τι αυτοί δικαιούνται. Με αυτόν τον τρόπο αποδιοργανώνεται μια προηγούμενη κατάσταση, επιτρέποντας σε διάφορους να επωφεληθούν.
Αλήθεια αναρωτήθηκε κάποιος από τους προϊστάμενους του Δημάρχου ποιος καθαρίζει το Δήμο Κορώνειας; Ελέγχει κανείς αν κολλιούνται ένσημα για την καθαριότητα αυτού του Δήμου; Το έψαξε κανείς μήπως κολλιούνται στο όνομα κάποιων άλλων; Τα ένσημα για την καθαριότητα του Ιατρείου είναι βαρέα και ανθυγιεινά όπως θα έπρεπε; Άραγε έψαξε κανείς τι από όλα δεν υπάρχει: οι αμοιβές, οι αποδείξεις, ή η Εταιρεία;
Αυτά ωστόσο γίνονται γιατί ένα σύστημα για να κάνει περικοπές το επιτρέπει, κάνοντας τα στραβά μάτια. Έτσι όταν οι εργαζόμενοι σπάσουν το πέπλο του φόβου και αντιδράσουν το σύστημα αφήνει τους εργολάβους να εξαφανίσουν, με μαφιόζικες μεθόδους, τις αντιστάσεις των εργαζομένων, ακόμα και βγάζοντας τους τα μάτια με οξύ, όπως στην περίπτωση της αγωνίστριας καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα!
Για τα χειρότερα όμως ικανός ήταν μόνο ένας. Αντί να λύσει το πρόβλημα, πληρώνοντας στην ώρα τους και κολλώντας ένσημα στις εργαζόμενες στην καθαριότητα, όπως άλλωστε είναι υποχρεωμένος, τις διώχνει και διατάζει τις Οικιακές βοηθούς από το Πρόγραμμα Βοήθειας στο Σπίτι πάντα προφορικά (μέσω του νέου Αντιδημάρχου του Τσολακίδη) να καθαρίσουν το Δημαρχείο και το Ιατρείο!!! Πατάει, και σε αυτήν την περίπτωση, στο ότι η ανανέωση της σύμβασης των εν λόγω εργαζομένων περνάει από το χέρι του, καθώς και αυτών το εργασιακό καθεστώς είναι αβέβαιο.
Ποια είναι άραγε τα όρια της αυθαιρεσίας αυτών των ανθρώπων; Θα αντιδράσουμε; Πότε; Όταν τις βάλουν να καθαρίσουν το σπίτι του Δημάρχου; Θα αφήσουμε μόνους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες, οι οποίοι/ες, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν τα καταφέρνουν να κοντράρουν τον εργοδότη γιατί είναι μόνοι/ες αλλά και γιατί η ανάγκη για το μισθό είναι πολύ μεγάλη;
Όταν βάζει να καθαρίσουν υπάλληλοι που ήδη πληρώνονται στερεί κάποια μεροκάματα από κάποιους άλλους. Θα αφήσουμε τόσα μεροκάματα μέσα σε περίοδο κρίσης να πάνε σε τσέπες «υπευθύνων»;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως διακυβεύεται και κάτι επιπλέον. Διακυβεύεται το Πρόγραμμα Βοήθειας στο Σπίτι. Ένα Πρόγραμμα από τα πιο δραστήρια σε όλη την Ελλάδα, με πολύ μεγάλη προσφορά, που την γνωρίζουν όσοι έχουν έρθει σε επαφή με αυτό. Μια προσφορά που είναι και καταγεγραμμένη και που οφείλεται στο ζήλο των εργαζομένων σε αυτό. Ένα Πρόγραμμα που, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες των κατοίκων, έχει ανάγκη από επιπλέον προσλήψεις και όχι από απασχόληση των υπαλλήλων του σε άλλες δουλειές. Ένα Πρόγραμμα που μπορεί, αυτοί που σήμερα προσπαθούν να το διαλύσουν, να γυρίσουν αύριο και να πουν ότι: Να! δεν έχουν δουλειά και καθαρίζουν τα Ιατρεία!
Όλοι εμείς που νοιαζόμαστε για τους όρους εργασίας τους δικούς μας και των γύρω μας…
Όλοι εμείς που βλέπουμε το τι μας ετοιμάζουν...
Όλοι εμείς που θέλουμε το Πρόγραμμα Βοήθειας στο Σπίτι να αναπτυχθεί και όχι να καταστραφεί…
Όλοι εμείς απαιτούμε να σταματήσει η διάλυση του Προγράμματος και να σταματήσει η μετατροπή των εργαζόμενων με τις γνωστές μεθόδους σε υπάκουους δούλους στο Δήμο Κορώνειας.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΟΡΩΝΕΙΑΣ

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Γερή, πρωτόγνωρη κόντρα στο ΑΠΘ!


Πρωτόγνωρα είναι πραγματικά τα γεγονότα στο ΑΠΘ όπου για πρώτη φορά ένα ριζοσπαστικό ρεύμα φοιτητών (και μη) στηρίζει δυναμικά και έμπρακτα κάποιους και κάποιες που δεν ανήκουν στην "εκπαιδευτική κοινότητα¨: τους εργολαβικούς εργαζόμενους και εργαζόμενες στις υπηρεσίες καθαριότητας, συντήρησης, φύλαξης κτλ. του ΑΠΘ. Πρόκειται για μια μάχη με πολλά διδάγματα, τόσο για τους αλληλέγγυους όσο και για τους ίδιους τους εργαζομένους του ΑΠΘ. Διδάγματα θεμελιακά για το πως διεξάγεις έναν αγώνα: δηλαδή πως εξετάζεις τους συσχετισμούς δύναμης, τι περιεχόμενα και μορφές αγώνα επιλέγεις, τι συμμαχίες επιλέγεις, πως κυκλοφορείς τον αγώνα κ.α.

Τίποτα δεν έχει προς το παρόν λήξει αλλά η συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τρίτη 31/3 απέναντι στις μεθοδεύσεις του Πρύτανη του ΑΠΘ ήταν πάρα πολύ επιτυχημένη, πρωτόγνωρη, και επιτεύχθηκαν πολλά: οι καταληψίες όχι μόνο νομιμοποιήθηκαν και πήραν πια το λόγο, αλλά και ο Πρύτανης βρέθηκε σε άμυνα, με εσωτερική αντιπολίτευση στο πανεπιστημιακό σώμα, σε κατάσταση πίεσης για να δώσει δεσμέσεις.

Μεγάλο είναι τώρα το στοίχημα για τους ίδιους τους εργαζόμενους, αν θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, αν αρπάξουν την ιστορική ευκαιρία να πετύχουν κατακτήσεις, τώρα που υπάρχει ένα τόσο διευρυμένο και δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα ενάντια στο δουλεμπόριο των εργολαβικών εταιριών. Θυμίζουμε μόνο την χθεσινή κατάκτηση στον ΗΣΑΠ, τη δέσμευση να φύγουν οι εργολάβοι.

Όλα θα φανούν τις προσεχείς ημέρες.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της κατάληψης της Πρυτανείας μετά την ανοιχτή Σύγκλητο της Τρίτης.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ Α.Π.Θ.

Μετά από 16 ημέρες δυναμικών κινητοποιήσεων και κάτω υπό το βάρος αυτών, η διοίκηση του Α.Π.Θ. αλλάζοντας τη θέση της περί «αναρμοδιότητας» επί των αιτημάτων μας (που διατύπωσε μόλις πριν από λίγες μέρες) εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία θα «προωθηθεί οριστική λύση διασφάλισης σταθερής σχέσης εργασίας μεταξύ των εργαζομένων και του Α.Π.Θ. χωρίς τη μεσολάβηση εργολαβικών εταιριών». Ήταν ήδη φανερό ότι είχε πέσει στο κενό ολόκληρη η ενορχηστρωμένη προσπάθεια που έκανε τις τελευταίες ημέρες να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση από τα αιτήματα των κινητοποιήσεών μας, προσπαθώντας να απομονώσει και να ποινικοποιήσει τον αγώνα μας, στοχοποιώντας παράλληλα και το πανεπιστημιακό άσυλο. Τα δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης από σωματεία και συλλόγους εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα, το πλήθος των αγωνιστών και αλληλέγγυων που βρέθηκαν σήμερα από νωρίς το πρωί στον χώρο της κατειλημμένης πρυτανείας στη συγκέντρωση που καλούσαν φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία της πόλης αλλά και η εκ των πραγμάτων ματαίωση και ανυπαρξία της «συνέγερσης της πανεπιστημιακής κοινότητας» για τη λήξη της κατάληψης αποδεικνύουν περίτρανα του λόγου το αληθές.

Η συγκεκριμένη δέσμευση περί «οριστικής λύσης» όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της πρυτανείας είναι αντιληπτό ότι κάλλιστα μπορεί να παραμείνει δέσμευση, ευχολόγιο και απλή εξαγγελία όπως είχε γίνει αντίστοιχα προς το σωματείο των εργαζομένων στο Α.Π.Θ. πριν 7 χρόνια. Απομένει λοιπόν ουσιαστικό διακύβευμα αγώνα η πραγματική υλοποίηση της συγκεκριμένης δέσμευσης και το προχώρημά της στην πράξη, διακύβευμα αγώνα των ίδιων των εργαζομένων και των φοιτητικών συλλόγων και όλων όσων τους συμπαραστέκονται. Σε αυτή την κατεύθυνση ζητάμε από τη διοίκηση του πανεπιστημίου άμεσα τη δημοσιοποίηση σχετικού χρονοδιαγράμματος και συγκεκριμενοποίησης των κινήσεων που χρειάζεται να γίνουν έτσι ώστε να προχωρήσει η διαδικασία (επιτροπές, διαβήματα κλπ.) η οποία συνολικά πρέπει να οριοθετείται από την προοπτική δημιουργίας καθεστώτος μόνιμης, σταθερής και αξιοπρεπούς δουλειάς για όλους τους εργαζόμενους του Α.Π.Θ. και να προχωρήσει δημόσια και ανοιχτά προς όλους τους συλλογικούς φορείς, το σωματείο των εργαζομένων, τους φοιτητικούς συλλόγους έτσι ώστε να είναι ελέγξιμη από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους φοιτητές.

Ακόμη, απέναντι στις αοριστολογίες περί της ανάγκης «να τηρούνται ευλαβικά οι συναφθείσες συμβάσεις» θα πρέπει άμεσα να συλλεχθούν και να προωθηθούν με ευθύνη και της ίδιας της πρυτανείας πλέον, όλες οι καταγγελίες που αναφέρθηκαν και στην ανοιχτή συνεδρίαση της συγκλήτου από τους εργαζόμενους σε σχέση με την παράβαση όρων της σύμβασης και να σταματήσουν το κλίμα τρομοκρατίας απέναντι στους καταγγέλλοντες εργαζόμενους. Επίσης θα πρέπει να μπορέσει να πραγματοποιηθεί απρόσκοπτα η Γενική Συνέλευση του σωματείου των εργαζομένων που διακόπηκε παράτυπα χωρίς να πάρει απόφαση την τελευταία φορά, έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τον αγώνα στα χέρια τους.


Στη βάση όλων των παραπάνω αλλά και με ισχυρή πεποίθηση ότι ο αγώνας ενάντια στις εργολαβίες τόσο στο Α.Π.Θ. όσο και έξω από αυτό αλλά και ενάντια στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί με όλα τα μέσα πάλης και με πραγματικό συντονισμό εργαζόμενων, φοιτητών, ανέργων κτλ. προχωρούμε σε νέα Συνέλευση – Συντονισμό την Πέμπτη 2/4 στο χώρο της πρυτανείας μετά την απεργιακή διαδήλωση όπου καλούμε κάθε εργαζόμενο και νεολαίο, κάθε σωματείο και σύλλογο έτσι ώστε να σχεδιαστούν τα επόμενα βήματα του αγώνα μας και να εκτιμήσουμε και την ίδια την πορεία της κατάληψης της πρυτανείας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 2/4:

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ Α.Π.Θ. 9:30

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΙΣ 10:00