Τι επιδιώκει το κεφάλαιο; Το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων στην επόμενη περίοδο

Αναδημοσιεύουμε εδώ ένα άρθρο που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό στην Καθημερινή.
Ο συγκεκριμένος αρθρογράφος διακρίνεται για τη νεο-φιλελεύθερη προσέγγιση των ζητημάτων.
Είναι όμως ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι στο συγκεκριμένο άρθρο "δίνει γραμμή" στον πρωθυπουργό για το τι να κάνει στο μέλλον, και με βάση τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν προκύψει στο κόμμα της ΝΔ.
Το άρθρο εκφράζει βασικά την τεράστια αγωνία της νεοφιλελεύθερης φράξιας του κεφαλαίου για το αν θα προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και δεν κολλήσουν σε εσωκομματικές ισορροπίες και εκλογικές σκοπιμότητες...μεταρρυθμίσεις που ο αρθρογράφος μάλιστα υποδεικνύει... (η υπογράμμιση τους στο άρθρο είναι δική μας)




Οι μεταρρυθμίσεις είναι μονόδρομος

O πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής επιδεικνύει μια δύναμη και αποφασιστικότητα για αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία

Του Νικου Νικολαου

Πέρυσι τέτοια εποχή, την παραμονή δηλαδή των εθνικών εκλογών του Σεπτεμβρίου, η πλειοψηφία των πολιτικών αναλυτών συνέκλινε σε δύο προβλέψεις. Η πρώτη ήταν ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι η νικήτρια της αναμέτρησης και θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση έστω και με πιο ισχνή πλειοψηφία. Η δεύτερη πρόβλεψη, που στηριζόταν στην εμπειρία της πρώτης διακυβέρνησης βασικά χαρακτηριστικά της οποίας ήταν το χαλαρό μάνατζμεντ από πλευράς πρωθυπουργού, η ατολμία και η βραδύτητα στις επείγουσες μεταρρυθμίσεις, ήταν ότι θα ξαναζήσουμε το μοντέλο της δεύτερης τετραετίας Σημίτη. Οτι δηλαδή ο κ. Κώστας Καραμανλής θα είναι ένας πρωθυπουργός της απραξίας, που θα βάλει στο ράφι όλες τις υπεσχημένες μεταρρυθμίσεις και οι υπουργοί του εκτός ελέγχου, θα διολισθαίνουν στις πρακτικές της διαπλοκής και της προϊούσης διαφθοράς που κυριάρχησαν στην τετραετία 2000-2004.
Οι πολιτικοί αναλυτές έπεσαν μέσα στην πρώτη πρόβλεψη και έξω στη δεύτερη. Η εικόνα της κυβέρνησης στον λαό είναι βέβαια σήμερα θαμπή και άσχημη, κυρίως διότι ο νεοπλουτισμός ορισμένων υπουργών και των συζύγων τους έχει προσβάλει το κοινό αίσθημα περί δικαίου, γι’ αυτό και η κοινή γνώμη ικανοποιήθηκε μεν με τον εξαναγκασμό του κ. Γ. Βουλγαράκη σε παραίτηση ελπίζει, όμως, ότι ο πρωθυπουργός θα απομακρύνει σύντομα από την κυβέρνησή του και το κόμμα και άλλους που τον πρόδωσαν. Ο κ. Κώστας Καραμανλής, όμως, έχει ακόμη μεγάλα περιθώρια ανοχής από τους πολίτες, γιατί ο ίδιος τηρεί το σεμνά και ταπεινά στη ζωή του. Ταυτόχρονα, επιδεικνύει μια δύναμη και αποφασιστικότητα για αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία, που εντυπωσιάζει τους πολιτικούς αναλυτές.

Στον ίδιο δρόμο
Μπορεί στη Θεσσαλονίκη να ήταν ξινός και απολογητικός, όμως όσοι αποτιμούν θετικά τα μέτρα που έχει πάρει από πέρυσι τον Σεπτέμβριο, με μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ενός ή δύο βουλευτών, πιστεύουν ότι ήταν απολύτως ειλικρινής όταν είπε, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ότι «αν έχω ή αν είχα, να διαλέξω ανάμεσα σε αυτό που αισθάνομαι ότι είναι σωστή πολιτική και σε μια τετραετία περισσότερη, το πρώτο θα διάλεγα». Πράγματι, όταν με την ισχνή πλειοψηφία των δύο εδρών και με τα περισσότερα ΜΜΕ εχθρικά αν όχι λυσσαλέα εναντίον του και τους συνδικαλιστές καθημερινά στους δρόμους ο Καραμανλής και η κυβέρνησή του ενοποίησαν σε έξι μήνες 135 ασφαλιστικά Ταμεία σε 12 (όταν το ΠΑΣΟΚ που είχε ψηφίσει τον νόμο χρειάστηκε έξι χρόνια για να εντάξει ένα προβληματικό Ταμείο στο ΙΚΑ!), συγκρούσθηκαν με τους πιο σκληρούς συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και έβαλαν τάξη, ιδιωτικοποίησαν τον ΟΤΕ και τα λιμάνια, γιατί να μην πιστέψουμε ότι θα προχωρήσει ασυμβίβαστος στον ίδιο δρόμο της απελευθέρωσης της οικονομίας και της κοινωνίας από τον κλοιό και την ομηρία στην οποία την έχουν υποτάξει οι συντεχνίες; Ολες αυτές οι αλλαγές κερδήθηκαν σε σκληρές συγκρούσεις με τις οπισθοδρομικές δυνάμεις της αδράνειας που κυριαρχούν στα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναδεικνύοντας το πολιτικό θάρρος και το υψηλό αίσθημα ευθύνης του Κώστα Καραμανλή, που όντως θέλει να είναι χρήσιμος στον τόπο και όχι να χαϊδεύει αυτιά. Ακόμη και στα πρόσφατα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής του κ. Γ. Αλογοσκούφη που είναι σωστά, αλλά ελήφθησαν σε λάθος χρόνο, ο Καραμανλής έδειξε αποκοτιά μη διστάζοντας να έλθει σε αντιπαράθεση με κοινωνικά στρώματα (έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες) που παραδοσιακά ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία.

Γιατί, λοιπόν, να μην τον πιστέψουμε όταν μας υπόσχεται τώρα ότι θα προχωρήσει:

1. Στην εκκαθάριση των αμαρτωλών ρυθμίσεων, στα βαρέα και ανθυγιεινά (σ.σ.: ήδη το ανακοίνωσε η κ. Φάνη Πετραλιά) που προστάτευαν ισχυρές συντεχνίες και άφηναν απροστάτευτους εργαζόμενους σε επικίνδυνες θέσεις.

2. Στην προώθηση της απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων για την αύξηση της απασχόλησης και της μείωσης της ανεργίας. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΠΕ μόνο η απελευθέρωση 13 κλάδων στον τομέα των υπηρεσιών (βυτιοφορείς, φορτηγά Δ.Χ. κ.λπ.) μπορεί να ενισχύσει τον ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ κατά 1,5 εκατοστιαία μονάδα.

3. Στην εκκαθάριση της Ολυμπιακής Αεροπορίας και στη μετατροπή της σε μια βιώσιμη εταιρεία που δεν θα ζημιώσει τον φορολογούμενο με 1 εκατ. ευρώ την ημέρα, όπως συμβαίνει σήμερα.

4. Στην εξυγίανση του ΟΣΕ, το συσσωρευμένο χρέος του οποίου υπερβαίνει τα 5 δισ. ευρώ!

5. Στην ανάπτυξη των περιφερειακών αεροδρομίων και των άλλων υποδομών της χώρας, με συμπράξεις με ιδιώτες.

6. Τον αποτελεσματικό έλεγχο της αγοράς μέσα από τη διάλυση των καρτέλ κ.λπ.

7. Την περιστολή της σπατάλης του δημοσίου χρήματος με αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου στα νοσοκομεία, τους δήμους κ.λπ.

Σε αντιπαράθεση
Ο κ. Κώστας Καραμανλής πέτυχε τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, στις ΔΕΚΟ, στις ιδιωτικοποιήσεις, παρά τη λυσσαλέα αντίδραση, γιατί, όπως απέδειξαν οι δημοσκοπήσεις, είχε μαζί του την πλειοψηφία της κοινωνίας που είχε πεισθεί για την αναγκαιότητά τους. Την πλειοψηφία αυτή θα την έχει και για τις επόμενες αλλαγές και μάλιστα ενισχυμένη, αν ταυτόχρονα βελτιώσει την εικόνα της κυβέρνησής του με έναν επιτυχημένο ανασχηματισμό. Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να τον απειλήσει εάν βαδίσει θαρρετά στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων. Και εάν τον ανατρέψουν κάποιοι εκ των ένδον ο λαός θα του δώσει ισχυρότερη πλειοψηφία.