Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η Κ Ι Ν Η Σ Η Ε Θ Ν Ι Κ Ο Υ Τ Υ Π Ο Γ Ρ Α Φ Ε Ι Ο Υ
9-3-2010
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»
ή πώς έριξαν στα βράχια μια ελπιδοφόρα κινητοποίηση
Με μια διαδικασία εξευτελιστικής περιφρόνησης προς τους εκατοντάδες συγκεντρωμένους εργαζόμενους του Υπουργείου Εσωτερικών και του Εθνικού Τυπογραφείου, οι πλειοψηφούσες παρατάξεις (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) της Ομοσπονδίας Συλλόγων του Υπουργείου Εσωτερικών και του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Τυπογραφείου, αποφάσισαν και διέταξαν να «ανασταλεί» (η λέξη είναι πολύ της μόδας) η τριήμερη κατάληψη του Εθνικού Τυπογραφείου που είχε πραγματοποιηθεί με αφορμή την, πέραν των ληστρικών μέτρων (12%), μείωση του επιδόματός μας, που περιλαμβανόταν στο υπό ψήφιση (σήμερα είναι νόμος) φορολογικό νομοσχέδιο.
Η κινητοποίηση, με πρωτοβουλία των παραπάνω συμβουλίων, ήταν αστραπιαία την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι και βρήκε ευρεία ανταπόκριση στους εργαζόμενους, οι οποίοι της προσέδωσαν μαζικό και αποφασιστικό χαρακτήρα.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση δια των υφυπουργών της, έδινε φτηνές εξηγήσεις του τύπου «το πρωί το μάθαμε», «δεν ξέραμε από πριν», «έγινε λάθος», ή επιχειρούσε να μας… τρελάνει ισχυριζόμενη ότι όσα λέει η επίμαχη παράγραφος του νόμου και διάβαζαν τα μάτια μας ήταν περίπου… οφθαλμαπάτη. Αντί να αποσυρθεί, όπως ζητούσαμε ομόφωνα, η διάταξη ψηφίστηκε κανονικά στη Βουλή και φυσικά η απόφασή μας ήταν συνέχιση της κατάληψης.
Ακολούθησαν επαφές για να δοθεί τελικά η υπόσχεση από πλευράς κυβέρνησης ότι χθες το πρωί θα εξέδιδε εγκύκλιο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία θα «διόρθωνε» τα πράγματα. Αποδείχτηκε φούσκα.
Στη συνάντηση των Υφυπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών με τους προέδρους της Ομοσπονδίας και του ΣΠΕΤ, αντί της εγκυκλίου δόθηκαν και πάλι προφορικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα περικοπεί το επίδομα και ότι η εγκύκλιος θα εκδοθεί στο… τέλος του μήνα.
Από εδώ αρχίζει ο θρίαμβος του αυταρχισμού. Οι πρόεδροι επιστρέφουν στο Εθνικό Τυπογραφείο, συνεδριάζουν τα διοικητικά συμβούλια Ομοσπονδίας και ΣΠΕΤ και κατά πλειοψηφία (μειοψήφισε η πρόταση της Αγωνιστικής Κίνησης για συνέχιση της κατάληψης μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας την εγκύκλιο και όχι… αέρα), αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης.
Αντί αυτή η πλειοψηφούσα πρόταση των Δ.Σ. να τεθεί υπό την έγκριση ή απόρριψη των εργαζομένων που είχαν κατακλύσει τους χώρους του Εθνικού Τυπογραφείου, ανακοινώθηκε ετσιθελικά η λήξη της κατάληψης.
Ο κόσμος από κάτω έβραζε και οι «από πάνω» σήμαναν υποχώρηση ακολουθώντας κυνικά την τακτική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Το χάσμα ανάμεσα στη διάθεση της βάσης και τις ηγεσίες ήταν ξεκάθαρο. Η ένταση και οι αποδοκιμασίες από τους εργαζόμενους έφτασε, όπως ήταν φυσικό, στο κατακόρυφο, με τα προεδρεία να απαντούν με το πρωτοφανές «εμείς κηρύξαμε την κατάληψη, εμείς τη σταματάμε»!!
Όμως, την πρώτη μέρα της κατάληψης (Παρασκευή 5/3/2010) σε κάθε φάση των εξελίξεων ενημερωνόμασταν από τα Δ.Σ. σε γενικές συνελεύσεις και οι παριστάμενοι συνάδελφοι ψηφίζαμε για την παραπέρα στάση μας.
Με ποια λογική, λοιπόν, για την τελική –και κρισιμότερη– απόφαση της Δευτέρας (8/3), με τεράστιο πλήθος και υψηλό αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων, τσαλαπατήθηκε (προκλητικά και προσβλητικά) κάθε συνδικαλιστική δεοντολογία, ώστε να σβήσει άδοξα μια ελπιδοφόρα εστία αντίστασης;
Γιατί κουρελιάστηκαν απροκάλυπτα οι «δημοκρατικές διαδικασίες», στο όνομα των οποίων ορκίζονται πάντοτε οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες; Γιατί παρακάμφθηκε η αυτονόητη συνδικαλιστική πρακτική των επί τόπου και κατά υπηρεσία χωριστών γενικών συνελεύσεων, ώστε να υπάρξει συναπόφαση του κυρίαρχου σώματος των εργαζομένων;
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στη σχετική κοινή ανακοίνωση που μοίρασαν τα δύο σωματεία μετά τη λήξη της κατάληψης γράφουν φαρδιά πλατιά στην πρώτη φράση: «Μαζί μπορέσαμε να διεκδικήσουμε και να αποκαταστήσουμε την υπέρμετρη αδικία που έγινε σε βάρος μας» (υπογράμμιση δική μας).
Είναι φανερό ότι θεωρούν ως δεδομένη την «αποκατάσταση της αδικίας». Μακάρι να έχουν δίκιο. Ανεξαρτήτως του θετικού ή όχι αποτελέσματος (το οποίο ο χρόνος θα δείξει)
Καταγγέλλουμε
τις απροκάλυπτες μεθοδεύσεις και το καπέλωμα «από τα πάνω» ερήμην και κόντρα στη θέληση των εργαζομένων και ζητάμε άμεση σύγκληση γενικής συνέλευσης για ενημέρωση και αξιολόγηση όσων προηγήθηκαν.
Όσο για τα ληστρικά κυβερνητικά μέτρα (που αποτελούν το δάσος και όχι το δέντρο όσων ζούμε) και τα οποία πλέον δεν είναι ρεπορτάζ των εφημερίδων αλλά ψηφισμένος νόμος του κράτους, αναρωτιόμαστε: Τι χειρότερο θα ’κανε ο πιο άγριος νεοφιλελευθερισμός απ’ όσα κάνει σήμερα ο Δούρειος Ίππος του «κοινωνικού» ΠΑΣΟΚ;
Το μεγάλο κέρδος από τη δική μας κινητοποίηση, είναι η αλληλεγγύη των εργαζομένων και η σφυρηλάτηση του αγωνιστικού ηθικού απέναντι στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων που μόλις ξεκίνησαν. Είναι σχολείο προετοιμασίας που δείχνει το δρόμο για την παραπέρα στάση μας απέναντι σε όσα έρχονται.
Συμμετέχουμε σύσσωμοι στην κοινή απεργία (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) της Πέμπτης, 11 Μαρτίου 2010, για να ακυρώσουμε τα ληστρικά μέτρα και να αποτρέψουμε όσα νέα έρχονται.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η Κ Ι Ν Η Σ Η Ε Θ Ν Ι Κ Ο Υ Τ Υ Π Ο Γ Ρ Α Φ Ε Ι Ο Υ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου